gourmand

Alle berichten die gourmand zijn getagd

KILLER QUEEN KATY PERRY

Geplaatst door Erik Maarten Jeroen Zwaga op oktober 13, 2013
Geplaatst in: CELEB FRAGRANCES, GEURENALFABET K. Getagd: , , , , . Een reactie plaatsen

OWN THE THRONE, OWN THE GOURMAND PERFUME

Jaar van lancering: 2013

Laatst aangepast: 13/10/13

Neus: Lauren LeQuernec

Model: Killer Queen Katy Perry

Fotografie/regie: Tim Walker, Jonas Akerlund

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE KATY PERRY KILLER QUEEN FLACONKaty Perry: ‘Killer Queen behoort tot mijn vocabulaire sinds mijn vijftiende, door het gelijknamige nummer van Queen. Freddie Mercury schilderde de woorden van een vrouw die ik wou zijn. Ze scheen me erg machtig en trok de aandacht naar zich als ze een kamer binnenliep. Mijn bedrijf heet daarom Killer Queen – het past goed bij wat  ik doe. Ik voel dat ik uiteindelijk de vrouw ben geworden beschreven door Freddie Mercury’.

Ici Paris XL zegt: ‘Katy Perry introduceert haar nieuwste geur Killer Queen. Net als de zangeres is deze geur rebels en met een flinke dosis pit. Alles wat gewoon is wordt overboord gegooid. Met als resultaat een verslavende geur die betovert en smeekt om aandacht, Killer Queen is voor de zelfverzekerde en machtige vrouw. De geur is geïnspireerd op rode fluweelbloemen waarvan de dieprode bordeauxkleuren doen denken aan een koninklijke mantel’.

Geurengoeroe: ‘Ik ben er van overtuigd dat de geur een succes zal worden. Hoewel voor mij de boudoir/Marie Antoinette-styling nu zijn uiterste verkoopdatum toch echt heeft overschreden, overtuigt het concept (hoewel zéér cliché uitgevoerd) door de grootschalige aanpak. En kun je er gif op innemen dat de productie duurder is uitgevallen dan de inhoud van de scepter-flacon, waarin we logischerwijs de handtekening herkennen van de ontwerpster die als eerste het boudoir in de parfumerie opnieuw presenteerde – Vivienne Westwood – en het merk dat er mee aan de haal ging: Juicy Couture’.

De gefotoshopte flacon, net zoals de kroon op Perry’s hoofd, wedijvert met de echte koninklijke regalia. Maar in het echt komt de flacon toch eerder in de buurt van een kermisattractie – een euvel waar heel veel geuren onder lijden. Nog iets: het leuke aan het beeld dat Freddie Mercury met zijn Killer Queen oproept – een twintigste eeuw-versie van een vrouw met heel veel invloed – heeft Katy Perry niet echt begrepen: ‘She keeps Moët et Chandon
 in her pretty cabinet… A built in remedy for Khruschev and Kennedy’.

Want trekken we dit door naar ‘nu’ dan moet ik eerder denken aan machtige vrouwen zoals Angela Merkel (bondskanselier van Duitsland), Christine Lagarde (hoofd van het Internationale Monetaire Fonds) en Janet Yellen (hoofd van de centrale banken in Amerika) die letterlijk aan de touwtjes trekken dan de carnavaleske verkleedkist-koningin die Perry voor het voetlicht brengt. Met andere woorden: een visualisatie van een hedendaagse powerwoman was prikkelender én origineler geweest. Maar dat is waarschijnlijk iets teveel (inlevingsvermogen) gevraagd voor het light entertainment-uitgangspunt van Katy.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE FRANGIPANIKiller Queen – het zal u wellicht niet verrassen – varieert op de gourmandgeur want daar loopt de beoogde doelgroep (vul zelf in) mee weg. In dit geval zoet en zwoel en… je krijgt meer dan verwacht. Dat laatste slaat op de patchoeli. Die is in deze geur overtuigend aanwezig. Niet zo meeslepend als in – ja daar is-ie weer – Thierry Muglers Angel (19992), maar toch duidelijk in de basis herkenbaar. Eerste een frisse opening met bergamot, pruim en wilde bes (welke soort exact wordt niet vermeld). Maar het gaat natuurlijk om het rood fruit, het zoetsappige idee. In het hart bloeit een variatie uit de familie van de onzinflora – rode fluweelbloemen – gecombineerd met echte flora: natuurlijk jasmijn en rainbow plumeria (‘chez nous’ bekend als frangipani – zie foto). Samen levert dat een zoete noot die de schijn van bloemen heeft, in plaats van een volbloemige, sensuele noot. Maakt ook niet uit, want het draait ook in Killer Queen om de basis: patchoeli waarvan je de houtachtige, donkere noot goed ruikt, is gedrengd in vloeibare praline – in vaste vorm inderdaad niet zo handig om te verwerken – en wederom een pruimachtige noot.

