PURE FOR MEN WORDT PURE MAN
VOOR DE MAN DIE WEET WAAR HIJ NAAR TOE WIL, MAAR ZONDER HAAST
Jaar van lancering: 2004/2012/2014
Laatst bijgewerkt: 20/01/14
Neus: Nathalie Lorson, Ilias Ermenidis
Mijn mannenfavoriet van Jil Sander, de krachtige varengeur Background (qua naam nog steeds een trouvaille om het ‘geurverlangen’ van een man uit te drukken) uit 1993, is helaas ‘te licht bevonden’ om opgewaardeerd te worden tot de The Essentials-status. Pure for Men daarentegen wel. Heet nu Pure Man. Dit schreef ik over de introductie in 2004. Geen zin om weer te lezen, scroll twee alinea’s verder.
Als er één Europees ontwerpster bestaat op wie het woord puur van toepassing is, dan is het Jil Sander. Zowel in kleding als in geuren streeft ze een minimalisme na die door haar jarenlange zoektocht naar de perfecte coupe en afwerking – waarin de draagbaarheid het nooit verliest van het statement – bij vriend en inmiddels ook bij vijand veel respect heeft afgedwongen. Even leek ze de mode- en geurenwereld te verlaten, maar toen ze met de lede ogen moest aanzien hoe onder haar naam collecties verschenen die niet haar goedkeuring (en ook niet van haar trouwe klanten) kon wegdragen, keerde ze snel terug: de collecties kregen weer de vanzelfsprekende en understated Sander-touch.
In 2003 vierde deze terugkeer (in 2004 vertrok ze trouwens weer) ook olfactorisch met Pure voor de vrouw. Een jaar later kon de man ervaren wat Jil Sander onder een pure man en pure geur verstaat. Mannen: wees niet bang. Volgens Sander is puurheid in een man ‘duidelijkheid en authenticiteit uitstralen, de kracht bezitten een eigen mening te hebben en tegelijkertijd open te staan voor nieuwe ervaringen. Hij weet waar hij naar toe wil, maar heeft geen haast om er te komen’. Dat is toch mooi laid back gezegd. En deze pure man wordt uitgezwaaid met het bij veel mensen als smaakvol ervaren gedachte dat ‘hij geniet van de reis’, want ‘the yourney is the destination’.
Ik weet inmiddels niet meer of ze nu wel of niet werkzaam is voor haar eigen label, en interesseert me ook niet in die mate, want het gaat bij Geurengoeroe op de eerste plaats, inderdaad, om de geuren. Maar, het verwondert me toch dat ‘Pure for Men turned Pure Man‘ is uitverkoren onderdeel te worden van The Essentials. In die zin dat de geur niet echt zo bijzonder en/of revolutionair is. Ook niet achteraf gezien. Pure Man gaat mee in de lijn van niet opdringerige, transparante, aqua-achtige geuren ondersteund door groen-kruidige, harsachtige en oosterse noten bescheiden gedoseerd.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Weer zo’n opmerking van Jil Sander die je prettig vindt als man te horen volgens mij: ‘Een pure geur is een geur die de persoonlijkheid van de drager onderstreept, hem niet overschaduwt’. Het is een rode draad bij haar geuren voor mannen. Want dezelfde bescheidenheid zagen we bijvoorbeeld ook in Man Pure uit 1981 en Feeling Man uit 1989.
Nu is er wel een verschil tussen haar eerste pure en tweede pure geur voor de man. Pure Man is namelijk helemaal van nu – anno 2004, maar ook anno 2014. Dus bescheiden, dus less is better. Je ziet het direct aan de ingrediënten. Geen krachtpatsers. Wel mandarijn in de opening die lekker zoet en lekker scherp is.
Gecombineerd met de ijl-etherische maar toch krachtige jeneverbes (foto). En die krijgen een intense behandeling door elemi-hars met zijn balsemachtige warmte en tegelijkertijd lichte citrusondertoon. ‘Waterbamboe’ zorgt voor een fris-hip accent die in combinatie met het eveneens in Pure voor de vrouw verwerkte luchtmolecuul, aan Pure Man een hoog new age-gevoel geven. Chic zonder te overheersen, ruiken we in de sensuele ‘comfortzone’ van Pure Man – de basis dus – witte musk, mahonie- en sandelhout besprenkeld met zoet-zwoel vanille.
RUIK & VERGELIJK
De geuren die onder de naam van Jil Sander verschijnen, blijven ook na haar vertrek minimalistisch, smaakvol en etherisch. Kijk en ruik je ook heel goed aan de geur die hierna volgde:
Jil Sander Man (2007)
