VERVOERING VAN DE REUKZIN
MET EEN OLFACTORISCHE OFFERANDE
NIET VOOR DE GODEN
MAAR VOOR DE GEURENFIJNPROEVER
Jaar van lancering: 2012
Laatst bijgewerkt: 17/03/12
Neus: Thierry Wasser
Bijna ongelofelijk: Guerlain heeft nog nooit mirre gebruik. Een van de redenen: ‘Het wordt zelden in de parfumerie gebruikt omdat het zo moeilijk te beheersen is’. Thierry Wasser pakt de handschoen op en geeft mirre een ‘delirische’ behandeling. Hij ontdekte deze ‘goddelijke materie’ tijdens een reis naar het Midden-Oosten.
Tussen ons gesproken en gezwegen: dat geloof ik niet echt – met mirre maakt elke neus kennis tijdens zijn opleiding. Wasser: ‘Het straalde een warmte van karamelbalsems uit die zich langzaam en krachtig ontwikkelde en mijn mond als door een vurige zonnestraal leek te doorstralen, met enkele bittere noten als licht tegenwicht’. Hij was zo onder de indruk van deze ‘mysterieuze grondstof met veel diepte’ dat hij besloot haar een hoofdrol te geven. En niet in zo maar ‘een Guerlain’, maar in de fijnproeversserie L’Art et la Matière waarin ‘exclusieve grondstoffen zich kunnen ontplooien, schitteren en worden verheerlijkt met sublieme en elegante geuren zonder rekening te houden met dictaten van de mode en consensus’.
Sterker, die worden omvergeworpen. Want bij L’Art et la Matière staat creatieve vrijheid als summum van originaliteit voorop. Voor wie het nog niet weet: mirre is een gomhars afkomstig van een struik met als habitat Somalië, Ethiopië en het Arabisch schiereiland. De gom komt vrij door inkepingen in de bast te maken, die begint dan te ‘huilen’ waardoor zich tranen vormen die stollen.
Het is een van de ‘oudste’ parfumingrediënten en werd in eerste instantie gebruikt (zoals alle ‘oude’ ingrediënten) voor religieuze doeleinden door ze te verbranden, hopende hiermee de goden tevreden te stellen. Hier ligt ook de oorsprong van het woord parfum: profumo betekent ‘door rook’.
Mirre is al een complex parfum op zichzelf. Guerlain omschrijft deze olfactorische offerande als mos-, balsem-, hars- en amberachtig, rokerig, aromatisch, plantaardig, romig en zelfs zonnig. Door het te koppelen aan het woord ‘délires’ heeft Wasser ‘de duistere en intense facetten ervan willen verhelderen en ontspannen, zonder haar kostbare en emotionele aspect te ontnemen’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Je herkent de hand van Wasser direct in de opening: niet klassiek-citrusfris Guerlain rondom frisbloemig bergamot, maar met een prachtig-subtiele melange (die een beetje doet denken aan Un Parfum, Une Ville London uit 2011) van rabarber, grapefruit, zoethout en zwarte thee. Alle vier met de blote neus goed te detecteren.
Heel fragiel als een kantwerk dat vervolgens een zoete noot verspreidt van het viooltje (die weer doet denken aan Météorites uit 1999) en roos (met nuances van framboos en kers), alleen minder zoet door het te laten contrasteren met het poederige iris.
Iris koppelt zich vervolgens aan een subtiele, zachte leernoot (die weer doet denken aan Cuir Beluga uit 2005 – ook onderdeel is van de L’Art et La Matière-serie). En hierachter verschuilt zich het magische en merveilleuze mirre (foto) ondersteund door een pittige patchoeli-noot in een wierookwolk. Guerlain zegt dat het de ‘kunst is om de contouren van deze rijke en radicale grondstof artistiek te vervagen’.
En hiermee verwoordt het exact mijn vraag. Myrrhe et Délires is voor mij net iets te geconfectioneerd, net iets te ‘uitgepuurd’ waardoor het zalvende, balsemachtige en tegelijkertijd krachtige en rokerige karakter van mirre niet ten volle wordt benut. Mooi, elegant en verfijnd. Dat is zeker. Maar toch heel vreemd: qua ‘sfeer’ en intensiteit ervaar ik Myrrhe et Délires eerder als een winterse interpretatie de Aqua Allegoria-serie.
RUIK & VERGELIJK
Thierry Wasser heeft gelijk door te stellen dat mirre zelden in de parfumerie wordt gebruikt omdat het zo moeilijk te beheersen is. Ruik om je heen: weinig pure mirregeuren. Leuk om te zien: Pierre Guillaume van Parfums Générale gebruikt ook zoethout en zwarte thee om mirre te laten ontwaken.
Serge Lutens La Myrrhe (1995)
Keiko Mecheri Myrrhe & Merveilles (2002)
Annick Goutal Myrrhe Ardente (2007)
Prada – Exclusives – N°10 Myrrhe (2008)
Parfums Générale – La Huitième Art – Myrriad (2010)