RUIK & VERGELIJK

Vive le boudoir! Vive la reine. Viva la reine dans le boudoir. Long may she vive!

Vivienne Westwood Boudoir (1999)

Juicy Couture Juicy Couture (2006)

Parfums de Marly Meliora (2013)

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE KATTY PERRY KILLER QUEEN MOODS

CAFE CHANTANT NOBILE 1942

Geplaatst door Erik Maarten Jeroen Zwaga op juli 17, 2013
Geplaatst in: GEURENALFABET C, NICHE. Getagd: , . Een reactie plaatsen

SENTIMENTEEL EN NOSTALGISCH

Jaar van lancering: 2013

Laatst aangepast: 17/07/13

Neus: onbekend

Concept & realisatie: Nobile 1942

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE CAFE CHANTANT NOBILE 1942 MOODInteressant om te zien: om zich te onderscheiden van mainstreamparfums, blijft de nichesector (al vaker gesignaleerd) zoeken naar inspiratiebronnen die minder voor de hand liggen. Je kunt het niet zo gek verzinnen of het wordt vertaald in een geur (al vaker gesignaleerd). Een beetje en vogue: de wereld van theaters en operagebouwen uit de 19de eeuw: roept een verloren tijdperk op waar velen zich nu tijdelijk graag in onderdompelen – dat weet Hollywood ook.

In menig kostuumdrama blijft het een komen en gaan van in mist gehulde koetsen waarin vaak verboden romantische relaties worden geconsumeerd of tot ontploffing komen. Julien: ‘Yvette, ma biche, we moeten stoppen, mijn vrouw heeft gedreigd me op straat te zetten!’ Yvette: ‘Julien, Julien, non, non, dan pleeg ik zelfmoord – vraiment, non, non, aahhhhhhh!’

Van een iets platter niveau: het café chantant ERIK ZWAGA GEURENGOEROE CAFE CHANTANT NOBILE 1942 BOTTLE(in het Frans zangcafé); plek waar vooral lokale muzikanten optraden. Hoewel er overeenkomsten zijn met cabaret, variété en vaudeville is een café chantant oorspronkelijk een terrasje waar uitvoerende kunstenaars populaire muziek – luchtig, soms gewaagd en zelfs grof, maar in tegenstelling tot cabaret apolitiek en niet confronterend – ten gehore brachten.

Het wordt voornamelijk geassocieerd met het belle époque in Frankrijk die duurde van 1870 tot 1914 en waar de Fransen, getraumatiseerd door de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog, nostalgisch terugkeken op het schijnbaar gouden tijdperk voor de oorlog waarin louter onbezorgd plezier maken zo vanzelfsprekend leek.

Café Chantant – mij aangeboden door http://www.parfumaria.com – is dus ook de naam van een nieuwe Nobile 1942-parfum. De sfeer: ‘A cheerful buzz, burns of laughter, ladies in stunning evening gowns whose chypre perfumes are blended with gentlemen’s tobacco, ready to enjoy the show from their table in the front row, no matter their social status. The enjoyment of the pleasure, a genuine joie de vivre towards the end of the nineteenth century, following a wave of optimism, regenerating the great European capitals’.

‘First in Paris, the café chantant influenced Italian artists of great fame and they became hunters of the Italian café chantant. Even ladies regularly attending the cafes had fun by imitating the gestures and clothing of those women who drove their men so crazy… the sciantose (een straatversie van de operadiva), a full-Italian folk which flavor delivers pleasure to everyone’.

Even terzijde: volgens mij bestond het chypreparfum als zodanig toen nog niet. Hoewel volgens de boeken Guerlain in 1910 Chypre 53 en Chypre de Paris te koop aanbood, is het pas in 1917 wanneer ‘inhoudelijk’ de eerste echte chypre wordt uitgevonden door François Coty.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE HEEMST ALTHEA OFFICINALISEen te verwachten ingrediëntenlijst. Maar geen chypre. Een beetje neo-chypre. Logisch als je een nostalgisch en sentimenteel getinte geur wilt maken. En dat is volgens mij de bedoeling van Café Chantant die zweeft tussen gourmand en oosters.

Anijs, heliotroop en vanille bepalen de toon. De eerste wordt in de opening begeleid door zwarte bes en laurier. Eerlijk gezegd: die twee neem ik niet echt waar. Of, volgens mij later – met name zwarte bes – die pas begint te leven als de zoete, amandel-vanilleachtige heliotroop zich meldt.

Die wordt gourmand door heemst. Ofwel, althea officinalis (tekening). De struik is lid van de kaasjeskruidfamilie waarvan het slijm uit de wortel traditioneel werd gebruikt ter bereiding van marshmellow.

Vandaar de meer bekende naam: marshmallowplant. Deze zoetigheden worden poederig door iris en krijgen een sensuele ondertoon door vanille begeleidt door kruidig-poederig benzoïne, poederig musk en een krachtige patchoeli-noot. Laatste voorkomt gelukkig, wat mij betreft, dat Café Chantant te poezelig en te gourmand wordt.

