TER LERING EN VERMAAK
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 05/06/14
Neus: onbekend
Het lag in de lijn der verwachting: een leergeur van Acqua di Parma. Met dien verstande: ik had Colonia Leather eigenlijk voor Colonia Intensa Oud (2012) verwacht. Waarom? Ik denk dat voor de gemiddelde Acqua di Parma-fan, oud een te grote stap vooruit was in het verleggen van het olfatorisch kader van het luxelabel.
Wat beide geuren bindt: oud en leer werd gevonden tijdens Acqua di Parma’s ‘fascinerende route langs verschillende olfactorisce gebieden en culturen’ waar de klassieke eau de cologne van het merk – Colonia uit 1916 – ‘zeldzame, ongebruikelijke en verbeeldingsvolle ingrediënten ontmoet zonder zijn duidelijk herkenbare karakter te verliezen’.
Voor Colonia Leather bleef het dicht in de buurt: Toscane. Colonia ging op excursie naar de eeuwenoude leerlooierijen. Wat zag, wat rook ‘hij’? ‘Huiden overal in ateliers – opgerold en uitgespreid op werktafels. Zacht en dik leer in ontelbare kleuren – cacao, donkerbruin, aarde, tabak door ervaren handen met accuratesse bewerkt. En in de lucht, dat speciale, warme en subtiele aroma van leer, maar ook van hout, kruiden en harsen. Een geur van leer die je alleen maar kunt opsnuiven in de historische looierijen van Toscane’. En die je een klein beetje ‘terugruikt’ in tassen, koffers en accessoires waar Italië in uitblinkt en die appeleren aan de smaak van – hier hebben we eindelijk het gebruikersprofiel – de kosmopolitische man wiens stijl je herkent aan details en vanaf nu natuurlijk aan zijn favoriete geur: Colonia Leather.
Terzijde: leerlooierijen verspreiden over het algemeen een verschrikkelijke onaangename, penetrante geur – dat is stank die je de adem beneemt. Pas na het looien, als het gedroogde leer klaar is voor bewerking, ruik je het viriele, als mannelijk geclassificeerde aroma.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een stoer-elegante leergeur met onverwachte accenten waarvoor je wel even de tijd moet nemen om die duidelijk te kunnen waarnemen. De reden: je ruikt zo snel de sterke leernoot van de basis; die rolt in volle vaart over de frisse opening en het bloemige hart heen, maar als die tot rust is gekomen, er voor tijdelijk plaatsmaakt.
De opening is een variatie op Colonia. Alleen nu minder ‘strak cologne’, meer zoet door de mix van Siciliaanse citroen en Braziliaanse sinaasappel en – onverwacht zeker voor een mannengeur – een zoete streling van framboos. Ik moet heel goed en heel vaak ruiken om de bloemen in het hart te ontdekken: roos, kamperfoelie vermengd met petitgrain. Ze staan in ieder geval garant dat Colonia Leather een luchtige parfumtoets heeft.
Wat ik wel goed ruik: dat andere onverwachte accent: (rode) thijm. Die geeft het leer een mooi, subtiel en eigenzinnig ‘uitgedroogd’ groen randje. En het leer zelf (berkenteer in dit geval) is meer dan alleen maar leer, want door het te vermengen met wierook krijgt het een rokerige allure zonder ‘tabakgevaar’, terwijl cistus labdanum de animale leernoot tempert, en het hierdoor sensueel en zacht en plooibaar maakt – stoer-elegant.
Langer op de huid, lijkt het leer zich een beetje terug te trekken, want erachter verbergt zich een krachtige houtstructuur van Marokkaans cederhout en guaiac-hout uit Paraquay.
RUIK&VERGELIJK
Acqua di Parma is niet de eerste die de leerateliers van de Toscane heeft bezocht:
Tom Ford – Private Blend – Tuscan Leather (2007)
Cuoio – Profumo di Firenze – Odori (2008)
GucciMueso ForeverNow (2013)
