IK HOU VAN HOUT, JIJ HOUDT VAN HOUT, HIJ HOUDT VAN HOUT
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 10/10/14
Neus: Jacques Huclier
Het knappe aan Thierry Mugler: hij heeft als een van de weinige modeontwerpers zich helemaal weten te bevrijden van zijn ‘modeverleden’ (en wat voor een prachtige kleding heeft hij gemaakt). Zijn naam wordt nu op de eerste plaats geassocieerd met parfum. De reden: maar weinig designers van zijn generatie die parfum van de eerste geur (Angel uit 1992) zo serieus zijn blijven opvatten.
Natuurlijk is Thierry Mugler ook voornamelijk in it for the money, maar hij heeft zoals veel van zijn concullega’s van zijn parfumdivisie nooit een potje, nooit een zuivere melkkoe, nooit een marketingspeeltje gemaakt en daardoor al zijn geloofwaardigheid op het spel gezet. Hij sleurt je zijn extreme wereld in – ieder keer weer opnieuw. De reden waarom ik in ieder geval altijd benieuwd ben naar zijn nieuwe loten. En hoewel zelf niet meer actief betrokken, waart zijn geest er op een positieve manier nog rond.
Nou misschien niet helemaal in de promoclip (sex sells), wel in de compositie van A*Men Pure Wood: ‘de pure sensualiteit van een houtachtige, oriëntaalse geur’. Niet zo vreemd: ook hierin herken je duidelijk de signatuur van A*Men (1996) dat dit keer een klassiek-mannelijke verdieping krijgt door een overdosis aan ceder- en cipreshout, een typisch Mugler-ingrediënt. Uitermate geschikt voor mannen die A*Men – een gourmandervaring van patchoeli, koffie en vanille – net iets teveel van het zoete vinden. Het hout maakt de compositie strakker en droger. En dat gebeurt heel ingenieus waardoor je met A*Men Pure Wood een ‘bijna niche’-ervaring hebt.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Soms heb ik het gevoel dat ik meer in een geur ruik dan bedoeling is, dat ik nuances meen waar te nemen die helemaal niet aanwezig zijn. Bij opening van A*Men Pure Wood lijkt het net alsof de flacon een tijdje in een schoenpoetsblik opgeslagen heeft gelegen. Ik ruik smeuïg schoensmeer, een licht terpentijnachtig en metaalachtige noot, en tegelijkertijd ook een alcoholische toets die richting cognac gaat. Wonderlijk en verrassend.
Het is volgens mij het effect van A*Men die eerst zijn noten vrijgeeft maar snel contact zoekt met het hout, alsof die eerste noten in eerste instantie dienen als ‘gourmandlak’ voor het heftige hout. Dat laklaagje verdwijnt geleidelijk (maar niet helemaal) om het ceder- en cipreshout ‘dubbel volop’ kans te geven zich te ontplooien. De eerste droog en zonnig, de tweede hetzelfde maar met een groen-vegetaal en zelfs rokerig, ‘verbrand’ randje. Eindresultaat: een chic-stoere mannengeur.