‘DE RILLINGEN EN FRISHEID VAN DE EERSTE LIEFDESVERKLARING’
Jaar van lancering: 2014
Laatst aangepast: 22/06/14
Neus: Mathilde Laurent
Ik ga er vanuit dat Mathilde Laurent de eerste frisse variatie heeft gemaakt van Déclaration (1998). Ze is niet voor de niets de ‘in house nose’ van de juwelier. Maar waarom nu een frisse variatie? Is dat nu juist niet een van de charmes van Déclaration – zijn anders en eigenzinnige bittergroene frisheid waardoor je eigenlijk geen behoefte meer had aan citrusfrisheid. Die ‘sowieso’ in de opening zit (bergamot en oranjebloesem).
En Cartier heeft toch ook Eau (2000) met al zijn verfrissende variaties? Eigenlijk een kwestie van ‘overbodige luxe’ Déclaration L’Eau. Maar waarom lanceert Cartier deze variatie? It’s the perfume economy stupid! Die draait overuren door (of dankzij) de crisis? Zowel aan de onderkant: ‘Als ik me dat kleine beetje luxe ook al niet meer kan veroorloven!’ Zowel aan de bovenkant: nog veel verschenen zoveel nichelijnen en limited editions.
En je moet al huis, of je wilt of niet, mee. Cartier ook. Ieder half jaar op zijn minst één nieuwe geur – La Panthère. Of twee: Baiser Volé Lys Rose. Of drie: Déclaration L’Eau. Krijgt wel een spitsvondige omschrijving mee qua olfactorisch en amoureus effect: ‘De rillingen en de frisheid van de eerste liefdesverklaring’.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een spetterende opening van roze grapefruit die wordt gekieteld door roze peper – frisheid en energie gefuseerd. Blijft behoorlijk lang persistent voor het cederhout de krans krijgt zijn strak-droge en zonnige noot te verspreiden. That’s it. Even hoopte ik dat achter dit hout zich een echo, een herinnering van Déclaration zou verbergen. Not dus. Déclaration L’Eau is een nieuw water waarvan de zuiverheid van de ingrediënten – vanzelfsprekend voor de juwelier – voor een natuurlijke feel zorgt. Maar geef mij maar…
RUIK&VERGELIJK
… ligt voor de hand inmiddels:
Cartier Déclaration (1998)
GEURENGOEROE 