KLASSIEKE COLOGNE MODERNISTISCH GEPRESENTEERD
Jaar van lancering: 2011
Laatst aangepast: 01/06/14
Neus: Bruno Jovanovic
Concept & realisatie: Jean-Christophe le Greves
Jean-Christophe le Greves schijnt nogal mysterieus te doen over zijn persoon en zijn label Thirdman. Want zijn ‘identity is less important than the scents and the new olfactory sensations he spearheads. He creates scents that will become part of the personal journey of the individuals who wear them. He may meet his customers on rare occasions. He operates from an unknown location, and leaves to the collaborators and perfumers he missions to speak on his behalf’.
Eén opmerking: wanneer stopt de parfumbranche nu eens met het cliché dat geur onderdeel is van de persoonlijke reis van de drager. Wie heeft deze parfumplatitude eigenlijk verzonnen die volgens mij op alles toepasbaar is: kleding, auto’s, pannenkoeken en vergeet-me-nietjes wat mij betreft. Eén vraag: hoe weet Thirdman dat je een klant van hem bent? Een eau de cologne is door zijn snel vervliegende karakter niet iets wat je duidelijk bij een persoon ruikt.
Nog één vraag: hoe weet hij of je wel gediend bent van zijn up-poppen? Eén kanttekening: waarom laat hij de mensen waarmee hij ‘collaboreert’ namens hem spreken? Ik bedoel: die hebben hem toch eigenlijk niet nodig, behalve als opdrachtgever en hij doet het toch ook zelf al af en toe?
Ik weet natuurlijk waarom Jean-Christophe le Greves zo moeilijk doet. Om zijn eau de cologne-lijn een hip, modernistisch en uniek aura te geven. En dat terwijl, hoe je het ook wendt of keert, een eau de cologne in negen van de tien gevallen gewoon een eau de cologne blijft. Ook bij Thirdman. En daar is niets mee.
Wel met zijn bewering dat Eau Monumentale ‘een universele eau de cologne is die voor de nieuwe wereld de verloren gegane vakmanschap van eau de cologne maken opnieuw uitvindt’. Want: die kennis en techniek is springlevend gebleven. Zat weliswaar een tijdje in een dip maar wordt van hoog – Creed, Guerlain, Maison Frnacis Kurkdjian – tot laag – 4711, Monoprix, Hema – en wat daar tussen in zit – L’Occitane, 1902, Yves Rocher – nog steeds geproduceerd.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Zoals het klassieke eau de cologne betaamt, barst ook Eau Monumentale bijna uit zijn voegen van de citrusvruchten die lijken te worden begeleid door een lichte aldehydennoot die voor een zachte, zeepachtige toets zorgt zonder dat het cologne-effect geweld aan te doen. Ik ruik neroli (foto), ik ruik bergamot, ik ruik citroen.
De laatste wint het voor mij. Maar dan zou zich achter deze frisheid (met kruidige en bittergroene nuances) mimosa schuilen – een voorwaar originele gedachte: de gele klatering van hesperiden koppelen aan de warme zonnigheid van mimosa. Alleen ik ruik die niet echt, wel een bloemige noot, maar dat is eerder de neroli naar mijn gevoel. En dat verandert niet nadat ik tien ml – je kunt de eerste 70 van de 100 ml ‘aflezen’ aan maatstreepjes op de flacon – heb verstoven op mijn linkerpols. Eau Monumentale is gewoon een aangename, klassieke citruscologne modern gepresenteerd. Heerlijk voor ‘erbij’, onmisbaar tijdens de zomer als je behoefte hebt aan instantfrisheid.
En mocht je het gevoel dat iemand op straat je op de hielen zit, sluiks probeert te achterhalen wat je draagt en je wilt er van gewissen of het Jean-Christophe le Greves is, kijk in de etalageruiten en bepaal dan voor jezelf of je hem – zie foto onder – de moeite waard vindt om met hem een parfumboom op te zetten…
RUIK&VERGELIJK
De commerciële eau de cologne begon zijn zegetocht over de wereld met:
Muelhens 4711 (1792)
Roger & Gallet Jean Marie Farina (1806)
Ik heb van Thirdman al besproken:
Thirdman Eau Nomade (2013)
GEURENGOEROE 