BEROEMDSTE OOSTERSE KLASSIEKER KRIJGT EEN GOURMANDFINISH
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 17/01/14
Neus: Thierry Wasser
Model: Nadia Vodianova
Promoclip: Bruno Aveillan
Ik ben altijd een groot fan van Shalimar geweest. Een kunstwerk: die vloeiende, elegante balans… subtiel-frisse opening, zoet. Maar niet te, door de poederige en dierlijke noot die met name het parfumextract een vileine nasleep geeft. Zelfs de zomerse variaties die in de loop der jaren verschenen, verbaasden me aangenaam.
Met zo’n goede basis kan er weinig misgaan. Alleen, waar het idee in de parfumerie vandaan komt om een klassieker opnieuw tegen het licht te houden, is me nog steeds een raadsel. Of er al niet genoeg geuren verschijnen, alsof een klassieker dat als extra ‘aandachtsmoment’ nodig heeft voor de verkoop.
Want daar gaat het uiteindelijk toch om: een variatie als lokmiddel voor de cash cow. En daar gebruikt Guerlain ook andere middelen voor. Zoals de nogal bombastische, miljoenen verslindende (en hierdoor) tegelijkertijd ouderwets aandoende Holly- en Bollywood meets Walt Disney-promoclip van La légende de Shalimar (uit 2013) geregisseerd door Bruno Aveillan. Het is me allemaal te letterlijk, te ‘mooi’, te overdadig, te overspannen. Met name door aanstellerige dramatische muziek met engelachtige stemmen op de achtergrond. Zal vast heel veel prijzen winnen, zoals Aveillan al heel veel prijzen heeft gewonnen. Maar toch jammer: een van de mooie dingen aan parfum is dat het je eigen fantasie kan prikkelen, wordt door dit visuele spektakelstuk bijna onmogelijk gemaakt. Maar mocht je niet genoeg krijgen van dit clichésprookje er is natuurlijk ook nog ‘the making of’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Maar het gaat natuurlijk om de geur, of niet? Shalimar is binnen Guerlain een eigen merk geworden en sinds het aantreden van Thierry Wasser onder handen genomen. En dan lees je allerlei voor mij logische verkoopverhalen, die worden gemaskeerd als clichés van het zuiverste water over het hoe en waarom. Zoals dat hij een Shalimar wou maken dat ook zijn jonge nichtje lekker zou vinden.
Resulteerde in de Shalimar Parfum Initial (2011) die, mocht het nichtje dit toch te heavy vinden, in 2012 werd uitgebreid met Shalimar Parfum Initial L’Eau. Met zijn Shalimar Ode à la Vanille (2010) ging Wasser een stap verder: met respect voor het verleden, zoals dat zo mooi heet, er een nieuwe draai aan geven. Ik heb die versie nooit geroken. Wel Shalimar Ode à la Vanille Sur la Route de Madagascar (2012). Mooi om te ruiken hoe donker en gekruid de vanille zich ontwikkelt en vrij blijft van een gourmandsnoepreisje.
En dat laatste kenmerkt nu juist Shalimar Ode à la Vanille Sur la Route de Mexique. Als we Guerlain moeten geloven is Wasser naar Mexico afgereisd op zoek naar de ware ‘vanille planifolia’, maar het is in de lokale Parijse banketbakker waar hij volgens mij de meeste smaken heeft betrokken. En hoewel ik al lang ‘uitgegourmand’ ben, weet deze kijk mij toch te prikkelen.
Het is de opening en de basis die een sluier van extra zoete noten over de basisreceptuur legt. De fruitige noten laten de bergamot sprankelen – als een citruszon met Turks fruit-stralen. De karamel en de chocolade (foto) in de basis, verrijken het fetish-ingrediënt van Shalimar, vanille (foto). Maar gelukkig voorkomen wierook en opoponax (ook present in de standaardversie) dat dit alles wordt ingedikt tot een een makkelijke, hapklare bonbon. Mooi gedaan, maar wat mij betreft als hard core en nog steeds tevreden Shalimar-fan: ik heb geen zin om elk jaar af te vragen of een nieuwe versie het origineel wel of niet overbodig maakt. En trouwens, je kunt Shalimar zelf ook heel mooi ‘verbeteren’ en daardoor anders maken met: Tonka Impériale (2010) en Myrrhe et Délires (2012) uit de L’Art et La Matière-reeks van Guerlain.
RUIK & VERGELIJK
Nog een merk dat zijn klassieker een gourmandcadeautje heeft gegeven. Ik vraag me af: waarom doen Chanel en Yves Saint Laurent het eigenlijk niet met respectievelijk Nº 5 (1921) en Opium (1977). Kwestie van noblesse pas oblige?
Lancôme Trésor Eau de Parfum Lumineuse (2013)
GEURENGOEROE 