GEURENGOEROE

PARFUM MET EXPLOSIEF KARAKTER

Jaar van lancering: 2002

Laatst bijgewerkt: 11/12/09

Neus: Maurice Roucel

Model: Diana Carter

Art director campagne: Jean Charles Castelbajac

Flaconontwerp: Jean Charles Castelbajac

Dit schreef ik in 2002: hoewel hij al meer dan dertig jaar in het vak zit, is Castelbajac het tegenovergestelde van behouden en veilig. De volle haardos van deze ‘couturevos’ mag wat dunner zijn, zijn streken heeft hij niet verloren – nog even aantrekkelijk. Castelbajacs visie dat mode middel kan zijn om maatschappelijke bewustwording uit te dragen, heeft niet aan kracht ingeboet. Neem zijn kijk op de vrouw: met de jaren niet veranderd. Hij presenteert haar nooit als een strak gecorsetteerd en onbereikbaar ideaal, maar als iemand midden in de maatschappij: door ruimvallende kleding weet Castelbajac de suggestie van vrouwelijkheid op te roepen.

Denk niet dat JC’s in kleding verpakte ideeën saai ogen. Zijn gevoel voor humor werkt aantrekkelijk. Denk  jassen gemaakt van pluchebeesten, plastic regenjassen die je kunt vullen met je favoriete ansichtkaarten en foto’s of mega-mega-oversized Lacoste-shirts met dito krokodillenlogo. Het leuke voor Castelbajac: met deze subverchic – samenvoegsel van subversief en chic – is hij door een nieuwe generatie ontdekt. Undergroundbladen als Sleaze Nation, Spoon en Purple besteden veel aandacht aan hem.

Hij ziet Castelbajac als een beloning en toont er mee aan dat er plaats is voor niche-merken. En zoals als het een niche-parfum betaamt, is het niet de bedoeling dat iedereen de geur lekker vindt. Castelbajac is hierin duidelijk: ‘Mijn parfum is er net zoals mijn kleding niet voor iedereen, want je kunt niet iedereen tevreden stellen. Moet je ook niet willen’. Als inspiratie gebruikte hij een citaat van zijn favoriete filosoof René Char: Alleen de sporen die je achterlaat, laten je dromen.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Daarom omschrijft hij Castelbajac als ‘régressif’, ofwel: terug naar het verleden. En dat is voor Jean Charles een reis naar zijn kindertijd. Alle geuren die hij zich herinnert komen tot leven. Achtereenvolgens lelietje-van-dalen, vanille, oranjebloesem en heel veel amandel. Samen met klassieke basissmaakmakers – cederhout, patchoeli en musk – resulteert dit in een fijnzoetige melange die je qua vorm – een handgranaat die je on en off kunt zetten.

In 2004 krijgt Castelbajac een eau de toilette-versie. Voor de gelegenheid werd de opening voorzien van een cocktail van grapefruit, bergamot en tomatenblad. Aan het hart werd een wervelwind van rozenblaadjes toegevoegd. De basis bleef hetzelfde.

RUIK & VERGELIJK

Amandel is de laatste paar jaren een erg hip parfumingrediënt. Net zoals vanille roept de geur warmte, geborgenheid en intimiteit op. Ook in de volgende geuren zorgt amandel (in verschillende varianten) voor een fijn, prettig en warm gevoel.

Giorgio Armani Sensi (2002)
L’Artisan Parfumeur Jour de Fête (2003)
Yves Saint Laurent Cinéma (2004)
Acqua di Parma – Blu Mediterraneo – Mandorlo di Sicilia (2005)