PLOTSELING: ‘COCO MADEMOISELLE TE KOOP BIJ LIDL’
Jaar van lancering: 2011
Laatst bijgewerkt: 23/02/12
Neus: onbekend (wel benieuwd)
Had er vorig jaar van gehoord, maar had geen zin om er voor naar Duitsland of Engeland (daar alleen te koop in eerste instantie) te gaan en wou, gezien de prijs, daar bekenden niet mee lastig te vallen: Suddenly van Madame Glamour – wat een bezopen jaren midprice-jaren-vijtig-naam – te koop bij Lidl. Ik liep gisteren een Brusselse vestiging binnen, en daar stond de geur hoog opgestapeld: € 3,49 voor 50ml die naar wordt beweerd sterk naar Coco Mademoiselle ruikt.
Nu is het zo dat deze zich snel tot nieuwe uitgegroeide klassieker (die een soort standaard in zijn categorie is geworden) ook door concullega’s van Chanel is gecopycat. Alleen die zorgen er wel voor dat hun variaties nét iets anders ruiken. Maar alle nieuwe chypres met fruitige opening en een basis van ‘heldere’ patchoeli, vanille en witte musk zijn Coco Mademoiselle in feite schatplichtig.
Het verbazingwekkende aan Suddenly: het ruikt inderdaad zó naar Coco Mademoiselle! Dat hebben inmiddels twee blinde consumentenpanels – georganiseerd door Lidl en waaraan 50 vrouwen deelnamen – uitgevoerd door de Perfumer’s Guild duidelijk gemaakt. Die vonden inderdaad dat… Heb ter vergelijking alleen het parfumextract van Coco Mademoiselle bij de hand en dat ruikt vanzelfsprekend voller, rijker en gelaagder. Maar toch.
Chanel zei ooit over haar werk dat gekopieerd worden de mooiste vorm van vleierij is. Maar het wordt volgens mij anders wanneer vleierij overgaat in ‘stelerij’. Suddenly roept trouwens een andere vraag op: is de contrabande-industrie even snel geëvolueerd als de ‘officiële’ parfumindustrie. Hadden tot voor kort de ‘ruikt-net-als’-geuren, voornamelijk te koop op de markt, alleen de topnoot van populaire parfums gemeen (die vervolgens heel snel verdween), nu slaagt men er ook in hart en basis overtuigend ‘natuurgetrouw’ te kopiëren.
Nee, ik ga het niet hebben over de geijkte ‘told-you-so’-gedachte: dat op parfums heel veel winst wordt gemaakt, dat je ‘alleen maar’ betaalt voor de naam. Ik zeg: je betaalt juist voor de naam! Chanel voor € 3,49 wie wil dat? En ik zou me ernstig zorgen maken als je van je partner, goede vriend, goede vriendin, zus, broer, vader, moeder en ga zo maar door Suddenly als ‘serieus’ cadeau krijgt. Schenkt je werkster het, ach, dan kun je denken: ‘Weet niet beter’. Alleen daarmee onderschat je toch haar ‘luxemerkbewustzijn’. Als je haar iets cadeau wil doen, geef dan wel het echte werk, anders krijgt ze nog medelijden met je ook.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Eerst een licht-fruitige opening die direct fluweelzacht wordt door een perziknoot. Dan, zoals zoveel nieuwe chypres bestemd voor de mass market (worden denigrerend ook wel ‘fruiticholis’ genoemd; een ‘collision’ van fruit en patchoeli) een zeer diffuus bloemenhart. Moeilijk te determineren, ik vermoed een boeket van jasmijn- en roosmoleculen (niet echte jasmijn en niet echte roos) met op de achtergrond een bescheiden bloeiend lelietje-van-dalen.
Dan de main attraction van Suddenly… een toch wel elegant, het moet gezegd, samentreffen van een ‘waterige’, suikerachtige vanille (foto), een heldere patchoeli en veel witte musk. Laatste zorgt niet voor een crispy en schoongewassen gevoel, maar eerder voor een zacht katoenpluis-effect. Let wel: Suddenly gedraagt zich ten opzichte van Coco Mademoiselle als een de toilette ten opzichte van een eau de parfum.
RUIK & VERGELIJK
Ik heb me er eigenlijk nog nooit in verdiept, maar bestaat er wel intellectueel eigendom wat parfumformules betreft? Opvallend is, dat voor zover bekend, Chanel zich niet heeft uitgelaten over Suddenly. Is maar goed ook; diegene die zich de echte kan veroorloven, gaat niet op zoek naar een goedkoop surrogaat. Zelfs niet in tijden van crisis lijkt me.
Maar toch lijkt me het belangrijk dat de ‘echte’ parfumindustrie deze ontwikkeling juridisch eens gaat onderzoeken (misschien heeft die het al gedaan). Voor je het weet gaat Madame Glamour grossieren in verkoopsuccessen van de ketenparfumerie. Ben benieuwd welke namen ‘ze’ dan verzint voor Thierry Muglers Angel (1992), J’Adore van Dior (1999) en bijvoorbeeld Dolce & Gabbana’s Light Blue (2001).
Eigenlijk is er toch niets nieuws onder de zon? Het verkoopsucces van merk A wordt vaak graag nagebootst door merk B die op die manier een graantje van de huidige geurtrend probeert mee te pikken. Dit wordt in de film Perfume: The Story of a Murderer heel mooi in beeld gebracht overigens.
Nieuw hier is denk ik dat er een kopie gemaakt is en niet een op Coco Mademoiselle geinspireerde geur. Erik, zou je durven zeggen dat Suddenly heel erg veel waar voor het weinige geld is?
Dag Bert,
Bedankt voor je reactie (we hebben al eerder gemailed volgens mij). Inderdaad er is niets nieuws onder de zon. Alleen is dit de eerste keer voor mij dat het zo’n ‘frangant delit’ is. Nabootsen gebeurt overal, ook in de parfumindustrie. Opvallend hierin is dat high-end merken daar vanzelfsprekend nooit melding van maken. Hypnose Senses van Lancome en de eerste geur van Jimmy Choo bijvoorbeeld hadden niet gemaakt kunnen worden zonder Coco Mademoiselle. Maar de merken doen alsof ze het wiel opnieuw hebben uitgevonden. Hiermee wordt tegelijkertijd de kennis van de gemiddelde parfumklant onderschat. Er zijn inmiddels zoveel mensen die Coco Mademoiselle gebruiken en die moeten toch een Aha-erlebnis ondergaan bij het ruiken van de copy-cats. Ik durf te stellen dat Suddenly waar voor zijn weinige geld is en knap gedaan, met dien verstande dat er toch een duidelijk kwaliteitsverschil is. Coco Mademoiselle heeft een prachtige diepte, een sillage die een wordt met de huid. Dat kun je van Suddenly niet zeggen. Heb hem een half uur gelden nog een keer opgedaan, maar is inmiddels verdwenen.
Geurige groet,
Erik
Gisteren bij een Lidl in Den Haag opzoek gegaan naar deze geur. Een geurtje dat volgens Engelstalige sites als warme broodjes over de barcodescanner gaat. Klopt wel aardig denk ik, alles wat er nog stond was een lege tester en nog maar één doosje. Direct afgerekend, voor maar €3,99. Ik zal m’n vrouw de opdracht geven e.e.a. te gaan testen aangezien zij ook de echte eau de parfum van Coco Mademoiselle heeft.
Groet Bert