DOLCE FAR NIENTE & LA DOLCE VITA GECOMBINEERD
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 25/10/16
Neus: Aurélien Guichard Alberto Morillas
Ambassadeur: Ben Barnes
Dilemma: welke geur vandaag recenseren? Qual der Wahl zoals de Duitsers het noemen. Een echt interessante nieuwkomer (wat zijn de maatstaven?) of een algemeen ‘geurgevalletje’ (wat zijn de maatstaven?). De oplossing: iemand anders de keuze laten maken. Een vriendin was op bezoek met nihil interesse voor parfum. Ze bestaan nog dat soort mensen – gelukkig. Ze spuit op wat ze cadeau krijgt. Er zijn dagen dat ze niet spuit omdat ze het gewoon vergeet. Ze pakte dus lukraak zonder op de merken en de verpakkingen te letten: Uomo van Salvatore Ferragamo.
Met deze geur wordt voor de zoveelste keer de Italiaanse cultuur gevierd, op een voetstuk geplaatst. Want ‘dolce far niente’ gecombineerd met ‘la dolce vita’ blijft een van beste exportproducten van Italië. Salvatore Ferragamo schroomt het cliché niet, want het luxe label ‘inspireert de eigentijdse man’. Hij is ‘een moderne heer met een typisch Italiaanse uitstraling: zeer charismatisch, creatief en stijlvol waar hij ook gaat’. Dit en meer feitjes en weetjes kun je lezen in de ‘Uomo Salvatore Ferragamo de krant voor de man’. Redactioneel wordt de meeste aandacht besteed aan ‘Scent of Life’ in combinatie met de Italiaanse manier van leven. En dat blijkt dus voor de Ferragamo-man ‘een houding, een staat van zijn; hoe hij het leven benadert waarbij hij altijd streeft naar het beste’.
Dus met ‘een dosis ironie en optimisme, een oog voor stijl en schoonheid’. Deze benadering vindt je volgens Ferragamo overal ter wereld, de reden dat het huis het ‘Scent of Life’-project lanceert die ‘jonge talenten uitnodigt een foto te nemen waarin hun Italian way of living naar voren komt’ – zie: www.parfums.ferragamo.com. Mocht je niet voldoende inspiratie hebben – Ben Barnes brengt je in de juiste stemming.
WAT UOMO IK EIGENLIJK?
Ik vraag me je af hoe het overleg tussen de twee neuzen is gegaan. En hoeveel tijd de ontwikkeling van de geur in beslag heeft genomen. Ik denk: niet veel. Het is een ‘intikkertje’, een crowdpleaser die nu in de ketenparfumerie doorgaat voor chic-klassiek. Het is een volgens mij een kwestie van op een paar knoppen drukken om de nu zo geliefde ambroxan-sandel-kasjmier-houtbasis te voorzien van wat ‘onderscheidende’ smaakmakers.
Wel leuk: je kunt alle hoofdlijnen detecteren. Classificatie: een houtgeur met sensuele finish. Opening: fris-pittig. Een pingpongspel tussen zwarte peper en kardemon, bergamot en oranjebloesem die vloeibaar overgaat in de zojuist genoemde houtbasis. Die is strak en droog gelardeerd met tiramisu – hoe Italiaans. Dat moet je niet al te letterlijk nemen, het is de opgevoerde tonkaboon met op de achtergrond een aantal niet genoemde smaakmakers: een lactone-noot (denk aan de room van tiramisu) waaraan accenten van kaneel, nootmuskaat en cacao kleven.
Is dit toetje op, dan manifesteert zich de ambroxan-sandel-kasjmier-houtbasis helemaal zoals het hoort: stoer en mannelijk zonder de verfijning, ‘gladheid’ te verloochen. En dat is toch interessant; langer op de huid meen ik een lichte noot van oudh te herkennen. Het zal wel de som der delen zijn. Toch leuk.