STOF TOT NADENKEN: WAT EEN MOOIE IRIS-GEINSPIREERDE GEUR!

Jaar van lancering: 2014

Laatst aangepast: 17/03/14

Neus: Jacques Flori

Concept & realisatie: Luisella Tepatti (hoofd parfumontwikkling Etro)

Als alle geuren in de ketenparfumerie dezelfde kwaliteit zouden hebben als de Etro-parfums, dan zag je volgens mij heel wat meer blije mensen over straat rondlopen. Van de andere kant van de toonbank hoor ik trouwens regelmatig winkeleigenaars klagen over Etro.

Niet over de inhoud, maar dat er op internet zo mee wordt gesteund. Dat haalt het imago omlaag en de drive om het merk te verkopen. Neem daarbij het feit dat de gemiddelde prijs – zoals bij zoveel merken in het luxecircuit – naar boven is bijgesteld. Betaalde je een paar jaar geleden voor 100 ml € 92,00 nu schommelt het rondom € 122,00.

Maar de kwaliteit is hetzelfde gebleven. Dat wil dus zeggen: die is dus gewoon goed. En om aan te geven dat Etro nog steeds zeer serieus op parfumgebied wordt genomen: Senteurs d’Ailleurs in Brussel – een van de meest snobby parfumerieën die ik ken – verkoopt vol enthousiasme nog steeds de uitgebreide collectie. Ook Jacquard zag ik er vorige week trots opgesteld. En met recht, het is voor mij de mooiste Etro-geur van de afgelopen jaren, want eigenzinnig, elegant en tegelijkertijd vertrouwd – drie kernbegrippen van Etro so to speak.

De naam verwijst naar een handmatige weeftechniek van glanzende inslagdraden en matte kettingdraden voor een éénkleurige stof (damast; genoemd naar Damascus omdat het via deze stad in het Westen werd geïntroduceerd) die vanuit een bepaalde hoek bekeken door de lichtinval een motief/patroon op de ‘achtergrond’ vertoont waardoor de stof (vroeger alleen zijde, nu ook katoen, wol, linnen en kunstzijde) een gelaagde, sierlijke, rijke en luxe uitstraling krijgt.

In 1801 ontwikkelde Joseph Marie Jacquard (1752-1834) een revolutionair semi-automatisch weefgetouw waarmee damast sneller en minder arbeidsintensief geweven kon worden. En sindsdien werd damast geleidelijk aan steeds vaker naar zijn achternaam vernoemd.

Dat is dan wel vreemd: de veelkleurige ‘stof’ op de flacon is dus eigenlijk geen jacquard in de ware zin van het woord volgens mij. Is dat erg? Nee, alleen een beetje vreemd voor een merk van oorsprong gespecialiseerd in luxestoffen.

Etro presenteert met Jacquard vrouwelijkheid ‘als een weelderige en zonnige tuin, een landschap op delicate wijze vormgegeven, in staat de zintuigen duizenden intrigerende en mysterieuze nuances en karaktereigenschappen te bieden’. Vind ik nog al veel, duizenden, maar rijk geschakeerd is Jacquard in ieder geval.

Dit had voor mij niet gehoeven: ‘Een parfum dat exotische en gepassioneerde verleiding oproept. Het is de uitdrukking van een originele en authentieke persoonlijkheid, in staat zich zowel te gedragen als vleiend gefluister, als een onweerstaanbare toon’ (wat moet ik me hier in hemelsnaam bij voorstellen). Ook niet: ‘Voor een oneindig geschakeerde vrouw die er van houdt een universum te verkennen dat bestaat uit elegantie, reizen en geschiedenis’. Waarom niet? Jacquard is voor mij eerder verfijnd androgyn dan vrouwelijk.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Het lijkt een minitrend in de nicheparfumerie: parfums te vrijwaren van de klassieke citrusuitbarsting. Onderga je ook mooi in Jacquard, want bloemig-fris bergamot krijgt nauwelijks kans zich te ontwikkelen en te ontplooien doordat het wordt meegenomen door een omfloerste, groen-prikkelende opening met aardse ondertoon. Opgeroepen met musky engelwortel, energieke zwarte peper en transparant-fris elimi-hars. Heel eigenzinnig gedaan.

Nu komen de bloemen tot leven. Even eigenzinnig. Eerst een volle noot van zonnig jasmijn die mooi sensueel en een beetje koppig wordt gemaakt door zonnig-sensueel ylang-ylang. Hierachter verbergt zich een zeer elegante iris die uiteindelijk de toon van het gehele parfum bepaalt. Vol, rijk, ‘vet’ en fris tegelijkertijd.

Langzaam maar zeker bloeien de bloemen ‘uit’ en begint het hout (vetiver en sandelhout) te smeulen, samen de aardse toon van de opening en de iris in het bijzonder ondersteunend. Dan denk je dat Jacquard klaar is. Nee hoor. Want in de nasleep licht een zoet viooltje de bloemig-aardse toon op waarin de iris is opgegaan en hierachter verbergt zich ook nog eens een warme musk.

RUIK&VERGELIJK

Om te checken of Jacquard een echt bijzondere irisgeur is, ruik eens aan onderstaande ‘pure’ irisgeuren:

Xerjoff Irisss (2007)

Amouage – The Library Collection – Opus V (2010)

Mendittorosa Omega (2012)