STOERE ALLURE MET EEN FULL BLAST-PARFUM
‘BEETJE VREEMD MAAR WEL LEKKER’
Jaar van lancering: 1987
Laatst aangepast: 15/06/15
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Franco Moschino
Ben er niet bij geweest, maar het moet volgens mij een van de leukste parfumintroducties aller tijden zijn geweest: Moschino van Moschino. Onder de leuze ‘Crash Hermès’ mocht naar verluidt het uitgenodigde journaille in een nagebouwde parfumerie de flessen van de concurrentie aan diggelen slaan met ballen. De boodschap was duidelijk. Parfum niet als chic, verheven expressiemiddel, niet als kunst, maar als gezellige kermisattractie.
Het paste perfect in de wereld van de ooit als illustrator begonnen – onder meer voor Giorgo Armani – modeontwerper Franco Moschino (1950-1994) die, hoewel zeer innovatief en zeer creatief, meer stylist dan ontwerper was. Hij gaf commentaar op de modewereld en de wereld in het algemeen.
De eerste adordeerde Moschino vanwege zijn vileine en provocatieve houding èn haatte deze ‘Jean Paul Gaultier van Italië’ (wat hem veel processen opleverde en hierdoor weer nieuwe fans die ook net zoals Moschino ‘teleurgesteld’ waren in de modewereld). De tweede vond hem in eerste instantie gelijk de Rivella-slogan: ‘Een beetje vreemd maar wel lekker’.
Maar die ‘wereld’ – lees: de modegevoelige massaconsument – wou een tijd lang wel gezien worden ‘in hem’. Remember de riem met de naam Moschino waarvan je elk letter kon bewegen? Remember Moschino nu bekend als Classic? De geur is in tegenstelling tot de mode waarmee Moschino bekend werd een zeer klassieke, zo niet behoudende geur helemaal in lijn met de parfumtrend van de jaren tachtig. Logisch: om parfums moet je niet alleen lachen, je moet ze ook kopen.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een sterk en krachtig parfum – dat in een flits zijn totaalidee al lijkt prijs te geven voor het echt begint te ‘werken’ – dat mij verbaasd doet constateren hoe zacht, veilig, onschuldig maar vooral nondescript geuren tegenwoordig zijn, hoe smaak veranderd en vervlakt is. En dat terwijl de luxe-industrie nu vaak het tegenovergestelde beweert, maar er vergeet bij te vermelden dat smaak nu vooral een kwestie van more of the same is.
Classic is inmiddels qua samenstelling aangepast – welke voor 1990 verschenen geur is dat niet? Ruik je dat? Ik heb het idee dat de dosering van galbanum, anjer en patchoeli is afgezwakt. Het effect – in vergelijk met de crowd pleasers van nu – is er niet minder om. Merkwaardig: de geur krijgt door zijn ‘full blown all the way’-idee een vintage-feel en kan dus voor een nieuwe generatie als old school overkomen. En vreemd, gewend als die is aan hesperide-openingen.
Dan smaakt galbanum, fresia en kamperfoelie in combinatie met goudsbloem en pruim als andere koek. Noem het ‘stroef fris’, beschaduwd. Dit komt omdat de bloemige, waterige frisheid van fresia en de honingachtige en dito frisheid van kamperfoelie getemperd wordt door kruidig-groen goudsbloem met pruim als licht zoetmakertje… een mooie opmaat voor het hart dat uit zijn voegen barst: lots of gekruide anjer omringd door gardenia (ruik je op een gegeven goed in samenhang met) ylang-ylang en roos, besprenkeld met peper en nootmuskaat. Hierdoor worden de bloemen getemd om niet alleen maar ‘vol-vrouwelijk’ te bloeien – het geeft Classic, een stoere, koppige allure.
De afronding van deze voormalige crowd pleaser zorgt voor een oosterse verdieping van het geheel: amber, musk, vanille, sandelhout en (met nog steeds veel) patchoeli. Het maakt de geur ‘warm’ en sensueel terwijl de kruidigheid blijft gegarandeerd. Ook opvallend: Classic is behoorlijk sterk voor een eau de toilette.
RUIK & VERGELIJK
In 1987 verschenen opvallend veel geuren van Italiaanse makelij – waaronder veel premières van modemerken. De overeenkomst: de bewuste onbescheidenheid (had het gemeen met de parfums van de jaren tachtig – neem Loulou van Cacharel). Niks lieflijks, niks onschuld. Wel vol, ‘bold & beautiful’, oosters pittig gekruid. De bloemen worden vaak aangestuurd door anjer en in de basis voorzien van een animale noot waaronder veelvuldig civet. Misschien ook more of the same zoals nu, maar minder vlak, meer gelaagd en daardoor meer aanwezig. Je kunt ze niet meer vergelijken: al jaren van de markt.
Pascal Morabito Mon Classique
Roccobarocco Roccobarocco
Nino Cerruti Pour Femme
Luciano Soprani Luciano Soprani
Missoni Aria
Genny Genny
Basile Femme
Fendi Fendi
La Perla La Perla
GEURENGOEROE 