RUIK & VERGELIJK

Toch slaagt de geur er in een zekere mate in vergane glorie en mufheid (positief bedoeld) op te roepen, alleen niet zo krachtig als onderstaande odes op het belle époque.

Hilde Soliani Vecchi Rossetti (2008)

Histoires de Parfums 1889 Moulin Rouge (2010)

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE NOBILE 1942 LOGO

L’AMBRE DES MERVEILLES HERMES

Geplaatst door Erik Maarten Jeroen Zwaga op februari 14, 2013
Geplaatst in: GEURENALFABET L, NICHE IN DE PARFUMERIEKETEN. Getagd: , , . Een reactie plaatsen

LES IN AMBER RUIKEN

Jaar van lancering: 2012

Laatst aangepast: 14/02/13

Neus: Jean-Claude Ellena

Concept & realisatie: Hermès

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE MERVEILLES HERMESTerwijl ik dit schrijf vriest het dat het kraakt. Dan schijn je ‘parfumtechnisch’ behoefte te hebben aan een security blanket-geur (bij voorkeur gemaakt van kasjmier) die je om je schouders slaat. Wat sfeer en styling betreft zoek je het dan volgens de woonglossies nu in gedempt licht, bruin- en beigetinten en oranje.

Geen ‘Ik-hou-van-Holland’-oranje (te schreeuwerig), geen ‘koninklijk huis’- oranje (te fel), maar Hermès-oranje: warm, met een sterk ‘fond’ en vonkend als smeulend haardvuur. Sinds Jean-Claude Ellena zich heeft ontfermd over Eau des Merveilles (gemaakt door Ralf Schwieger en Nathalie Feisthauer) is deze geur langzaam maar zeker getransformeerd tot zo’n security blanket-geur verkrijgbaar in diverse smaken.

Is deze oorspronkelijke versie kaal, ‘hard’, ‘mannelijk’ (door het ontbreken van bloemen) en hoe vaker ik er aan ruik aards, mineraal en zoutig (door ambergris), Ellena heeft Eau des Merveilles steeds meer warmte gegeven en de wereld van gourmand binnengeleid. Dat begon heel voorzichtig met Parfum des Merveilles – daar stopte hij een cognacnoot in – bereikte een hoogtepunt met Elixir des Merveilles (verrijkt met gesmolten chocolade gelardeerd met sinaasappelschil, karamel, vanille) om nu met L’Ambre des Vermeilles weer dichter bij het haardvuur, de warmtebron te komen.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE AMBERHet grote verschil wat amber betreft: is Eau des Merveilles gebaseerd op ambergris, in L’Ambre des Vermeilles is het alleen ‘amber’ (foto). Ofwel een mix van delicate warme noten (vaak harsen, vanille en hout) die samen voor een sensuele sensatie zorgen zonder ‘sexy’ te worden. En dat kan ook niet bij Hermès, want als het luxelabel één ding niet is… De geur flikkert eerst heel even oranje door zoetfrisse mandarijn waarachter als een sierlijk lint de amber zich in verschillende gradaties openbaart.

Zowel warm (benzoïne) als zoet (vanille met een rozijn-nuance) zowel kruidig (door een lichte, gemberachtige injectie, door een beetje tabak) als vol (cistus labdanum) zonder te verdrinken ‘in zichzelf’. Met andere woorden: het wordt geen kleffe boel omdat de amber niet plakt, maar rust op een stevige houtbasis – een echo van Eau des Merveilles – waardoor het droog, aards en prachtig poederachtig wordt.

Oriëntaals dat zeker, maar het is eerder amber verdwaald in een woestijn dan amber die als zweetdruppels parelt op de huid van een schone in een harem – het vaak gebruikte cliché voor een oosterse geur. En: L’Ambre des Vermeilles is voor mij niet een typische wintergeur, ook tijdens de warme dagen zeer aangenaam en met een andere uitwerking.

RUIK & VERGELIJK

Wil je je verdiepen in de wereld van geuren, dan heb je aan de Merveilles-geuren een goede leerschool. Ze tonen hoe gefraseerd en gedetailleerd goede parfums zijn. Je ervaart hoe en waardoor een ambernoot van accent kan verschuiven, wat hout, kruiden, bloemen en sterke drank doen. En als je dat goed onder de knie hebt, ben je klaar voor het amber gemaakt als couture. Ofwel Ambre Narguilé (2004) uit de Hermessence-serie.

Hermès Eau des Merveilles (2003)

Hermès Parfum des Merveilles (2005)

Hermès Elixir des Merveilles (2006)

Hermès Eau Claire des Merveilles (2010)

Hermès L’Ambre des Merveilles (2012)

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE L’AMBRE DES MERVEILLES HERMES