TRANSPARANTE BLOEMEN VASTGEHOUDEN DOOR HOUT EN MUSK
FEEST DER HERKENNING
Jaar van lancering: 2015
Laatst aangepast: 05/10/15
Neus: Aurélien Guichard
Model: Tess Hellfeuer
Fotografie: Ben Hassett
De nieuwe leiding van Shiseido heeft de geschiedenis van het merk ontdekt en zet die in om nieuwe producten ‘story telling’ en meerwaarde te geven. Niet dat het allemaal even origineel is. Althans het ‘historische’ bericht, ooit uitgesproken door Shiseido’s eerste directeur (zoon van de oprichter) waarmee het persbericht van Ever Bloom opent. Niet bepaald nieuw en discutabel. Shinzo Fukuhara: ‘For the eyes, there is painting. For the ears, there is music. For touch, there is sculpture. But what is there for smell? I want to make perfume known as a true work of art’.
Waarom beantwoordde Fukuhara eigenlijk de laatste vraag niet in plaats van zijn verlangen een parfumkunstwerk te scheppen? Want voor het zintuig reuk is er… geur (en stank). Logisch, maar ook niet bepaald origineel: de vrouw is voor Shiseido een muse en alle geuren door het cosmeticahuis gemaakt zijn dus opgedragen aan haar. In gang gezet met Hanatsubaki (1917), Ume (1918), Yukihime (1919), Ginza (1925) en Snow Fairy (1934). Werd meer ‘werelds’ met Mémoire (1963), Zen (1964), Koto (1967), More (1971), Nishiki (1973), Inouï (1976), Suzuro (1976), Murasaki (1980).
Met Ombre Noir (1981) en de geuren die volgden – Mémoire (1983), Saso (1987) and Feminité du Bois (1992), Chant de Coeur (1993), Relaxing Fragrance (1997), Vocalise (1997), Energizing Fragrance (1999), Zen (2000) en Zen (2007) en zijn tig variaties – doet het definitief mee met de wereldwijde parfumwedloop.
De link met de nieuwe geur – Ever Bloom – is de karakusa: een Japanse arabesk in de vorm van een bloem – meestal lotus, chrysant of pioenroos – die om zichzelf ‘heen draait’ en symbool staat voor geluk en welvaart, de cirkel van het leven en eeuwigheid. Het is sinds 1915 het Shiseido-symbool. Opvallend: de karakusa alleen op de verpakking is nogal ‘uitgerekt’ daardoor moeilijk herkenbaar.
Nog meer inspiratie: een zwart-witfoto (zie foto) van een camelia gemaakt door Roso Fukuhara (zoon van Shiseido’s huisontwerper). Ingetogen, niet opdringerig en ‘vlekkenloos open en geraakt door een intense sierlijkheid’. Meer over deze camelia: ‘A flower with dazzling beauty and exquisite delicacy, almost fragile, one that could be swept away by the slightest April wind. A flower immobilized for eternity in lissome beauty. A flower with infinite charisma, the perfect allegory of a woman, able to captivate in an instant and remain in our memory… forever’.
Ik ga het niet verder over de vrouw hebben die Shiseido voor ogen had en wat je wel allemaal niet in de flacon kunt zien, want ik vind het nu wel genoeg storytelling voor een geur die eigenlijk niets Japans of ‘Verre Oosten’ in zich heeft. Het is namelijk een ‘wereldse’ een zeer toegankelijke geur die overal en door iedereen begrepen zal worden: fris, bloemig, musky poederig.
Logisch: Ever Bloom is onderdeel van Shiseido’s strategie die ook de gemiddelde jongere consument naar de counters van Shiseido moet trekken. Gaat wel lukken: de presentatie volgt de ongeschreven parfumwetten: een (niet te) mysterieuze sfeer gesymboliseerd door een interessant model al even interessant gefotografeerd.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
De neus Aurélien Guichard over Ever Bloom: ‘I imagined a transparent floral heart, clean and natural. An abstract flower that you can’t quite identify, a flower with a ‘blurred’ outline. A silky, soft liquid that envelops skin. First of all, I looked for a way to find the scent of a woman’s neck, very pure and dewy’. Wil je hem zelf horen: luister naar het interview.
Shiseido over Ever Bloom: ‘A new floral expression with of modesty and the immense power to reveal the beauty of a woman’. Nieuw is het natuurlijk niet. De geur geeft maar weer eens aan hoe groot de invloed van Estée Lauders Pleasures (1997) nog is – een van de eerste die waterig kant van bloemen benadrukte. Gecombineerd met die andere invloedrijke geur: For Her (2003) van Narciso Rodriguez waarin een nieuw soort (witte) musk de toon bepaalt.
Ik kan me bijna niet indenken dat Guichard (volgens The Moodie Report) pas na meer dan 2000 versies tevreden was. Of het moet zijn dat alle eigenzinnigheid er tijdens consumententests is uit gezeefd – met name het hart. Want Ever Bloom is de eenvoud zelve. En zal voor velen een ‘feest der herkenning’ zijn: bloemen ondergedompeld in een aqua-feel die geleidelijk aan meer kracht krijgt (maar niet te veel) om uiteindelijk clean uit te rusten op een bedje van zacht hout en zachte musk.
Dus geen knallende citrusopening – dat is inmiddels ouderwets. Nee, een ‘presence’-akkoord dat opent als een zacht frisse regen van lotus, jasmijn en roos de geur die in het hart bloemiger – een ‘aura’-akkoord – wordt door een soort van sensuele oranjebloesem en een soort van koppige gardenia. Die kunnen samen knallen als ze kans krijgen, maar worden in Ever Bloom direct door de basis – het ‘captive’-akkoord – opgenomen en daardoor getemd in hun natuurlijke ambities. Ofwel door door hinoki (cipres) en musk (silkolide).
Ben benieuwd of nieuwe en vaste Shiseido-klanten deze geur massaal omarmen. Want Ever Bloom heeft ondanks alle verhalen weinig ‘typsich Shiseido’ in zich. Voor de nieuwe klant maakt dat wellicht niets uit – de geur is de eerste kennismaking met het merk, dus niks aandehanda. Voor de vaste klant: die kan zich vragen stellen en dus twijfelen. Terecht?
GEURENGOEROE 