POEDERREGEN, BLOEMENREGEN
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 13/05/17
Neus: Luca Maffei
‘Altijd’ moeilijk met een naam. Laat je je erdoor leiden, afleiden of verleiden? Brengt een naam treffend de boodschap van de geur over? Difficult. Difficult. Toen ik van Jardin Secret hoorde, begon ik te lijden, dacht geen aandacht aan besteden, gewoon vermijden. Want kan het truttiger en jeetjeminahalelujahupsakee dit is wel een van de meest gebezigde clichés in lalalaparfumland.
Een geur vergelijken met een tuin en, dûh, nog geheim ook. Moet ik anno nu toch heel erg anno jaren tachtig denken: droomvrouw leent haar prachtige koppie uit aan een parfum. Herinner je je deze nog: Le Jardin uit 1982 van Max Factor gepromoot door Jane – ‘Medicine Woman’ – Seymour? Ik ook niet echt, maar ze kwam spontaan boven borrelen toen me Jardin Secret van Houbigant werd voorgesteld.
Dat was het slechte nieuws. Nu het goede: Jardin Secret is niet verkeerd, pas mal zoals de Fransen het zeggen. En ik ben niet helemaal eerlijk, want de volledige naam luidt Quelques Fleurs Jardin Secret. Maar dan nog. Hiermee wordt natuurlijk gerefereerd aan een van dé parfumklassiekers die door het ‘grote publiek’ bijna is vergeten: Quelques Fleurs (1912). Maar had het dan Quelques Fleurs d’un Jardin Secret genoemd. Geeft het net meer een vleugje poëzie, maakt het minder zakelijk, minder ‘rubricerend’. En volgens mij boor je een nieuw publiek beter aan door níet te refereren aan een klassieker. Ik zou meer de nadruk leggen op het huis zelf wat storytelling betreft. Dus: heritage, vintage, expertise en meer van dat.
Dat hebben ze natuurlijk bij Houbigant ook in de gaten, want ik lees op internet dat de geheime tuingeur gemaakt is voor jonge vrouwen. Draagt chère mama – bijvoorbeeld Jane Seymour – Quelques Fleurs, dochterlief dan Quelques Fleurs Jardin Secret. In de lijn van draagt moeders Chanel N°5, fille adorée N°5 L’Eau. De bedoeling van de geur: het reflecteert de moderne, dynamische urban lifestyle van de 21ste eeuw.
Ach ja, zal wel, gôh, is het echt? Ik zeg: nee. Aan de geur kleeft niets urban – is een vermoeid meedoen van een oud huis om maar zo hip en happening mogelijk te zijn. Is helemaal niet nodig Houbigant! De geur is eerder sentimenteel, een verdwijnen in groen lover in een níet geheime tuin (eerder een park) die je je als gesjeeste stedeling zonder achtertuintje of -platje bezoekt om op adem te komen.
WAT JARDIN SECRET IK EIGENLIJK?
Is het nu een poederregen of een bloemenregen? Wat in ieder geval opvalt: als de bloemen in de wind zijn verdwenen, resteert een guirlande van diverse soorten musk die samen een warm gevoel oproepen. Want de witte musk is slim ingepakt met een ‘warme’ variant plus sandelhout en ambrette – versterken samen het poederige karakter van de iris in het hart. Kan er niets aan doen: Lorenzo Villoresi’s Teint de Neige (2000) hobbelt door mijn gedachten. De geur schuurt heel, heel licht tegen gourmand aan, maar meer qua gevoel dan ‘daadwerkelijk’.
Jardin Secret zweeft tussen voorjaar en zomer. De regen die valt is niet te fris, maar ook niet te warm. Maar voor je deze fijne poederbloemenregen waarneemt, komt er in de opening een eerst prachtige, subtiele frisgroene opening voorbij: bergamot, mandarijn en oranjebloesem extra groen gemaakt door galbanum. Het geheim van het frisse effect van de bij elkaar geplukte magnolia roos, oranjebloesem, jasmijn, iris en ylang-ylang: narcis. Die trekt de ongeremde frisheid van de galbanum als het ware door.
Het hart is trouwens een goed voorbeeld hoe verschillende parfumbloemen kunnen resoneren als je ze laat samenwerken: er ontstaat een ondefinieerbare harmonie die staat voor klassiek-elegant genot. Je weet dat je bloemen ruikt, maar ‘iedereen’ vult de namen voor zichzelf in. Ik ruik voornamelijk: roos, jasmijn, magnolia, narcis, ylang-ylang.
Mooi gedaan. Elegante eenvoud die eigenlijk aardig dicht in de buurt qua stemming komt – schiet me in een keer te binnen – van N°5 L’Eau als je de aldehyden en het cederhout even weglaat en de narcis en een beetje poeder van Jardin Secret wegblaast.
Alleen getuigt het van meer originaliteit wanneer je als girl/jonge vrouw Jardin Secret draagt. En dat is nog niet zo makkelijk: want het blijkt dat veel vriendinnen vaak dezelfde geuren dragen zoals ze ook vaak dezelfde kleren dragen. Kopie-kudde-stam-gedrag. Logisch. Zei mijn nichtje van 21 onlangs. Dus als je Jardin Secret draagt ben je eigenlijk heel stoer en dat met zo’n ‘romantische’ geur.
PS: zit net even naar de staat van dienst van Luca Maffei te kijken. Op volle toeren! Is ook verantwoordelijk voor de nichelijn van – herinnert u zich deze nog? – Jacques Fath. Die krijgt wat presentatie betreft douze points in de categorie ‘Wel-heel-goed-gekeken-naar-de-concurrentie-met-name-Christian-Dior’-categorie.