OLIVIER POLGE LEERT ZIJN VADER VANAF SEPTEMBER NOG BETER KENNEN

Kreeg net een email van Chanel met een officiële aankondiging die ik al jarenlang zag aankomen en verwachtte. Olivier Polge zal met ingang van september 2013 het Chanelparfumteam versterken.

Inderdaad, hij is de zoon van Jacques Polge, sinds 1978 ‘schatbewaarder’ van de Chanelparfumformules, en heeft daarnaast nieuwe geuren ontwikkeld die een duidelijk spoor hebben nagelaten in de moderne parfumindustrie. Neem alleen al Coco Mademoiselle uit 2001. Gelanceerd als ‘tussendoortje’ groeide het tot een – veel gekopieerde – moderne klassieker die zelfs Lidl wist te bereiken: Suddenly van Madame Glamour uit 2011.

Sinds 2005 heeft hij een collega: Christophter Sheldrake die vooral bekend werd door zijn creaties die hij maakte voor Serge Lutens (en vergeet niet zijn voor mij nog steeds verbluffende Rochasgeur Tocadilly uit 1999). Samen hebben ze Les Exclusifs ontwikkeld. In 2007 gelanceerd en daarnaast uitgebreid met diverse nieuwe geuren (zoals 1932 dit jaar) als antwoord op de nog steeds aan populariteit winnende nichegeuren.

Leuk detail in het bericht: ‘Olivier Polge will undergo a complete integration programme with in the house and its culture’. Zo’n ‘total make over-cursus’ zou ik ook wel eens willen volgen bij Chanel. Je hoeft volgens mij nog net niet een bloedtransfusie te ondergaan waardoor het DNA van Chanel in je aderen gaat vloeien, maar dat dit ‘integration programme’ werkt, weet ik.

Ik heb een Brusselse vriendin die een paar jaar voor Chanel heeft gewerkt. Ze was onder meer verantwoordelijk voor het intregreren en aankopen van bedrijven (zoals het borduuratelier Lesage in 2002) die Chanel noodzakelijk achtte voor het instandhouden van de haute couture-traditie. Zij was Chanel. Sterker, voor mij was ze een soort van incarnatie van Coco Chanel toen ze forty something was. Dus een sterke persoonlijkheid altijd ‘veilig’ gekleed in Chanel, maar (gelijk Grabriëlle) eigenzinnig en onorthodox. Van top tot teen. Van oor tot vinger. Aan één droeg ze een Chanel Camélia-ring, aan haar rechterpols altijd een moderne Chaneltas. En ook na haar afscheid bij Chanel, bleef ze ‘Chanel’.

Zal me dus benieuwen hoe Olivier Polge deze transformatie ondergaat. Misschien zien we hem binnenkort wel paraderen over de catwalk gekleed in ‘Chanel pour Monsieur’ waarmee Karl Lagerfeld af en toe zijn collecties voor Chanel mee opvrolijkt – zie foto.

Misschien zet Chanel hiermee opnieuw een trend. Jean-Claude Ellena, huisparfumeur bij Hermès sinds 2004, heeft een dochter – Céline – die ook neus is en sinds haar vaders aanstelling bij Hermès het door hem opgezette The Different Company (anno 2000) leidt. En voor je het weet wordt Romano Ricci – van Juliette has a Gun – én de achterkleinzoon van Nina Ricci door Puig in dienst genomen als ‘in house nose’ om het parfumhuis weer de luister van vroeger te combineren met ‘nu’.

En wat Olivier Polge betreft: hoewel hij ook veel commerciële en dus verplichte ‘parfumonzin’ heeft gemaakt, is zijn talent ‘hors de pair’. Ruik maar eens aan, het helaas niet echt aangeslagen, Eau Parfumée au Thé Rouge van Bvlgari uit 2006: niche als ‘masstige’ verpakt.