EIGENLIJK EEN SOORT VAN KLASSIEK
TOEN BIJZONDER NU DOET BIJNA ‘IEDEREEN’ HET:
ROOD FRUIT & WITTE MUSK AFGEROND MET ‘BONBON’
Jaar van lancering: 1998
Laatst aangepast: 26/11/12
Neus: Laurent Bruyère
Concept & realisatie: Thierry Mugler
Afgaande op de flacon, dacht ik tijdens de lancering dat van Angel Innocent in eerste instantie dat het een tasverstuiver dan wel een deodorant betrof van Angel (1992). Want: in vergelijk wel erg sober en erg weinig ‘Mugler-dromerig’. Maar het betrof de eerste ‘officiële’ variatie op Angel. En wel een lichtere, meer ‘draagbare’ zoals dat heet. Eigenlijk logisch: gezien het volle gourmand-aroma voor velen toen nog echt teveel van het snoeperige was en nog niet werd begrepen. Dat is nu wel anders. Terugkijkende kun je stellen dat Angel Innocent een van de eerste lichtere variaties op een populaire geur is. En ‘terugruikende’ dat veel parfumhuizen onder andere namen heel wat namaak-engelen hebben gelanceerd die ook op ‘onschuldige’ wijze de sensaties die je opsnuift in de banketbakkerij hebben verwerkt.
Wat me altijd verrast heeft, is de keuze van de neus. Niet gemaakt door die van Angel (Olivier Cresp in samenwerking met Yves de Chiris), maar door Laurent Bruyère (die in 2008 op 43-jarige leeftijd is overleden). Misschien vond de eerste het te moeilijk… kon zich er als het ware niet van losmaken, voor Bruyère moet het ook niet makkelijk zijn geweest: wetende dat ‘iemand’ over zijn schouders mee kijkt. Opvallend: twee jaar later, maakte hij speciaal op verzoek van Thierry Mugler én Victoria’s Secret nog een lichte variatie op Angel: Innocent Secret.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Is Angel een bonbon gevuld met cacoa-karamelvulling, dan is Angel Innocent een bonbon gevuld én versierd met rood fruit. En wat ruik je deze combinatie nu ook nog vaak in populaire geuren. Met name rood fruit gelieerd aan witte musk.
Wat opvalt: het ontbreken van patchoeli die aan Angel zijn donkere en aardse sensatie geeft. Hiervoor in de plaats: ‘everybody’s darling’: witte musk. Die ruik je vanaf de eerste spray samen met de bonbonnoot op de achtergrond. Ze worden eerst gemaskeerd door een fruitige frisheid die zich aankondigt in twee fasen: eerst mandarijn en bergamot die overloopt in de rijpe zoetheid van rode en zwarte bes. Hieraan koppelt zich een amandelnoot die steeds poederiger wordt naar gelang de openingsnoten afnemen Wat ‘overblijft’: drie maal zachtheid: warm, kokonachtig, zoet. Ofwel, amber, witte musk en bonbon.
RUIK & VERGELIJK
De lijst met light gourmandentertainment in geuren… begin er maar eens aan. En: de meeste zijn al weer verdwenen. Het begon toch allemaal met:
Thierry Mugler Angel (1992)
