ZWARTWITAFDRUK VAN EEN BLOEIEND BOEKET
WHY? BESTAAT ER EEN PARFUMTRIBUNAAL?
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 20/11/16
Neus: François Demachy
Ik was onlangs weer bij parfumerie La Brune in Amsterdam. Kom er vaak vanwege de leuke, ‘verlichtende’ achtergrondinfo die ze altijd hebben en hun ervaringen op de winkelvloer. Alleen: Marion en Jeroen Graas stoppen er mee. Jammer. De reden volgens Jeroen Graas: ‘Omdat de verandering van de markt, de consument te veel van ons komt af te staan. Het gaat niet meer over luxe, beleving, kennis, service en goed advies. Daar zat, naast de liefde voor parfum, onze drive’. Ben benieuwd wat de Kinkerstraat ter compensatie krijgt. Een Ici Paris XL, een Douglas, een Mooi?
Ik kwam een paar megafactices ophalen (gekocht voor een ophanden zijnd parfumproject). Marion (dochter van Corrie en Gerard de Bruin die de parfumerie 50 jaar geleden openden – vandaar de naam) samen met Jeroen de drijvende kracht achter La Brune, vroeg me of ik nog een aantal geuren wou ruiken. Ik zei: ‘Pak er een waarvan je ontdaan bent’. Lachend pakte ze direct blind Miss Dior Absolutely Blooming. In haar blik las ik de teleurstelling en de verbijstering dat een halve eeuw parfum verkopen moet eindigen in dit soort geuren.
Volgens www.fragrantica.com is de nieuwe Dior ‘a new olfactory variation of Miss Dior Blooming Bouquet (2015), designed as a sexier, more passionate and more modern scent’. Begin nu al te lachen. Laatste heeft Dior me niet toegestuurd. Kan te maken hebben met het ontslag van het hoofd pr (zowel in Nederland als in België) en misschien gecombineerd met het feit dat ik Poison Girl en Sauvage (beide 2015) nogal, nogal, nogal teleurstellend vond – to put it mildy. Grootaandeelhouder van Dior en algemeen directeur van LVMH, Bernard Arnault, heeft mijn beoordelingen hoogstwaarschijnlijk niet gelezen en, indien toch, zal er niet van wakker liggen want zijn doel is bereikt: naast J’adore (1999) ‘eindelijk’ ook een mannengeur die wereldwijd als zoete broodjes over de toonbank gaat. In Amerika staat Sauvage nu op nummer twee in de toptien. Maar er kan nog meer bij. Vandaar Miss Dior Absolutely Blooming.
Ik ga helemaal mee met Marion. De geur is om te lachen en te huilen. Miss Dior Absolutely Blooming bloeit absoluut heel, heel, heel ver uit de buurt van het Diorparfum-dna. Inwisselbaar zonder eigen signatuur. Vlak, niksig. Je kunt het nauwelijks een masstigegeur noemen. Doet me denken aan hippe confectielabels die ook een deel van de parfummarkt probeerden op te eisen en het na een paar seizoenen voor gezien hielden: Mango, Miss Sixty, Fiorucci, en al die celebgevallen: Celine Dion, Lady Gaga, Beyoncé, One Direction, Justine Bieber, etcetera, etcetera.
De inhuisparfumeur mag dan beweren dat ‘after women, flowers are the most lovely thing God has given the world’, serieus nemen doet hij ze in ieder geval niet. Miss Dior Absolutely Blooming is niet gemaakt voor vrouwen, maar voor meisjes van zestien tot en met (vul maar in). Overtuigt Demachy met dit: ‘Miss Dior Absolutely Blooming is an instant present for you. It is a beautiful gift that strikes you immediately’.
WAT MISS DIOR ABSOLUTELY BLOOMING IK EIGENLIJK?
Volgens www.dior.com ‘a floral delight you return to over and over’. Ja, dat laatste moet je dus wel als je een flacon koopt. Nog zoveel sprays te gaan om erachter te komen of je de opgegeven ingrediënten eigenlijk wel ruikt. Alleen één haal je direct uit, overvalt je vanaf het eerste moment: witte musk. Hou je ervan, dan ben je lucky. Niet scherp, zweeft in Miss Dior Absolutely Blooming tussen bepoederd en met een hint van zoet; een zweem van vanille. Maar niet mooi rond en vol, iets wat voor mijn witte musk acceptabel maakt.
Als het goed is heb je ondertussen rood fruit geroken met nadruk op framboos. I know I raspberry when I smell one. Hier toch erg zwak, als een te uitgedunde, met te veel water aangelengde siroop zonder daadwerkelijk een pure, klaterende fruitsensatie op te roepen. Je ziet het teleurgestelde kind voor je dat zo’n glas krijgt voorgeschoteld. Ik zou als fram heel boos worden als ik zo slecht ‘natuuridentiek’ werd gekopieerd.
Tussen de framboos en de musk bloeit ‘a floral delight’. Ha-ha-ha! Ik kan het niet geloven dat ik ‘een subliem duet ruik van rozen uit Grasse en damascenaroos die een sensuele pioenroosakkoord omhelst’. Dikke dubbele doei – als ik zoiets lees, dan ruik ik La Colle Noire de ook dit jaar verschenen rozennichegeur in Diors La Collection Privée. Hoe kun je als inhuisneus hetzelfde afleveren? Raadselachtig. Bestaat er ook een parfumtribunaal waar neuzen zich moeten verantwoorden voor misdaden tegen de menselijkheid? Oprichten dan maar?
De campagne moet je natuurlijk mooi vinden en romantisch en subtiel, en dit en dat, en gemaakt door een hele bekende fotograaf – Anton Corbijntje in dit geval. Is trouwens geen nieuw filmpje, gewoon de basictrailer van de nieuwe Miss Dior waar op het einde de voice over ‘Miss Dior Absolutely Blooming’ lispelt. Bloemtechnisch klopt er trouwens iets niet: het bruidsboeket in de promo is gemaakt van alleen lelietjes-van-dalen, terwijl de geur – zie hierboven.
Iets klopt wel: het begin. Alles is zwartwit gefilmd. Verbeeldt Nathalia Portmans stemming. Is depri, staat niet te popelen om in het huwelijksbootje te stappen – de trut. Kun je ook van de rozen stellen, die zijn in de deze geur niet gekleurd, maar een zwartwitafdruk. Koel, ‘technisch’, liefdeloos. Maar dan wordt Portman een runaway bride, de wereld krijgt kleur – vinden miljoenen jonge en iets oudere meisjes zó leuk gezien het succes van deze doldwaze, romantische bioscoopkomedies – en de zon begint te schijnen. En leefde ze nog lang en gelukkig met een anoniem geval die toevallig met een helikopter in de buurt was. Of afgesproken werk? Goed teamwork dat wel, wordt een harmonieus huwelijk.
