VAN PLEASURES TOT ZIGZAG
VAN CHANEL TOT JEAN PAUL GAULTIER
Sommige geuren die je koopt of krijgt, blijken na verloop van tijd toch niet bij je te passen. En anderen willen hem ook niet, of je vergeet het te vragen uit fatsoen: “Wil je deze hebben, vindt’m zelf niet zo lekker.’ En op marktplaats zetten is ook zo’n gedoe – voor die paar centen.
Niet lekker vinden, dat is nog daaraan toe. Maar een geur die na verloop van tijd begint te veranderen, zeg maar gewoon te stinken, puur omdat de moleculen niet meer werken zoals bedoeld was. Ook wel bekend als verzuren. Kat-in-de-zak-gevoel heb je dan. En zo’n schele geur kun je na een (half)jaar niet meer reclameren in de parfumerie of bij de producen – toch?
Ik heb het met een paar geuren gehad – waaronder twee van Annick Goutal en een van Yves Saint Laurent. En Pleasures van Estée Lauder die wel heel snel achteruit ging, en toeval of niet, bij Maria van Geuren onderhevig was aan dezelfde transformatie en dus, net zoals als bij mij, terechtkwam in het afvalputje van verzuurde geuren: de wc.
Maar is dat eigenlijk wel een slim idee, want beledig je er anderen niet mee die de geur in kwestie wel lekker vinden? En wat vind je er zelf van als je je favo-geur als luchtverfrisser op de wc van de buren wordt gebruikt of je beste vriend(in). Daar sta je niet altijd bij stil.
Mijn klassieke wc-geur waar ik melding maak – ZigZag – is van Dana en betreft een relaunch uit 1999. Grappig: al googlelnd kwam ik nog eenzelfde genaamde geur tegen: ZigZag van Zsa Zsa Gabor – die had ik wel hebben. Ook nu nog. En ik weet zonder te ruiken dat die niet zijn allerlaatste dagen zal slijten in mijn wc. Geproduceerd door Houbigant. Gaat een heel leuk verhaal achter zoals dat heet. Kort door de bocht: ZigZag en ZigZag blijken dezelfde geur te zijn. Misschien besteed ik er nog een keer aandacht aan.
GEURENGOEROE 