AMBERGRIS IN OVERDRIVE
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 09/03/14
Neus: onbekend
Fotografie: diversen
Ik heb hem nog nooit persoonlijk ontmoet, maar ik vind Ulrich Lang sympathiek. De simpele reden: hij overdondert je de goden zij dank niet seizoen in, seizoen uit met een stroom aan nieuwe geuren. Maar ook: ik kan me nog van zijn vorige edities herinneren dat ik niet echt onder de indruk van was. Bescheiden in opzet, bescheiden in geur, maar niet bescheiden in de filosofische ‘implicaties’ van zijn werk door de link met de serieuze fotografie.
Ook met zijn nieuwste geur Aperture (betekent lensopening) is het weer raak. Het is genoemd naar een in 1952 in de Verenigde Staten opgericht multi-platvorm en ‘non-for-profit foundation’ die de ‘fotogemeenschap en zijn publiek verbindt met het meest inspirerende werk, de scherpste ideeën en met elkaar – in print, in person en online’.
En voor Aperture in het bijzonder een aantal foto’s van bekende fotografen, onder meer van de Nederlandse Charlotte Dumas, die Ulrich Lang in 2007 ontmoette toen zij in Barneys (New York) bij zijn perfume corner Anvers 2 (2007) kocht. Ze werden vrienden. Zie voor meer sfeer: http://www.ulrichlangnewyork.com/inspiration. En voor ik het vergeet: op een bepaalde manier heeft Ulrich Lang toch schoolgemaakt, want bij het nichemerk dat in 2011 werd opgericht door Céline Verleure – Olfactive Studio – staat de artistieke fotografie ook centraal.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Lang noemt zijn vijfde creatie een ‘hout-kruidige geur voor een nieuwe tijd’. Maar dan wel heel erg retro-geïnspireerd voor mij. Want dit is zo’n jaren negentig-krachtpatser die het vooral moet hebben van de sterke, bijna opdringerige ambergrisbasis. En daar maak je al snel kennis mee.
De opening van Aperture kun je met een beetje fantasie ‘een nieuwe tijd’ noemen, want samengesteld uit een nu erg hip niche-ingrediënt: peper. Wordt opgediend in de roze, witte en zwarte variëteit. Behoorlijk krachtig inderdaad, maar zonder dat je nies-neigingen krijgt. En dat komt door een infusie van ‘vette’ en smeuïge aldehyden die de peper tempert en bijna vloeibaar maakt. Vervolgens moet je heel goed ruiken om de bloemen in het hart waar te nemen.
Het is in feite een hint van jasmijn en lelietje-van-dalen omdat die a: zijn omringd door tabak en cederhout, en b: door de basis van musk, amber, (heel veel) ambergris en nog wat extra ‘animale noten’. En die is, zoals gezegd, opdringerig. Je ontkomt er niet aan. Gelukkig is er ook nog wat vetiver die garandeert dat deze ambergris in overdrive een houtachtige ondertoon krijgt.
Voor mij staat ‘een nieuwe tijd’ in relatie tot geur voor transparant en/of etherisch, niet voor een geur die dichtgeplakt lijkt, een geur waar geen ‘lucht’ in zit. Het beeld dat bij mij opdoemt: een olievlek golvend op de oceaan waar een walvis net een flinke ambergris-klomp (zie foto: het lijkt wel een hoofd van een monster uit een science fiction-film) heeft afgescheiden. Donker, teer, inkt. Dat kun je natuurlijk ook positief interpreteren. Maar een scheutje bergamot (voor de transparantie) en een scheutje jeneverbes (voor de etherische noot) in de opening zou volgens mij wonderen doen.
Rectificatie: toch moet ik bekennen, dat na een tijdje Aperture iets meer lucht krijgt en je zowaar de lichte bloemennoot ruikt. Of zou dat komen doordat ik nog een paar keer aan de geur op mijn linkerpols rook tijdens een wandeling vandaag in een zonovergoten park van Brussel…
RUIK&VERGELIJK
Ulrich Lang tot nu toe:
Ulrich Lang Anvers (2003)
Ulrich Lang Anvers 2 (2007)
Ulrich Lang Nightscape (2009)
Ulrich Lang Lightscape (2012)
GEURENGOEROE 