GEURENGOEROE

HET CREEREN VAN DE CITRUS DER CITRUSGEUREN

Jaar van lancering: 2002

Laatst bijgewerkt: 17/12/09

Neus: Raphël Houry

De derde geur (en de laatste naar het laat uitzien) die de couturier Loris Azzaro in zijn Azzaro Collection voorstelt is een ode op de citroen. Volgens hem de ‘prime suspect’ als de verboden vrucht in de Tuin van Eden, niet de appel. De bedoeling van Azzaro: een klassiek geurconcept die de natuur uitdaagt tot een nieuw hoogtepunt. Citroengeuren zijn (vooral bij mannen) de meest geliefde, hetgeen verklaart waarom elke couturier/designer/cosmeticahuis met status en een uitgebreide ‘parfumgarderobe’ op z’n minst één citrus- of  hesperidegeur (is hetzelfde) heeft.

Cedrat betekent is het Frans muskuscitroen (waarvan sukade wordt gemaakt) en is in de loop der jaren ook naam geworden voor de familie van citrusachtige geuren. En dat een pure citrusgeur niet alleen een kwestie is van citroenschillen, -vruchten, -bladeren en -takken uitpersen, bewijst de opbouw van Pure Cedrat. Nog even dit: Azzaro was de eerste die met deze collectie in 2000 op zoek ging naar de essentie van een bloem, een vrucht, een wortel. Hij is wellicht te vroeg geweest: nu doet bijna iedereen het.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Azzaro koos voor zijn citrusgeuren der geuren de rijkst geurende der citroenen, namelijk de Siciliaanse variant – hij bepaalt dertig procent van de geur. En vermengde deze met Egyptische mandarijn, neroli en grapefruit. Hieraan toegevoegd voor het kruidige en ‘droge’ effect: tijm, rozemarijn, kardemon, salie en gember.

Verder ‘waterjasmijn’ (ofwel de synthetische smaakmaker hedione). Ter afsluiting bevindt zich samen met musk, eikenmos en patchoeli in Pure Cedrat volgens Azzaro een onbekende schoonheid: litsea cubeba, een grassoort uit Afrika met een stro-achtige sensatie vermengd met een hint van verbena. Eindresultaat: een citrusgeur die in eerste instantie explosief van start gaat, maar naar verloop van de tijd op de huid een aangename warmte nalaat.

RUIK & VERGELIJK

Onder pure citrusfans woedt al jaren een verhitte discussie: welk merk heeft de lekkerste en meest verfrissende ooit gemaakt? Het moeilijke in deze kwestie: er komen steeds meer nieuwe en interessante versies bij.

Dior Eau Sauvage (1966)
Givenchy Gentleman (1974)
Yves  Saint Laurent YSL Ligne pour Homme (1971)
Annick Goutal Eau d’Hadrien (1981)

Boucheron Boucheron pour Homme (1990)
Rochas Eau de Rochas pour Homme (1993)
Armani Privé Eau de Jade (2004)
Dior Escale à Portofino (2007)
Tom Ford – Private Blend – Neroli Portofino (2007)