CÔME ÔN LANCÔME!
VOOR EEN NIEUWE GENERATIE VROUWEN; WIL DIE ZO RUIKEN?
Jaar van lancering: 2019
Laatst aangepast: 03/09/19
Neus: Shyamala Maisondieu, Adriana Medina, Nadège Le Garlantezec
De overeenkomst tussen Lancôme en de nieuwe geur van het cosmeticahuis, Idôle? Het ‘dakje’ op de ‘o’. Slim gedaan, want hierdoor lees je beide woorden ‘in dezelfde sfeer’. Ook toegepast – herinnert u zich deze nog – op Hypnôse uit 2006 en nog verder terug op Ô (1969) en de variaties die daarop volgden.
Giorgio Armani eerde in 2009 met zijn Idole (zonder accent circonflexe) de vrouwelijkheid en was eveneens een ‘dankjewel’ aan alle vrouwen (die daarvoor wel moesten betalen) die hem hebben geïnspireerd. Tien jaar later kun je op deze wijze niet meer zo idolaat zijn gezien recente maatschappelijke ontwikkelingen.
Idôle is voor zover ik weet het eerste parfum – Calvin Kleins Women (2017) deed het voorzichtig weliswaar begeleid door een ellenlange, vaak ondoorgrondelijke verantwoording – dat zo duidelijk de nieuwe generatie activistische vrouwen eert. Of moeten we Zadig & Voltaire’s Girls can do Anything (2018) ook mee rekenen? Opgestaan nadat The Donald was ingezworen als de 45stepresident van de Verenigde Staten. En vergeet de Black Lives Matters-beweging niet.
Want Idôle is gemaakt ‘voor zelfbewuste vrouwen van morgen die zeggen wat ze denken, zonder angst naar de sterren reiken en nieuwe horizonten openen, deze pioniers zijn hun eigen idool’. Laatste is merkwaardig getypeerd, maar wél een goede omschrijving van een andere populaire ‘beweging’ (dus doelgroep) onder vrouwen: de wel en niet veronderstelde influencers met hun ‘only me, my selfie & I’-mantra.
Deze vrouwen worden volgens Lancôme het ‘actiefst’ belichaamd door singer-actress Zendaya – betekent ‘to give thanks’ in het Zimbabwaans – Coleman: te paard zien we haar in een grootstedelijke ambiance (Los Angeles) als een ‘African-American’ amazone galopperen die de wereld wel eventjes weer naar het goede pad (via een wilde, ongerepte natuur-omweg) zal leiden naar het beloofde land dat al bestaat maar waarover een ander licht gaat schijnen.
Zal de gemiddelde consument de naam Idôle op deze boodschap beoordelen of gewoon op de ouderwetse, klassieke boodschap van parfum: de brenger van happy tidings. Zoals Nomade (2018) van Chloé dat ook doet – ondergedompeld in dezelfde roze gloed (romantiek) met donkerbruine ondertonen (boodschap)plus wilde paarden. En die boodschap is volgens Françoise Lehmann – Lancôme’s global brand president: ‘Als het gezicht van Idôle belichaamt Zendaya een nieuwe generatie vrouwen die hun succes benutten om anderen te inspireren, grenzen te verleggen en de wereld helpen te veranderen.’
WAT IDÔLE IK EIGENLIJK?
Qua inhoud dacht dat ik dat Idôle ook in richting van Nomade’s richting zou slaan: de ‘echte’ nieuwe chypre op basis van eikenmos en minerale noten. Bij een blinde test denk ik dat de gemiddelde klant de geur zal omschrijven als romantisch, vrouwelijk en verfijnd, niet als activitisch en stoer.
Idôle is klassieker dan verwacht en volgens mij door te veel marketingkanalen gegaan – de stoere randjes die het misschien gehad zou hebben zijn eruit gezeefd. Eén en al feest der herkenning. In de opening: bergamot met een behoorlijke persistente peer. Met andere woorden: friszoetige, sorbetachtige fluwelige fruitigheid die ook onder het hart doorsijpelt dat klassieker dan klassiek is. En wel door een intens roos-jasmijnakkoord.
Klinkt simpel, maar om deze twee bloemen perfect te laten shinen, werd door de drie – vanzelfsprekend vrouwelijke – neuzen de volgende variaties verzameld: Isparta-rozenblad-essence. Speciaal bewerkt voor Lancôme; geloof jij het? En hoe ruik je dat dan? Centifoliaroos-absoluut uit Grasse, rozenwater, grandiflorum-jasmijn uit India. Laatste ook speciaal bewerkt voor Lancôme – zelfde vraag.
Neem daarbij Grandiflorum-jasmijnabsoluut uit Egypte en sambacjasmijn-absoluut waar overheen een ‘clean & glans’-akkoord waait. Klinkt als niche, maar is en wordt het niet. Ook niet massniche.
Ik wou dat ik het allemaal kon ruiken, maar dat doe ik niet terwijl ik de Ici Paris XL in Hoogeveen – moest in de buurt zijn – verlaat én voor een tweede keer bezoek om Idôle te sprayen en mijn twijfel te bezweren. Het geschiedt niet. Voor mij blijft het een vriendelijk geurtje met de nadruk op tje. De basis verandert daar niet veel aan. Een neochypre-akkoord op basis van Indonesische patchoeli, Texaans cederhout, musk en vanille uit Madagaskar – ook speciaal bewerkt voor Lancôme.
Ook hier: een brave, warne melange met een zoet ondertoontje dat zich een beetje gourmand gedraagt. Terzijde: Hypnôse Senses (2009) kwam wat mij betreft overtuigender in de buurt van een neo-chypre. Het enige dat echt opvalt is de platheid van de flacon – hoe krijgen ze het voor elkaar? Jammer dat de inhoud niet meer diepte heeft gekregen. Let wel, ik ben niet de gemiddelde consument, misschien is AG (Annick Goutal?) dat wel.
Zij schreef op de Ici Paris XL-site: ‘Wat een heerlijke geur is dit zeg. Ik heb hem mogen testen voor de release, ik kan niet wachten tot het in de winkel ligt! Zacht, subtiel, friszoet. Niet zo intens zoet als la vie est belle (2012), perfect voor dagelijks gebruik. Blijft lang dragen, door de dag heen word je verrast door subtiele vlaagjes. Een aanwinst op je nachtkastje’. Zo wil Lancôme het horen.
GEURENGOEROE 