‘BOHEMIAN RHAPSODY’ IN GEUR
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 29/10/16
Neus: Christophe Raynaud
Model: Félix Guesnouin plus rockchick Esther Heesch
Foto/videografie: Scott Cooper
Concept & realisatie: Peter Dundas
Wat is dat toch met die zwakte, voorliefde die veel modemerken voelen voor de wereld van seks, drugs and rock’n roll? Is het iets waar de ontwerpers zelf naar verlangen? Velen houden er trouwens een dergelijke, ‘degelijke’ levensstijl op na als je de roddel- en lifestylerubrieken van glossy’s mag geloven. Of denkt de marketingafdeling dat de consument dit in het diepst van zijn gedachten ook wil. Een groot gedeelte van de consumenten doet daar trouwens niet stiekem over: een gezellige feessie, dance-event of rave overleven zonder pilletje(s) is eerder uitzondering dan regel.
Opvallend: Mick Jagger en zijn kornuiten worden het vaakst als ‘aspiratiemodel’ gebruikt. Lekker handig: dan link je de bedoeling van een collectie of een geur direct met een ‘vintagetoets’ – die goede jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw: ‘I know it’s only rock’n roll but I like it, like it, yes I do’. Burberry’s Brit for Men (2004) is een ode op Mick Jagger. Dior gebruikte de Rolling Stones’ hit Sympathy for the devil voor een campagne van Homme (2005). Prada haalde Mick Jagger, naast Roger Daltrey, aan als voorbeeld van de ‘peacock dandy’ voor de promotie van Infusion de Vetiver (2010).
Nu is het Roberto Cavalli. De net aangestelde ontwerper Peter Dundas en regisseur Scott Cooper lieten zich voor de multimediacampagne van Uomo inspireren door het inmiddels mythische verblijf van de Rolling Stones aan de Cóte d’Azur in 1971.
Omdat de bandleden – Mick Jagger staat bekend als een ‘zunige knieperd’ – geen zin hadden om de 93 procent inkomstenbelasting te betalen die de Engelse regering had opgelegd, besloten ze in 1971 te ‘emigreren’ naar Frankrijk. Keith Richards huurde voor – toenmalige prijs – $2,500 per maand Villa Nellcôte, een 16 verblijven tellende belle épogue-villa. De Franse fotograaf Dominique Tarlé werd uitgenodigd deze zes maanden durende houseparty van seks, drugs en rock ‘n roll vast te leggen. Zie ook: http://www.messynessychic.com/2014/12/23/then-and-now-the-rolling-stones-french-villa-of-debauchery/
Met een korte film – weliswaar een erg brave interpretatie van Tarlé’s tijdsdocument – wordt dit verblijf gekoppeld aan de nieuwe Cavalli-wereld, de nieuwe Cavalli-geur. Zie het Franse model Félix Guesnouin: hij vertolkt de essentie van de dandy-rock lifestyle van de Cavalli-man. In de elegante omgeving van een majestueuze Italiaanse villa verdeelt hij zijn tijd tussen vrienden, zijn streven naar perfecte harmonie en de vrouw van wie hij houdt. Aan zijn zijde dus – verplichte accessoire voor een rockdandy – een muze, een rockchic. En wie is dat? Esther Heesch, het nieuwe gezicht van Roberto Cavalli’s Signature Fragrance.
WAT UOMO IK EIGENLIJK?
Uumo is een ‘rock ‘n roll’-charmeoffensief in geur. Christophe Raynaud stelde zich een verleidelijke oriëntaalse melodie met sterke houtbasis voor die synchroon loopt met het uiterlijk en het leidmotief van de drager. Deze ‘bohemian rhapsody’ opent met de bloem die wordt geassocieerd met de dandy en tevens Raynauds geliefde ingrediënt is: het donkerpaarse naar zwart neigende viooltje.
Zoeterdezoet dus, maar getemperd door een aura van frisse noten, maar getemperd door de chique ‘stroefzoete’ kruidigheid van saffraan. Dit alles wordt ondergedompeld in een meeslepende ‘gitaarriff’ van zongezoete honing en zomersbloemig lavendel. Laatste zorgt er ook voor dat Uomo ‘mannelijk’ blijft – geeft een soort van klassieke herkenning. In de finale verandert de gitaar in een citar: krachtig cederhout gecombineerd met percussieslagen van aards patchoeli en cymbalen van oosterse-sensuele tonkaboon.
Wat mij betreft had de patchoeli wat sterker mogen resoneren. Want met name dit ingrediënt wordt geassocieerd met de lieflijke flower power hippy’s van de jaren zestig. Alleen, nichekringen uitgezonderd, een stevige patchoeli-injectie schrikt de gemiddelde, huidige rock dandy af.