TUBEROOS ONDERGEDOMPELD IN HOUT EN WITTE MUSK
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 27/05/14
Neus: Fabrice Pellegrin
Concept & realisatie: Nino Amaddeo
Geurengoeroe zit gevangen in tuberoos. Of is het nu toeval dat nu ‘de een na de andere’ tuberoosgeur verschijnt? En dat terwijl ze bepaald geen ‘easy to please’-bloem is – als je dat zo kunt stellen. Ik heb er net twee beschreven, en de volgende staat al weer klaar om haar erotische boodschap te delen: White Tubereuse valt samen met Love Rose – bespreek ik weldra – in een nieuwe collectie van Reminiscence die is geïnspireerd op de sieraden van het huis. Hoe… dat wordt me niet echt duidelijk. Je ziet het wel aan de doppen: zes ‘edelstenen’ vormen een stoere band. Als je de ‘ivoren’ steen associeert met de tuberoos en de licht rood-oranje gekleurde met de roos, dan volgen er dus nog vier.
Waarom deze collectie? Nou, het zal u misschien verbazen: de behoefte van Nino Amaddeo verder te dwalen door de geurenwereld van Reminiscence zonder verdwaald te raken. Iets preciezer: dit keer een wandeling langs zijn favorieten, langs materialen die een nieuwe pagina omslaan in zijn reisdagboek, een wereld vol bloemen resulterend in creaties geboren uit uitmuntendheid en instinct – aldus het persbericht.
Voor de tuberoosgeur werkte Nino Amaddeo samen met de neus verantwoordelijk voor veel Reminiscence-geuren: Fabrice Pellegrin. Hun gemeenschappelijke doel: ‘Een zoektocht naar uitmuntendheid in het gebruik van een absolu die de romige fruitigheid vande tuberoos onthult door een subtiel infusieproces’ – een specialiteit van Firmenich die niet wordt toegelicht.
De uitkomst: de sensuele kracht van de tuberoos tot een hoogtepunt gebracht door haar ‘te besprenkelen met een kruidig boeket om zo haar pracht, mysterie en magnetische aantrekkingskracht te onthullen’ die versterkt wordt door de hout- en muskachtige compositie van de basis. Het kenmerk van een eigentijds karakter aldus Nino Amaddeo en Fabrice Pellegrin.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het kan niet anders: ik val in herhalingen. Ook White Tubereuse is zwoel, romig, ‘geel-geil’, tropisch. Alleen niet zo meeslepend en gevaarlijk als Blu (1974) van Bruno Acapora, niet zo overrompelend in haar statige chic als Robert Piguets Fracas (1949). Ook hier ruik je de kracht van tuberoos (foto) in combinatie met de koppig-sensuele ylang-ylang, maar meer – hoe moet je het zeggen? – ingehouden. Eigenzinnig is de toevoeging van kaneel. Geeft White Tubereuse een subtiel gekruid zoet randje.
Maar de basis die het uiteindelijke karakter bepaalt, zorgt er voor dat deze Reminiscence-tuberoos verdwijnt achter een musk- en houtachtige sluier, waardoor ze eerder getemd wordt, dan haar erotische accenten vrij spel te geven.
Het tuberoosparfum heeft het, zoals de laatste tijd al vaak opgemerkt, moeilijk in de ketenparfumerie. Als Reminiscence het tij weet te keren, zeg ik: ‘Missie geslaagd’. Het zal me benieuwen. Want onderstaande, ander recente ‘pure’ tuberoosparfums, zul je er niet vinden.
RUIK&VERGELIJK
Au Pays de la Fleurs d’Orangers Tubéreuse Rosé (2013)
Creed – Acqua Originale – Iris Tubéreuse (2014)
Jo Malone – Cologne Intensa – Tubereuse Angelica (2014)
GEURENGOEROE 