QUEEN VICTORIA’S – PERFUME – SECRET

Jaar van lancering: 2012

Laatst aangepast: 13/01/14

Neus: diverse

Ambassadrice: ‘the young, the old Victoria’

Steeds meer Nederlanders mogen dan een RTL4 Boulevard-overdreven hang hebben ontwikkeld naar alles wat de Oranjes bezighoudt, de Engelsen doen er een flinke schep bovenop in het bejubelen van hun koningshuis, The Windsors – ook wel bekend als The Firm. Elk jaar is er wel weer een ‘unieke’ BBC-documentaire over de huidige koningin Elisabeth II, een van haar levende of reeds lang verscheiden familieleden.

Met name over koningin Victoria (1817-1901) en de periode waaraan ze haar naam ‘gaf’, blijft Groot Brittannië fascineren. Haar leven is inmiddels diverse malen verfilmd. Meest recent The Young Victoria (2009), met huidig Opium-ambassadrice, Emily Blunt, als vertolkster. Nu moet gezegd: ‘the young Vic’ was me er een, maar dat geldt eveneens voor ‘the old Vic!’ Mijn eerste geschiedeniswerkstuk als zeventienjarige ging over haar en mijn fascinatie voor haar is levendig gebleven, gezien haar juist eigenzinnige en koppige karakter, en haar positieve én negatieve invloed die ze op andere Europese vorstenhuizen heeft gehad. Maar in alle boeken, documentaires en verfilmingen kwam ik niets tegen over haar geurvoorkeur en favoriete parfums.

Internet is wat dat betreft weinig te vertrouwen. De meeste beauty- en lifestyleblogs (ook vaak van serieuze kranten) doen mee aan de copy&paste-gewoonte. Dus kom je overal tegen dat Victoria verzot was op lavendel. Wie niet toen, vraagt niemand zich af. Geen enkel ‘parfumkruid’ was toen zo makkelijk te kweken en te destilleren – ook in Engeland. Heb ook nergens gelezen uit welke bloemen haar bruidsboeket was samengesteld toen ze in 1840 met prins Albert van Saksen-Coburg en Gotha (1819-1861) trouwde.

Atkinsons, beschikte wellicht wel over de juiste bronnen, of – daar ga ik vanuit – heeft zich hiervoor laten inspireren door het populaire bruidsboeket in adellijke kringen van de negentiende eeuw. Naam: The Nuptial Bouquet. Grossmith geloof ik eerder op zijn woord. Want alle verloren gewaande parfumformules van het huis zijn, naar men zegt, teruggevonden. Dus ook die van Diamond Jubilee Bouquet, het parfum ter ere van Victoria’s zestigjarig regeringsjubileum in 1879 en in aangepaste vorm – ter gelegenheid van het dito jubileum van Elizabeth II in 2012 – weer in productie genomen.

En tussen deze twee feestelijke geuren, prijkt Fleurs de Bulgarie. Het werd in 1845 door Creed voor Victoria gecreëerd nadat ze door haar overzeese collega – Keizerin Eugénie Frankrijk – op dit huis was geattendeerd. Creed werd door haar in 1885 tot hofleverancier gemaakt. De geur – heb’m nog niet geroken – is aangepaste versie nog steeds te koop.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Het opvallende: hoewel (very inside barf) omschreven als ‘a fragrance for women who wouldn’t dream of settling for less than a prince’, heeft The Nuptial Bouquet eerder een androgyne uitstraling. Eigenzinnige keuze van Atkinsons. Dat komt omdat de met name groene frisheid van het lelietje-van-dalen (in zijn pure vorm ook androgyn te noemen) mooi wordt ondersteund door ‘knapperig’ viooltjesblad, maar nog meer door de gulle dosis mirte (‘droog groen’, zonnig en houtachtig) en ‘sandelhout’.

Die voorkomen een al te tutty en voorspelbaar vrouwelijk en ‘wedding bells’-karakter. Een beetje zoete en poederige musk zorgt ervoor dat deze houttonen niet al te mannelijk worden. Lekkere, toegankelijke geur die – het moet gezegd – het eigenzinnige van Victoria niet met de mantel der parfumliefde heeft bedekt, eerder benadrukt.

Diamond Jubilee Bouquet ruikt daaentegen naar een maagdelijk bruidsboeket. Het is lief, zo niet poeslief. Een stemming van amandel en heliotroop – dus, zoet, poederig, talkachtig – bepaalt de indruk van de nasleep terwijl hiervoor alleen vanille en tonkaboon werden gebruikt.

Deze ouderwetse vintagesfeer wordt voorafgegaan door lelietje-van-dalen en roos (waaraan de opgevoerde narcis en meidoorn niet de gehoopte eigenzinnige zwoelte en houtige bloemigheid geven). Ook niet de (kruidige) anjer aan de jasmijn in het hart. Dat is jammer, want narcis, meidoorn en anjer hebben dit vermogen. In vergelijk met Hasu-no-Hana (1888), Phul-Nana (1891) en Shem-el-Essim (1906) mist Diamond Jubilee Bouquet voor mij uitbundigheid en verrassing; blijft het een chique, maar bedeesde bloemengeur.

RUIK&VERGELIJK

Er zijn meer Engelse parfumhuizen met een trotse koningin Victoria-link. Ooit was Crown, net zoals Atkinsons en Grossmith, een beroemd Engels huis dat door Victoria in 1872 ook in de hofleverancierstand werd verheven.

Dat jaartal is ook naam van het parfum dat Crown in dat jaar voor haar maakte. Het huis verdween rond 1980 van de parfumkaart. Het werd door Clive Christian in 1999 (her)ontdekt, ‘gekocht’ en hij transformeerde het onder zijn eigen naam tot de leverancier van het duurste parfum ter wereld.

Naar aanleiding van de film The Young Victoria verscheen 1872 in twee nieuwe adaptaties. Een voor haar (op basis van meiroos), een voor hem (op basis van salie). Prijs: rondom 1700 Engelse ponden. En om in ‘Big Brittan’-sferen te blijven: Floris, nog zo’n Engels oudje, lanceerde in 2012 Wedding Bouquet voor hertogin Catherine Middleton (die van prins William). Niet alleen voor haar natuurlijk.

En in het kader van het huwelijk van de tweede opvolger (prins William dus) in lijn van de Engelse troon, herlanceerde Grossmith Betrothal (in eerste instantie gemaakt voor het huwelijk in 1893 van de koning en koningin to be: de latere koning George V en koningin Mary.

Opgebouwd uit jasmijn (‘in order to signify the love that will be eternal’), lelietje-van-dalen (that speaks on behalf of the partner that made your life complete’), oranjebloesem (‘which has the power to convey innocence and marriage) en stephanitos (‘to express the happiness that exists in marriage’). Spontaan springen tranen in mijn ogen van ontroering en vallen vervolgens op de bruidstaart.

En dan is er nog Ess Bouquet (nog een favoriet van koningin Victoria naar wordt beweerd) en waarvan de geschiedenis leert dat het vanaf 1711 (nog voor de klassieke cologne) werd geproduceerd door diverse merken.