VANILLE VERPAKT IN EEN ‘FRUITCHOULY’
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 01/11/14
Neus: Honorine Blanc
Ambassadrice: Mrs Carter
Fotografie: Micheal Tompson
Bij het horen van sommige celebritycreaties dreigt Geurengoeroe acuut, hupsakee-holadiee, weer een in depri-dipje te vallen. En vraagt hij zich af of het dan niet beter is voor hem en zijn omgeving zich tijdelijk even te laten opnemen. Omringd door zorgzame zusters en voorzien van een medicijnencocktail op maat, kan hij zich in alle geestelijke rust aan het analyseren wenden.
Voor het geval hij overmand door emoties mocht raken en daardoor een gevaar voor zichzelf (en de rest) wordt, dan kan hij nog altijd gedwangbuisd in de gecapitoneerde isoleerleel gegooid worden. Dus toen bij hem onlangs Beyoncé’s nieuwe geur werd afgeleverd, vroeg hij de koerier of die hem linea recta als pakketje wou vervoeren naar zijn favoriete ‘verzorgcentrum’ Rust noch Duur. Want zonder medicatie stond hij niet voor zichzelf in. Bij de gedachte alleen al werd hij kwaad op Beyoncé.
De reden vroeg zuster Sjanel Eurlings – jonglerend met een spuitje in haar hand – toen zij hem naar zijn vaste kamer begeleidde. Geurengoeroe: ‘Ze noemt zich neo-feministe, wat zoiets betekent als vechten voor gelijke gerechten zonder je ‘vrouw zijn’ achter het behang te plakken. Beyoncé wil, geloof ik, juist dat je je verleidingswapens in de strijd werpt om te komen tot een meer egalitaire samenleving. Doet ze ook weer verdomde goed in de promo van Heat Wild Orchid. Prima, lekker geil en zo, zul je maar tussen je lakens vinden – can you feel the heat baby… Maar ze ziet zichzelf ook als rolmodel en dat betekent, volgens mij dat je je followers ook educatief moet begeleiden en smaak moet bijbrengen. Niet oubollig passé zoals Jort-hoe-heurt-het-eigenlijk-Kelder, maar anno 2000nu’.
Sjanel: ‘Geurengoeroe, ik verlies je gedachtegang, of kunnen we al van spinsels spreken?’ Geurengoeroe: ‘Ik bedóel dus: Beyoncé kan Guerlain inmiddels opkopen als ze wil, of voor elke dag een parfum op maat laten maken door Thierry Wasser. Mag haar uitgesproken smaak dan ook misschien alsjeblieft ook een beetje doorsijpelen naar de fans, dank u wel? Ze mag het dan a spellbound scent, memorable en captivating fragrance vinden dat expresses the bold femininity of women and invites and intoxicates those who encounter it’, als je de flacon opent gebeurt dat laatste gewoon niet’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Sjanel: ‘Rustig, rustig, goeroetje, wat ben je weer negatief. Ik ruik gewoon een lekker zoet luchtje – vanille inderdaad’. Geurengoeroe: ‘En de rest?’ Sjanel: ‘Zit er nog meer in dan?’ Geurengoeroe: ‘Je zou het inderdaad niet verwachten, maar eerst dit even. Vanille is een orchideesoort, dus eigenlijk klopt Orchid qua naam wel. Wild wordt moeilijker in de zin dat alle vanille gewoon netjes wordt geteeld op plantages. En geloof me Sjanel, ik geloof dat er in Wild Orchid geen druppel pure, natuurlijke vanille zit. Is niet erg, is niet nodig. Dat geldt ook voor Guerlains Shalimar (1925). Hierin zit ethyl vanillin, een synthetische vanille, waarvan gezegd wordt dat het drie keer sterker is dan echte vanille. Vreemd in dit opzicht dan weer dat de huisneus van Guerlain, Thierry Wasser, de laatste jaren de wereld afstruint op zoek naar de beste soorten vanille om Shalimar nog ‘vanillïger’ te laten ruiken, terwijl dat dus onnodig is met ethyl vanillin’.
Sjanel: ‘Ik zeg het nog één keer: zit er nog meer in, wat moet ik nog meer ruiken dan?’ Geurengoeroe: ‘Nou, Sjanelleke, eerst granaatappel en braam ondergedompeld in kokoswater. Zoet en rood-fruiterig is de opening inderdaad, maar ik ruik niet specifiek deze twee. Is zo weg. De kokos is meer suiker en hierin drijft een bloemenimpressie rond. Licht en luchtig, maar of dit nu een mix is van vlinderorchidee, kamperfoelie en, let op, bloeiende magnolia – alsof je een niet-bloeiende magnolia zou gebruiken’.
‘En dit moet dan zogenaamd afgerond worden met blond hout – en nu ga ik hyperventileren als ik niet oppas, blij dat je bij mijn bed staat, zuster hou mijn hand vast – huidmusk en verguld amber. Ha, ha, ha, wat moet ik me hierbij voorstellen? Is gewoon een woordmaskerade voor vanille!’
Sjanel: ‘Wat ruikt u dan?’ Geurengoeroe: ‘Een warm vanillesnoepje, karamel, vaagjes gekruid, droog-scherp hout – in vakkringen ook wel fruitchouly genoemd. Viktor & Rolfs Bonbon (2013) for the masses. Maar zoals jij al zei: ‘Een lekker zoet geurtje, alleen slaat lekker meer op het gourmand-dessertidee van de geur dan op de compositie in zijn totaliteit. Maar wild, no way josé, Heat Wild Orchid is braaf en very, very, mainstream, zo niet understream’.
Sjanel: ‘Zo, kan-ie wel weer, nu wordt het tijd voor een slaapkuurtje. We hebben trouwens vanavond een heel lekker toetje op het menu staan: karamelpudding met bramen, granaatappel en kokos. Zal een extra portie voor je bewaren, tenminste àls je op tijd wakker wordt, als je wakker wordt… pssst, pssst! Ga ik ondertussen even kijken wat je grote overzeese concurrent er eigenlijk van vindt – sweet vanilla dreams!’
GEURENGOEROE 