A GARDEN OF GARDENIA’S?
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 08/01/14
Neus: onbekend
Het laatste waarmee ik de gardenia associeer: dat ze overvloedig bloeit in een veld, want het is tegenwoordig meer een solitaire (pot)plant die alleen in haar oorspronkelijke habitat – het zuiden van Afrika en Azië, Australië en het Pacifisch gebied of een (semi)tropische plantenkas – tot volle bloei komt. Haar thuis houden is bijna onmogelijk.
En als je het lukt, bij de minste of geringste aanraking of beweging vallen de bloemblaadjes met hun ‘perfect grillige symmetrie’ op de grond. Maar dat neemt niet weg (of is misschien wel de reden) dat de fascinatie voor deze naar de botanist Alexander Garden (1730-1791) genoemde breekbare bloem, zo geliefd is bij parfumeurs.
Neem daarbij de geur die ze verspreidt: sensueel, vol, romig en met soms een kruidige ondertoon. Het heeft lang geduurd voor de gardenia haar elitaire status verloor – ze werd lang als een typische couturebloem gezien. En dat is ze in feite nog steeds samen met ‘sister in crime’ de tuberoos. Marc Jacobs was de ontwerper die het ‘democratiseringsproces’ in gang zette. Hoewel zijn eerste parfum – Marc Jacobs uit 2001 – nog très vintage, très ouderwets en très chic was, kreeg de gardenia in zijn tweede geur – Essence uit 2003 – een meer luchtige en waterige toets – de romige volheid verdween. Om vervolgens te eindigen in eenvoudige bloemencologne in zijn splash-reeks: Gardenia (2008).
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Bij Philosopy lijkt het of de gardenia (foto) net uit de wasmachine komt na een programma voor de fijne en delicate was. Je ruikt de fragiele bloem nog steeds, maar heeft een scherp-frisse toets gekregen.
Die ik niet direct associeer met een field of flowers – de serie waarin Gardenia Blossom is ondergebracht. Misschien eerder met een field of cotton, door het pluizerige en schoongewassen effect dat de witte musk op de gardenia heeft. Voor de zoet-bloemige toon is de pioenroos verantwoordelijk.
Gardenia Blossom is een goed voorbeeld van een honderd procent synthetische geur – zowel de geur van gardenia als pioenroos kan niet aan de bloesem worden onttrokken, om over witte musk maar te zwijgen – die een natuurlijk effect en gevoel oproept. Of beter gezegd: het is de parfumindustrie die de consument wil doen laten geloven dat natuurlijk tegenwoordig zo ‘moet’ ruiken. Alsof de natuur niet door regen wordt verfrist en schoongemaakt, maar door een enorme wasfabriek ergens hoog aan de hemel achter de wolken.
RUIK&VERGELIJK
Tja, de gardenia’s van Marc Jacobs zijn voor zover ik het weet niet meer te koop in de reguliere parfumerie. Maar prefereer je meer een couture gardenia boven een transparante interpretatie, probeer dan eens:
Chanel – Les Exclusifs – Gardénia (1925)
Guerlain – L’Art et la Matière – Cruel Gardénia (2008)
