HOLY SMOKE! HABEMUS PROFUMO!

Jaar van lancering: 2012

Laatst aangepast: 20/03/13

Neus: Julien Rasquinet

Creative Director: Renaud Coutaudier, Naomi Goodsir (foto onder)

‘Bijna’ niemand meer in het Westen gelooft nog daadwerkelijk in de paus en de kerk die hij vertegenwoordigt. De aandacht die de verkiezing van de nieuwe ‘Plaatsbekleder van Jezus Christus op aarde’ krijgt, staat niet in verhouding tot het aantal van zijn daadwerkelijke belijders. Justin Bieber heeft volgens mij meer trouwe ‘bebebiers’.

Maar ja, oude gebruiken in een ‘sprookjesachtig’ decor vinden we ‘best wel gezellig’. Nostalgie viert hoogtij in deze getroebleerde dagen. Valt me nog mee dat geen enkel parfumhuis het heeft aangedurfd – jammer! – om naar aanleiding van de verkiezing en inauguratie van Franciscus een gezegende geur te (her)lanceren. Of zou dat toch teveel ruiken naar heiligschennis. Had je het als huis serieus gedaan, dan ontkom je niet aan het ingrediënt dat vele (ook inmiddels afgehaakte) katholieken associëren met (sporadisch) kerkbezoek: wierook.

Als een geschenk uit de hemel komt in dit verband Bois d’Ascèse die samen met Cuir Velours het parfumdebuut is van Naomi Goodsir. Een van oorsprong Australische flamboyante hoedenontwerpster. Misschien dacht je (ik dacht het ook): ‘Why?’, maar vergeet dan niet (ik doe het ook) dat Coco Chanel ooit ook ‘zo’ is begonnen. Ik werd op haar geattendeerd door Maria van Geuren. Telkens als ik haar parfumbar in (of all places) IJsselstein bezoek, zakt me de moed in mijn schoenen: al die ‘nieuwe’ huizen die ze weet binnen te halen. ‘Erik, ik weet dat je gek bent op volle wierookgeuren, moet je echt aan deze ruiken’. Bois d’Ascèse dus. Van alle geuren die ik tijdens de onze laatste ontmoeting in haar scentbar heb geroken, is deze me het duidelijkst bijgebleven. Sterker, dit parfum walmde nog dagen na op mijn rechtermouw van de trui die ik toen droeg.

Bois d’Ascèse laat je op twee manieren wierook beleven: zowel itens ‘kerkelijk’ als  vrij ‘contemplatief’. Het opent als het ware – om in Happinez-jargon te spreken – het bewustzijn waardoor je geest helder en rustig wordt. Maar het leuke en frappante: dit is geen ouderwetse, ‘bevooroordeelde’ wierookwalm omdat het wordt gekoppeld aan een not so holy, hippe stemmingmaker: warm en vanille-achtig whisky. Toch is Bois d’Ascèse op het lijf geschreven voor de 226-ste paus.

Want, er gloort nog hoop, omdat hij eenvoud verkondigt en gelooft dat je alleen God bereiken kunt via streven naar of het beoefenen van een reine levenswandel door de eigen hartstochten en begeerten te beteugelen en zelftucht toe te passen. Voor je het weet, raak je via Bois d’Ascèse als wierookparfumfan in een transcendente stemming die je ‘schenkt’ waarnaar zoveel gelovigen en ongelovigen verlangen: ‘elkaar’ met rust laten om daardoor nog meer van innerlijke rust kunnen genieten, die ‘al uitstralend’ aanstekelijk werkt op anderen – zeikcollaga’s, zeurburen, zuurklanten.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Wierook dus, maar, hoe moet ik het zeggen, helder en transparant gedoseerd. Het geheim, afgezien van de overdosis wierook, volgens mij: jeneverbes (foto) die met zijn peperige, dennenspar-achtige en etherische noot de verstikkende kracht van wierook een lichtere, meer etherische toets geeft. Maar het mooie, na de opening van sprankelend mandarijn en groen-aards engelwortel: deze wierookmelange is ‘ondergebracht’ in zoetkruidige noten van nootmuskaat en kaneel.

En gecombineerd met balsemachtige noten van ‘whisky’, cistus labdanum, tabak en musk geeft het een warme, geborgen niet-kerk-aura.

De basis is behoorlijk heavy, mannelijk so to speak: eikenmos en ‘gerookt’ eikenhout waaraan de ‘heilige’ en ‘verbrande’ wierooknuances goed blijven plakken. Gewaagd debuut voor een hoedenmaakster, die je – leve het vooroordeel – meer associeert met luchtige, dartele, ongecompliceerde en elegante parfumchic.

RUIK & VERGELIJK

Pure wierook is nog steeds ‘niche-gerelateerd’. Voor velen toch te bedwelmend, te puur en daardoor teveel ‘kerk’:

Serge Lutens Encens et Lavande (1996)

Etro Messe de Minuit (2000)

Giorgio Armani – Armani Privé – Bois d’Encens (2004)

Annick Goutal – Les Orientalistes – Encens Flamboyant (2007)

Parfum d’Empire Wazamba (2008)

Parfums Générale L’Eau Geurrière  (2008)