BESCHAAFD GEIL EIGENLIJK
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 25/05/14
Neus: Marie Salamagne
Hét ultieme domein van de – getrouwde – vrouw in Amerika: ‘her’ master bedroom. Ma en pa’s slaapkamer dus. En die is gemiddeld – afgaande op een aantal tv-series – een ‘fancy fair’ van ruches genaaid op, onder, langs en rondom kussens, spreien, ‘nachtkast-lakentjes’ en ‘dramatische’ overgordijnen. Meestal in bloemenprint. Haar altaar: de eveneens met ruches versierde ‘kaptafel’. Hierop prijken tussen de casual rondgestrooide potpourri, haar parfums.
Afhankelijk van haar smaak gaat ze voor de barokke overdaad van Oprah Winfrey of de minimal chic van Martha Stewart – Amerika’s belangrijkste ‘influencers’ op interieur-, tuin- en keukengebied volgens mij. Dus tierelantijnflacons – bijvoorbeeld Lalique, Lolita Lempicka, M. Micaleff, Rancé 1795 – versus onopgesmukte eenvoud: denk Chanel, Giorgio Armani, Mona di Orio en…
… daar is eindelijk de link met de geur: Jo Malone. Strakke chic passend bij een urban lifestyle. Noem het casual elegance, noem het understated, maar noem het geen glamour. En daar passen Jo Malone’s geuren goed bij, want gepresenteerd in alle eenvoud. Geldt ook voor de inhoud: één of twee bloemen bepalen de toon die je kunt layeren – het basisprincipe van Jo Malone. De laatste jaren aangevuld met limited editions – zoals nu het London Rain-kwartet.
Voor het eerst in de geschiedenis van Jo Malone krijgt de tuberoos een ‘solifleur’-behandeling. En dat is gezien de algemene geurteneur van het huis een boude beslissing. Maar Tuberose Angelica vormt een onderdeel van de Cologna Intensa-lijn – de meer uitgesproken tak. En of je slaapkamer nu barok of minimal is, met deze geur verandert die ‘vanzelf’ in een boudoir. Want deze ‘roos’ is ultieme verleiding, sensualiteit en erotiek.
Maar zoals de verkoopster het zei in de shop-in-shop van Jo Malone bij Senteurs d’Ailleurs in Brussel: ‘Het is een heel toegankelijke tuberoos’. Dus hoef je niet te vrezen dat je van gekkigheid niet meer weet hoe snel je je Agent Provocateur-setje moet uittrekken wanneer je met je man of lover in bed belandt. Het is natuurlijk ‘fijner’ als een van die twee, of doe eens lekker wild, beide tegelijkertijd je kanten setje, gek van lust, kapot scheuren… Maar dat is een ander ‘bedtime story’ waar Madonna wel raad mee zou weten. Niet zo vreemd: haar favoriete bloem? De tuberoos, die je ook volop ruikt in haar eerste, en naar het laat aanzien ‘laatste’ parfum: Truth or Dare (2012)
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Maar toch: echt bescheiden is Tuberose Angelica ook weer niet. Hoewel geen dramatische diva met animaal gedrag, gedraagt ze zich toch zoals ‘het hoort’: exotisch, vol, romig, ‘geel’ en tegelijkertijd fluweelzacht. Dit zijn de opgegeven ingrediënten: engelwortel, tuberoos, amber en hout. Maar ik ruik meer, want naast de groene, aardse en musky noten van engelwortel in de opening, bespeur ik ook een sprankelende noot die zweeft tussen citrus en roze peper.
In het hart wordt de tuberoos begeleid door jasmijn (garantie voor een heldere bloementoets) zonder dat een andere kwaliteit eigen aan deze bloem verloren gaat: the coconut feel. Deze tuberoos is op vakantie in een exotisch vijf sterren resort, zo lijkt het. Pas toen Tuberose Angelica langer op mijn huid zat, begreep ik de opmerking van de verkoopster van Senteurs d’Ailleurs.
Want als de amber- en houttonen van de basis gaan werken, verdwijnt de tuberoos geleidelijk achter een sluier van witte bloemen… en wordt Tuberose Angelica een typische Jo Malone-geur: beschaafde, maar niet te uitbundige chic. Beschaafd geil eigenlijk. Toch nog te veel van het goede, toch nog te vee van het geile? Geurengoeroe stelt voor Tuberose Angelica te temperen met Grapefruit (1992), Lime Basile & Mandarin (1999) en White Jasmin & Mint (2007). Om dat te ervaren, hoef je deze geuren niet online te bestellen of naar Londen of Brussel te reizen, want naast Den Haag heeft de Bijenkorf in Amsterdam sinds kort ook een Jo Malone shop-in-shop.
RUIK&VERGELIJK
Bloemendiva’s voelen zich te goed voor de ketenparfumerie. De tuberoos valt liever dood voor de drempel, dan daar gesignaleerd te worden. Nou, alleen als ze wordt begeleid door collega’s van gelijke statuur, want solo word ze toch niet echt begrepen. Maar dan nog. Ga maar na:
Bulgari Omnia Indian Garnet (2014)
Sisley Eau Tropicale (2014)
Maar in de chique entourage van de nicheboetiek laat ze zich graag fêteren. ‘Coupe de champagne, ma chère tubéreuse?’ ‘Mais oui, je veux bien, mon cher!’ Maak kennis met:
Hiram Green Moon Bloom (2013)
Au Pays de la Fleurs d’Orangers Tubéreuse Rosé (2013)
Reminiscence White Tubereuse (2014)
En voor mij en voor veel anderen geldt: de diva onder de diva’s blijft natuurlijk:
Robert Piguet Fracas (1949)
Alleen sinds http://www.parfumaria.com mij wees op onderstaand ‘drop dead gorgeous’-parfum (met name het pure olie-extract), ben ik behoorlijk in dubio. Bespreek ik binnenkort.
Bruno Acampora Blu (1974)
GEURENGOEROE 