‘MON BOTTEGA VENETA’
HOE ELEGANT IS DAT: VIER KLASSIEKE PARFUMBLOEMEN
Jaar van lancering: 2018
Laatst aangepast: 02/03/18
Neus: Daniela Andrier
Als je als modeliefhebber vindt dat ‘your own initials are enough’ en je houdt van understated, ‘labelloze’ chic dan moet je volgens Tomas Maier – hij preekt voor eigen parochie gezien zijn creatieve directeurschap bij het Italiaanse luxemerk – je kleding en accessoires kopen bij… Bottega Veneta.
Kan problemen opleveren. Stel je gaat in New York naar een vernissage in de ‘gallery du jour’ en raakt in gesprek met de exposerende kunstenaar. Zonder het in de gaten te hebben – de discussie gaat heel diep – leg je je clutch (mini-me handbag without straps) op een tafel waarop ook je glas bubbels staat. Hetzelfde doet een andere bezoekster met de rug naar je toe met identieke clutch. Je hebt zin in een sigaret – er zijn nog mensen die af en toe ‘voor de gezelli’ er een opsteken – maar grijpt naar de verkeerde clutch. Je vindt het vreemd dat je een pakje Camel ziet waar je Lucky Strike verwacht, en in de gauwigheid zie je je ‘clutchverstuiver’ ook niet. Vreemd… tot het moment dat die andere vrouw verontschuldigend met jouw clutch naar je toekomt en de verwarrende verwisseling uitlegt. Samen lopen jullie naar het terras voor de verlangde rookpauze en dragen for the fun elkaars clutch.
‘Hé, wat leuk, Tomas Maier, jij ook hier?’ Jullie leggen hem het hilarische voorval voor. Hij moet beschaafd lachen en houdt ondertussen een verkooppraatje. Maier: ‘Dat probleem hoort nu tot het verleden, want sinds kort verkopen we het volledige alfabet in afzonderlijke letters waaruit je je eigen initialen kunt kiezen die je makkelijk kunt bevestigen tussen het geweven – ‘intrecciato’ – leer van je Bottega Veneta-tas of een fake.’
Je weet niet wat je hiervan moet vinden. Grapje? Gadget? Initialen van labels doen er toch niet toe, die van mij nu plotseling wel, en op een clutch passen toch geen letters? En nu je’m hier toch tegenover je hebt, even wat anders: ‘Tomas, I was wondering, why do the Knot fragrances – that I love by the way, actually I’m wearing Knot Eau Florale right now – not fit into the Knot clutch; way too big, way too heavy. Wouldn’t a small, more rectangular shape be more appropriate?’ Tomas: ‘Ah, that’s a very interesting question, but hé, isn’t that Suzy Menkes over there, I really have to see her and invite her for our new flagship store on 40 Madison Avenue, see you soon, bye-bye!’ You: ‘Pff, what a snob. Doesn’t come as a surprise though. For Maier ‘influential initials’ are more important than ‘anonymous influentials… come, let’s go… by the way, I’m quite curious for Knot Eau Absolue – you? Actually, do you like their fragrances… shall we smoke one more or visit that new cocktailbar around the corner? Great exhibit by the way.’
WAT KNOT EAU ABSOLUE IK EIGENLIJK?
Alle smartsmalltalk op een stokje: ik moet bij Knot Eau Absolue ‘constant’ aan denken Guerlain. Want gul en rijk. Zo had Mon Guerlain (2017) ook kunnen, moeten ruiken. Net meer iets verfijning en verdieping. Zweeft tussen klassiek en niche. Modern zou ik het niet willen noemen daarvoor is dit absolute water niet clean en laundry fresh genoeg – Mon Guerlain wel.
En dat komt voor een deel op conto van opoponax (foto). Ruik je vanaf het begin, zij het zeer bescheiden. Vreemd dat deze weinig toegepaste, nu als niche-ingrediënt beschouwde hars (ook wel zoete mirre genoemd) niet in het persbericht wordt genoemd (wel in de Engelstalige versie). Vreemd, omdat het de geur nèt even anders maakt. Anders in de zin van voller, warmer en minder doorsnee.
Hoe te omschrijven? Balsemachtig, beetje zoet (zonder vanille-link), musky met een kruidige onderlaag. En het linkt prachtig met een van de hoofdrolspelers: oranjebloesem dat hier in de opening wordt opgevoerd als concrète. Dus bloemig in plaats van cologne-fris. Dan heel langzaam, als een lavendelwolk uit de Oriënt, verspreiden zich de licht sensuele noten onder begeleiding van roos en jasmijn (garanderen een ‘open skies’-effect waardoor het geheel niet verstikkend werkt). Denk aan melkachtig mirre, poederig heliotroop, tonkaboon en opoponax dus. Totaalimpressie: poederige, warme verfijning. Een mooi bewijs van hoe aantrekkelijk toch een uitgebalanceerde mix van klassieke smaakmakers als oranjebloesem, lavendel, jasmijn en roos kan zijn.
Snap jij het? Deze toch als duidelijk oriëntaals waar te nemen geur wordt op de homesite van Bottega Veneta omschreven als een floral chypre. Ha, ha, ha! Wordt ook geen melding gemaakt van opoponax. Maar staat wel op de ‘officiële’ ingrediëntensfeerfoto. Over het hoofd gezien, slim of gewoonweg dom? Is toch iets wat de doelgroep – ‘Bottega Veneta connoisseurs and ultra-premium fragrance seekers’ – appealing en alluring zouden moeten vinden.
Leuke test: stel je alle vier bloemen stuk voor stuk voor. Ruik dan nog een keer, grote kans dat je ze telkens afzonderlijk onderscheidt. Begin bij de lavendel…
GEURENGOEROE 