CUIR

Alle berichten die CUIR zijn getagd

JUST CAVALLI FOR MEN ROBERTO CAVALLI

Geplaatst door Erik Maarten Jeroen Zwaga op augustus 20, 2013
Geplaatst in: GEURENALFABET J. Getagd: , , . Een reactie plaatsen

HET JACHTSEIZOEN IS GEOPEND DUS:

‘JUST ME, JUST PLAY, JUST MORE’

Jaar van lancering: 2013

Laatst aangepast: 20/08/13

Neus: Domitille Bertier, Clément Gabarry

Model: Marlon Texeira

Videoclip & fotografie: Jonas Akerlund

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE JUST CAVALLI FOR HIM ADIk zit, lig en sta me de laatste tijd af te vragen of de verleidingscodes die worden gebruikt in de parfumindustrie mondiaal van smaak zijn, of hanteert elk parfumland toch zijn eigen specifieke codes. Mijn uitkomst: ja. Neem alleen al Europa. Wat een verschil tussen de klassieke leveranciers: Frankrijk en Italië. Grosso modo: ‘Parijs’ verpakt de boodschap vooral hoogdravend, streng, esthetisch en artistiek (voor mij vaak eerder ‘artistiekerig’). Sensualiteit komt eigenlijk op de tweede plaats, die ‘ligt’ als het ware onder de presentatie, want is voor de Fransen vanzelfsprekend. Dan de Italianen: daar spat de sensuele en seksuele verleiding van de boodschap af. De too good to be true-models (weliswaar een handje geholpen door ‘mister paintbox’ en ‘miss cover up’) lijken maar één boodschap op te roepen: pak me, probeer me en al je geheime verlangens worden – wishful thinking – realiteit.

Zie je ook overtuigend in presentatie van de eerste, nieuwe Just Cavalli-geur voor hem: ‘Een geur. Een verleidelijke geur, die zweeft in de lucht. Onbewust vertrouwd. Een totale verbondenheid. Het kan niet ontkend, en zeker niet genegeerd worden. Net als een ‘love bite’. Het is just now, just sex, just Cavalli. De jacht is geopend. Ben jij de prooi?’

Pas wel op bij gebruik, want Just Cavalli for him is ‘ongegeneerd mannelijk, een les in stijl en verleiding. Vrijmoedig en spontaan, het is de geur van jeugd en vrijheid, een wilde lokroep die weerklinkt in het hart van de stad’. En verder: ‘De Just Cavalli-man is zelfverzekerd en zich bewust van zijn charme. Hij speelt het spel ten volle, zonder beperkingen of verboden. Hij houdt van verleiden en verleid worden, en gaat volledig op in de sensatie van het jagen. Zelfs in een stedelijke en beschaafde omgeving, houdt hij voeling met zijn dierlijke kant’.

Maar dat is nog niet alles: Just Cavalli for him ‘is meer dan een parfum; het is een houding, een manier van zijn. Zijn merkteken is de Just Cavalli-slangenbeet, een krachtig symbool dat staat voor toebehoren aan. Het dragen van Just Cavalli for him is een overgangsrite, de inwijding bij een nieuwe urbane stam. Het is een teken van het lot. Het herenigt mensen die voorbestemd waren voor eeuwig met elkaar verbonden te zijn. Om one of a kind te zijn’.

Ik zeg: ‘Tjonge, tjonge’. De marketingafdeling is wel erg druk in de weer geweest om de animale kant van de urban jongeman op een coole manier neer te zetten die in feite niet meer is dan het klassieke thema (maar dan omgekeerd) van de ‘edele wilde’ die door de ontdekkingsreizen tijdens de Verlichting op het toneel en in de literatuur verscheen. Dus een ‘wilde edele’, die gepersonifieerd wordt door Marlon Texeira: ‘Zijn natuurlijke sensualiteit, nonchalante elegantie en gevoel voor stijl maakte hem tot de perfecte man voor deze compromisloze geur.’

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE CUIRNu de geur. Leer wordt in de parfumerie over het algemeen geassocieerd met mannelijk en vooral viriel. Zit dus ook in Just Cavalli for him, zij het met mate. Opvallend is de cleane compositie. Dat wil zeggen: less is more. Slechts drie ingrediënten: wilde piment (opening), vetiver (hart) en leer (basis). Ik vraag me af: hoe verschilt ‘gecultiveerde’ piment in verhouding tot de wilde? Volgens mij niet dus. Is meer om de viriele boodschap symbolisch krachtiger neer te zetten.

Maar let wel op: piment is wat anders dan (witte en zwarte) peper. Ook wel bekend als Jamaicapeper, pimentbes, ‘allspice’: de zaden ruiken niet droog en scherp, maar is eerder een mix van kruidnagel, kaneel en nootmuskaat. Eigenlijk al een ‘parfum’ op zichzelf, scherp en zoet gecombineerd (en in dit geval omringd met een acqua-noot).

Past goed bij de droge, ‘rokerige’ frisheid van vetiver in hart die toch houtachtig is. Dan volgt het leer, die maakt het geheel zachter en ‘ruiger’ en ‘wilder’ (terwijl ik ook een muskachtige nuance waarneem). Maar niet zo heftig als de klassieke leergeur.

