EEN FETISH INGREDIENT VAN GUERLAIN
GEFACONEERD TOT EEN KUNSTWERK
Jaar van lancering: 2010
Laatst bijgewerkt: 17/01/2010
Neus: Thierry Wasser
De gouden wet van Guerlain: maak goede producten, bespaar nooit op kwaliteit. Veel diehard-fans namen dit een tijdlang niet echt serieus – haakten zelfs af. Die vonden namelijk dat Guerlain nog al wat water bij het parfum had gedaan door te sleutelen aan de originele formules van klassiekers. Toch zullen ze inmiddels moeten toegeven dat ‘de parel in de kroon van de Franse parfumerie’ zich heeft gerevancheerd. Onder andere sinds 2005 met de neo-nicheserie L’Art & la Matière. Het credo: ‘de kostbaarste ingrediënten façoneren tot kunstwerken’.
Nu volgt in deze serie de zevende formule gebaseerd op een fetish ingrediënt van het huis: de tonkaboon. Dit zegt Guerlain: ‘de kostbare zaden uit de bossen van Venezuela zijn ons zeer dierbaar. Van Jicky (1889), via Habit Rouge (1965) tot Shalimar (1925) is dit één van de iconische ingrediënten van Guerlain. Wat is er natuurlijker dan een hartstochtelijke hulde te brengen aan de tonkaboon door hem naar voren te halen in een stijloefening, hem waardig, zonder te vervallen in het risico van een amandelachtig resultaat. Een ware uitdaging. Want als er één is die zich niet gemakkelijk laat temmen, is hij het wel’. En we hebben we nog commentaar? Yep. Vind het nooit zo’n goed idee om met ‘een gedeelte’ van een naam te refereren aan een beroemd ander product. Zo is het parfum Parure (1975) inmiddels ook gebruikt voor een maquillagelijn en refereert het adjectief achter Tonka aan de meest exclusieve verzorgingstak van Guerlain: Orchidée Impériale. Vraag me af ‘wie’ je daar nu meer plezier mee doet. Het parfum of cosmeticaproduct?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Als je gek bent op de zoetheid van tonkaboon met zijn naar rum neigende smaak en geur, dan heb je aan Tonka Impériale een goede. Wat ik vreesde – eendimensionaliteit, zoals bijvoorbeeld vaak bij zijn ‘collega’ vanille gebeurt wanneer die wordt bevordert tot hoofdsmaakmaker in parfum – laat Thierry Wasser (sinds 2008 hoofdneus bij Guerlain, zie foto beneden) niet plaatsvinden. Verschillende nuances in de opbouw waken ervoor dat de geur zich mooi ontwikkelt.
Wat de geur direct goed maakt is de opening. Niet klassiek-fris, maar luchtig gekruid door rozemarijn. Het zet de direct de toon. Vervolgens worden de balsemachtige geuren van honing, ‘kruidkoek’ en amandel als het ware gegoten over de ‘overgedoseerde sensuele, fruitige rondheid’ van tonkaboon in de basis. Tabak brengt de geur in balans, maakt hem minder ‘gourmand’, zorgt als het ware voor een stoere ‘tegennoot’. Mooi aan Tonka Impériale: telkens lijk je iets anders te ruiken. Dan weer honing, dan weer amandel, dan weer ‘kruidkoek’. Met tonkaboon duidelijk op de achtergrond. Hierdoor gaat de geur niet vervelen. Maar let wel: je moet wel gourmandgeur-gek zijn, wil je Tonka Impériale op zijn juiste en elegante wijze waarderen.
RUIK & VERGELIJK
Zoals al eerder gezegd, recente geuren van Guerlain in het exclusieve segment vallen op door hun zoetgevooisde en gourmandachtige afronding. Is dit de nieuwe signatuur van het parfumhuis? Lekker, dat wel. Maar het gevaar voor inwisselbaarheid ligt op de loer. Ruik maar eens aan:
Guerlain – L’Art & la Matière – Angélique Noire (2005)
Guerlain Cologne du 68 (2006)
Guerlain – Les Elixirs Charnels – Gourmand Coquin (2008)
Guerlain – Les Elixirs Charnels – Chypre Fatal (2008)
GEURENGOEROE 