KRUIDIG LELIETJE-VAN-DALEN VOOR HEM
IN ROOD FRUIT GEDOMPELD LELIETJE-VAN-DALEN VOOR HAAR
Jaar van lancering: 2012/2013
Laatst aangepast: 09/07/13
Neus: Jacques Flori, Nathalie Lorson
Concept & realisatie: Julien Sprecher (foto onderaan)
Dit is barokke beeldhouwkunst op zijn meest spectaculair: de Paardenmenners van Guillaume Coustou (1677-1746). Vol zwier, vol beweging en technisch gezien van een adembenemende allure. Hoe krijg je het voor elkaar? Er zit zoveel dynamiek in; alsof de beeldhouwer telkens paard plus menner op het moment surprême heeft bevroren.
Coustou beeldhouwde deze Chevaux de Marly – die refereren aan de kolossale paardengroep op het Piazza Quirinale te Rome – uit Carrera-marmer in opdracht (1739) van Louis XV (1710-1774) ter decoratie van het niet meer bestaande kasteel Marly.
Hier, amongst other places (voor de kenners: Le Parc-aux-cerfs), zocht deze koning rust, verpozing en vertier als hij geen zin had in politiek en de dwingende etiquette van Versailles. In 1745 werd de beeldengroep onthuld. In 1794 (de Franse Revolutie weerstaand), uiteindelijk verplaatst naar Place de la Concorde (Parijs). Het zijn kopieën – de originelen bevinden zich nu in het Louvre in het overdekte carré Cour Marly.
En dit inspireerde Julien Sprecher zó dat hij besloot er zijn parfumhuis naar te vernoemen. Zijn doel: de rijke, verfijnde en fantasievolle Franse barokwereld van de 18de eeuw weer tot leven brengen. In het bijzonder de wereld van Lodewijk XV. Toen die in Versailles resideerde en heerste werd dit wereldwonder van zijn overgrootvader Lodewijk XIV (1638-1715) ‘het geparfumeerde hof’ genoemd. Le Bienaimé – zijn bijnaam – was namelijk nogal verzot op geuren. Schijnt zo te zijn geweest dat elke zaal in Versailles zijn ‘eigen’ parfum had.
‘What’s new?’, denk je misschien. De rococowereld van imposante kastelen, spuitende fonteinen, klaterende cascades en prachtige uitgestrekte parken is de laatste tijd al genoeg in de parfums verwerkt.
Ik noem slechts Markiezin de Pompadour (1721-1764). 20 jaar de officiële maîtresse van – inderdaad – Lodewijk XV en ook wel ‘de eerste minister van Frankrijk’ genoemd.
En dat is juist direct het verschil: Parfums de Marly bekijkt deze bepruikte en bepoederde wereld vanuit het mannelijke perspectief. Alleen onduidelijk is voor mij of de geuren – Pegasus (2011), Darley, Herod, Ispazon, Godophin, Lipizan (allemaal 2012) en Shagya (2013), – zijn genoemd naar de afzonderlijke beeldhouwwerken en/of fantasienamen zijn.
En vanwege het succes – Parfums de Marly heeft sinds 2011 drie boetieks in het Nabije Oosten: in de Verenigde Arabische Emiraten (Dubai en Abu Dhabi) en Saoedi Arabië (Jeddah) – zijn ook twee parfums voor de vrouw ontwikkeld. Meliora en Safanad (beide 2013) die weer helemaal in lijn zijn met de trend waarvan ik dacht dat die nu echt definitief was overgewaaid: ‘boudoir’ – zie foto. Ik begin met Ispazon en Meloria omdat beide geuren hetzelfde tere bloempje als uitgangspunt hebben: lelietje-van-dalen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Jacques Flori componeerde Ispazon (een fantasienaam, want geen enkel beeld uit Chevaux de Marly is zo genoemd). Eerst vooropgesteld: de geur van het lelietje-van-dalen wordt niet meer aan de kleine bloemekes onttrokken. Het nu is een combinatie van jasmijn, roos en ylang-ylang die samen met abstracte fris-groene noten het effect zo puur natuur mogelijk poogt te imiteren. Boeiend: het ‘pure’ lelietje-van-dalen is niet echt een mannending. Leuk om als boeket aan je geliefde te geven op de eerste dag van mei (nog steeds traditie in Frankrijk en België), maar om het zelf te dragen…
Ispazon ‘voorkomt’ dit door het te koppelen aan een aardsgroene en kruidige mix. De opening: een aangename citruswind die heel snel waait over een zonnig veld met krachtige tijm- en lauriernoten.
Mannelijk dus. En hiertussen bloeit het lelietje-van-dalen, die haar frisheid behoudt, maar donkergroen wordt gemaakt. Echt supermannelijk wordt het echter niet, eerder dandy-esk door amber en vanille in de basis die de zoetheid van het lelietje-van-dalen chic bevestigt. Voor mannen op zoek naar een mannelijke bloemengeur.
Meliora is geen fantasienaam. Is Latijns en betekent: beter. In bredere zin: het nastreven, het volgen van het betere. Jezus, wat een enorme zoete uitbarsting: dit zijn frambozen en rode bessen met geldingsdrang. De zon schijnt vol op ze, ze dreigen door hun overrijpheid – ‘pluk me, pluk me’ – niet meer lang te bengelen aan hun steeltjes. Gelukkig vallen ze op een bed van zwarte bes die hun zoetheid een mooi groen, knisperend randje geeft. Wordt niet te klef. Ik moet zeggen…
… een onverwachte maar zeer prettige opmaat, want het lelietje-van-dalen (dus roos, dus ylang-ylang, dus jasmijn) dompelt zich vol overgave in deze zoete, roodfruitige sfeer zonder haar eigen karakter helemaal op te geven. En de vanille in de basis is wel heel mooi: zoet, warm, maar met een zekere luchtigheid en werkt elegant samen met – in dit geval – poederige musknoten die ook een lichte gourmandtoets verraadt. Moet hierbij denken aan de classic Killer Queen (1975) van Queen: ‘Just give them cake, she said, just like Marie-Antoinette’.
RUIK & VERGELIJK é
Mannen en lelietje-van-dalen. Echt niet. Behalve dan:
Van Cleef & Arpels Midnight in Paris (2010)
Trouwens Van Cleef & Arpels heeft nog een muguet-parfum:
Van Cleef & Arpels – Collection Extraordinaire – 01341KX Muguet Blanc (2009)
Vrouwen en het lelietje-van-dalen? Heeft u even. Deze twee gelden als de onbetwiste (ondanks het feit dat de nieuwere versies behoorlijk afwijken van de originele bedoeling):
Caron Muguet de Bonheur (1952)
Christian Dior – Les Créations de Monsieur Dior – Diorissimo (1956/2009)
GEURENGOEROE 