RUIK & VERGELIJK

Zoals:

Knize Knize Ten (1924)

Serge Lutens Cuir Mauresque (1998)

Giorgio Armani – Armani Privé – Cuir Améthyste (2004)

Mona di Orio – Les nombres d’Or – Cuir (2010)

Carner Cuirs (2011)

ERIK ZWAGA GEURENGOEROE JUST CAVALLI LOGO

AOUD CUIR D’ARABIE MONTALE

Geplaatst door Erik Maarten Jeroen Zwaga op september 21, 2010
Geplaatst in: GEURENALFABET A, NICHE. Getagd: , , , , . Een reactie plaatsen

VOCHTIG, WARM, VERSLETEN LEER

ALS TOPPUNT VAN VERFIJNING

Jaar van lancering: 200?

Laatst aangepast: 22/09/10

Neus: Pierre Montale

De carrière van Pierre Montale leest als een sprookje: ‘uit het niets’, ‘als een geest uit een fles’ verscheen hij en werkte vervolgens drie jaar als privéneus voor de lokale koninklijke families in Saudi-Arabië. Dan in 2001, richt hij aldaar Les Parfums Montale op en breidt hiermee zijn actieradius uit: hij wordt hofleverancier van nog meer blauw bloed-bezitters van het schiereiland. Twee jaar later opent Montale een boetiek in Parijs (26 Place Vendôme) waardoor de westerse wereld ook kennis maakt met zijn vernieuwende creaties (voor het westen althans) waarvan velen gebaseerd zijn op een ‘eeuwenoud’ Aziatisch ingrediënt: oud(h) – spreek uit oed. Je kunt het zijn ‘signature’-ingrediënt noemen, want het speelt in zijn (naar mijn gevoel te snel uitbreidende) collectie eigenlijk de hoofdrol.

Maar hoe en wat is oud(h) precies? Geïnteresseerd lees het volgende. Niet, ga vijf alinea’s verder. Latijnse naam: aquillaria. Bijnamen: aoud, agar, aguru en adelaarshout. Reeds bij de klassieke beschavingen wordt er melding van gemaakt én dat het toen door zijn schaarste ook al schrikbarend duur was. Zo gebruikten de Egyptenaren het bij de mummificering en wordt oud(h) vermeld in de vroegste Chinese medicijnboeken; het zou het slechte ‘chi’ uit het lichaam verwijderen.

‘Nu’ is het is een snel groeiende houtsoort in de driehoek begrensd door de Bengalen, Hong Kong en Nieuw Guinea. De zeldzaamheid, grote vraag én risico’s tijdens het oogsten maakt van oud(h) eigenlijk goud: de waarde wordt geraamd op anderhalf maal dit edelmetaal. Zeer aangenaam aan oud(h): het aroma.

Enthousiastelingen raken euforisch van de rokerige, mystieke sensatie die de geuren van ambergris, zoete wierook, tabak en hout verenigt. Het is alleen nog niet geliefd ‘bij ons’. Reden: het in eerste instantie medicinaal en etherisch ruikende hout is ‘niet westers’, dus vreemd. Sterker, de geur is voor velen het tegenovergestelde van aantrekkelijk. Wordt vergeleken met muffe oude bibliotheken, nat zompig leer, lades van antieke kasten.

Maar geef het een kans: na een kwartier is de scherpte en het ‘stoffige’ weg, treedt de verdieping op. Heel mooi aan oud(h): het wordt steeds meer ‘zichzelf’ als het doordringt in de huid waar het zijn sensaties onthult. Nog mooier: het geeft de andere ingrediënten in composities een enorme (sensuele) opwaardering.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Aoud Cuir d’Arabie presenteert oud(h) in zijn meest indringende vorm door het te ‘plakken’ op leer. En dat heeft een enorm intens effect waarvan je moet houden. Het is alsof je een oude leren koffer die je jarenlang op je reizen hebt meegenomen, weer opent waarin allerlei (geur)herinneringen worden bewaard. Oude kranten, wat houten doosjes gevuld met kruiden, wat oude sigaren, wat potjes gevuld met zout, wat leeggelopen medicijnflesjes.

Warm, vol, ruw is het leer en oud(h) zorgt eerst voor een etherisch, later voor een aards, en weer later voor een zacht effect. En dat slechts opgeroepen met oud(h), tabak, leer (berkenteer naar wordt beweerd) en ‘gerookt’ hout. Ik vind Aoud Cuir d’Arabie meesterlijk en ook de andere oud-geuren van Montale… al was het alleen maar omdat ze een goed antwoord zijn op de al jarenlang voortdurende gourmandlekkernijen in de parfumerie. Trouwens was het laatste betreft: ook die bakt Montale met liefde.

RUIK & VERGELIJK

Tom Ford is de eerste ‘echte’ westerling die oud(h) in een westerse geur stopte. In 2002. En wel in een heel commerciële: M7 van Yves Saint Laurent (waar hij toen de creatieve baas was). Voor de Europese man te overweldigend. Zelfs een lichtere interpretatie twee jaar later, M7 Fresh, werd te heftig gevonden. Hieruit blijkt maar weer dat oud(h) nog steeds een nichelink heeft. En de spelers op deze kleine markt, houden elkaar goed in de gaten en lanceren sinds 2007 braaf variaties op het oud(h)-thema.

Tom Ford – Private Blend – Oud Wood (2007)

Juliette Has a Gun Midnight Oud (2009)

L’Artisan Parfumeur Al Oudh (2009)

Le Labo Oud 27 (2009)

By Kilian Pure Oud (2009)

Thierry Mugler – Miroir Miroir – Miroirs des Voluptés (2010)

Giorgio Armai – Armani Privé – Oud Royal (2010)