‘GROENE’ FRISSE PEPER
DRIE PARFUMS VOOR DE PRIJS VAN EEN
Jaar van lancering: 1999
Laatst aangepast: 09/08/13
Neus: Lorenzo Villoresi
Te koop bij: www.perfumelounge.nl
Peper en parfum: nog steeds een moeilijke combinatie. Maar toch, de laatste jaren ruiken we peper meer en meer in geuren, en dan met name in de nichesector. Die doet dat in eerste instantie niet om een heet en pittig specerij-effect op te roepen, maar eerder als alternatief voor de klassieke chypre die door de ban op eikenmos in geuren niet meer als zodanig geproduceerd mag worden.
Werkt wonderlijk goed: peper gecombineerd met iris geeft een prachtige neo-chypre (niet verwarren met roze chypre). Je ruikt dan wel niet de bosachtige diepte van eikenmos (gecombineerd met patchoeli), toch ervaar je een donkere, aardse sensatie. Interessant en hoewel volgens mij niet de bedoeling, ruik je dit effect ook – zij het minder geprononceerd – in Piper Nigrum door Lorenzo Villoresi omschreven als ‘de verleidelijke geur van peper en Afrikaanse specerijen’. Alsof je een Noord-Afrikaanse souk bezoekt langs de kust van de Middellandse Zee. Het effect volgens Villoresi: ‘Fris, aromatisch, kruidig en pikant’. Wat ik mooi aan Piper Negrum – ondergebracht in de categorie Fantasy Fragrances – vindt: de duidelijke handtekening van de neus.
Want de geur is gelayerd met groen-kruidige noten zo eigen aan Villoresi’s mannelijke en androgyne creaties. Resultaat: het maakt de peper – in eerste instantie – mild om vervolgens op te gaan in een Arabische weelde – een andere handtekening – zonder het onderspit te delven. Piper Nigrum is typisch een geur die, als die nu gelanceerd zou worden, met nog meer enthousiasme ontvangen zou worden. Noem het de wet van remmende voorsprong.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
En het aanstekelijke en ‘economisch crisisbestendige’: je krijgt drie geuren voor de prijs van één. Eerst een groene, koele citrusexplosie waarin de peper een menthol-injectie krijgt – bijna ijl, bijna ‘tandpasta’. Opgeroepen met waterkers (smaakt hetzelfde als Oost-Indische kers), munt en venkel. Dat was het eerste parfum.
Maar Villoresi weet dat – contrary to popular belief en hoe hij het ook betreurt – groen het niet goed doet in de parfumerie. Daarom gaat de (zwarte) peper langzaam maar zeker via rozemarijn en oregano (inderdaad ook groen, maar hier eerder droog, hooiachtig dan vers geplukt) in het hart onder in de souk: nootmuskaat en kruidnagel begeleidt door wierook. Prachtig en krachtig, maar niet te droog en poederig door een mooie bloemig-frisse ondertoon van petitgrain. Dat was twee. Het duurt even voor het derde parfum zich aankondigt, Sahara wordt. Interessant om te zien hoe traag een geur kan zijn… langzaam zachter en sensueel wordt.
Wat vaak bij veel oosterse geuren gebeurt: dat de basis een soort vlakke en kille vanillevla wordt, is het hier een complex samengaan van de meest verleidelijke en puur natuur-harsen: benzoïne, Perubalsem en mirre die worden gestreeld door een ambernoot en beklijven door een elegante houtbasis. En toch die droge ‘pepernoot’ op de achtergrond, zonder nies-effect.
En dan te bedenken dat Piper Nigrum voor Frédérics Malle’s Musc Ravageur (2001), Coromandel (2007) van Chanel en Sensuous van Estée Lauder (2009) is gelanceerd – de wet van de remmende voorsprong.
RUIK & VERGELIJK
Meer weten over Lorenzo Villoresi: lees Yerbamate (2001)
Meer geuren van hem:
Lorenzo Villoresi Vetiver (1984)
Lorenzo Villoresi Donna (1994)
Lorenzo Villoresi Teint de Neige (2000)
Lorenzo Villoresi – Mare Nostrum – Aura Maris (2012)
GEURENGOEROE 