ATKINSONS SAYS: PATCHOULY
GEURENGOEROE SAYS: SWEET FLOWERS WITH A HINT OF… ‘PATCHOUD’
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 06/06/14
Neus: Karine Dubreuil
Flaconontwerp: Aesthete
Atkinsons: ‘Een hypnotiserende re-creatie van de geur die aan het einde van de negentiende eeuw de meest verblindende fashionistas verleidde, waaronder – actrice – Sarah Bernhardt. Fashion Decree brengt een periode tot leven toen kostbare zijde (in het bijzonder brokaat) uit het Verre Oosten verpakt in patchoelibladeren, de rage was aan het hof van koningin Victoria. Een weelderig patchoeliparfum met een wijdverbreide herkomst. Een geur voor exquise geklede vrouwen met een passie voor luxe’.
Nu breekt mijn parfumflacon. Nu begin ik aan mijn geschiedenis- en feitenkennis te twijfelen. Want ik heb geleerd dat het niet zijde, maar kasjmier (zie foto) was dat tijdens de verscheping vanuit het Verre Oosten tegen motten werd beschermd door het met gedroogde patchoeli-bladeren te besprenkelen. Het was de geur die het ongedierte op afstand hield, maar het wèl aan de kasjmier toevoegde. En volgens de ‘stoffenleer’ heeft mot geen verwoestende verwerking op zijde.
Zal ik Atkinsons mailen over mijn twijfel en ter ondersteuning van mijn ‘gelijk’ Borneo 1834 (2005) van Serge Lutens toesturen? Om het gereïncarneerde parfumhuis duidelijk te maken hoe het nu echt zit met patchoeli en koningin Victoria, en hoe een puur patchoeliparfum ‘in principe’ hoort te ruiken? Want Fashion Decree is geen patchoeliparfum. Zit wel in de geur verwerkt, maar in de basis. En bescheiden. Het verankert de bloemen waardoor je een mooie en elegante interpretatie van de klassieke chypre krijgt. Dat wil dus zeggen een neo-chypre of roze chypre die meer de nadruk op zoet, dan op hout (patchoeli) in de basis legt.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Ik vind Fashion Decree eigenlijk niet ‘fashionista’, eerder ‘ladylike’. Want het is tedere, maar overzoete bloemengeur die geen klassieke frisse introductie krijgt.
Het is roze peper die overgedoseerd de weg bereidt voor de twee bloemen in het hart waarin fris-fragiele magnolia wordt gelinkt aan centifoliaroos uit Marokko. En die bloeien als het ware ‘tegen elkaar op’. Een concurrentiestrijd in fris-subtiel zurige bloemigheid en versus zoetbloemige volheid.
Wat ze linkt: een subtiele, maar nu absoluut verplichte metgezel in niche-parfums: saffraan. De roos wint het uiteindelijk, maar toch gaan ze samen harmonieus onder in de basis. En die is zoveel meer dan patchoeli (foto). Want ik ruik ook nuances van maté, guaiac-hout en zelfs iets wat op een oud lijkt.
RUIK&VERGELIJK
Pas facile. Recent: wat magnolia betreft de eerste, wat roos betreft de tweede:
Lancôme La vie est Belle L’Eau de Toilette (2013)
Reminiscence Love Rose (2014)
GEURENGOEROE 