GARDENIA IN DE GLORIA
Jaar van lancering: 2008
Laatst aangepast: 13/09/08
Neus: Randa Hammami, Sylvaine Delacourte
Opvallend aan de L’Art et la Martière-reeks: het promoot niet wat sinds een aantal jaren in kleine parfumkring favoriet is: de ‘klassieke’ essentie van een ingrediënt tot volle bloei brengen. Guerlain beijvert iets anders: het wil een klassiek ingrediënt nieuw laten stralen. Na onder meer de roos (Rose Barbare, 2005) en iris (Iris Ganache, 2007) nu tijd de bloem die wordt gezien als gevaarlijk en als echt couture: de gardenia. Volgens Guerlain brengt de gardenia ongewoonlijke sensaties en emoties teweeg. Alleen: gewoonlijk associeert men de geur ervan als koppig, sensueel met een licht honingspoor – iets wat ze gemeen heeft met die andere gevaarlijke bloem, tuberoos, en witte bloemen in het algemeen (lelie, jasmijn). Guerlain, of beter gezegd Randa Hammami besloot om de gardenia in een nieuw spectrum te situeren. Niet koppig, maar fluwelig. Denk niet dat de gardenia hiermee getemd is en al haar ‘cruel intentions’ verliest. Cruel Gardénia slaat toe om een onvergetelijke indruk achter te laten.
En dit is eigenlijk een understatement. Afgaande op Guerlain zit Cruel Gardénia zelfs op het randje van wreedheid gelijk een herinnering uit de kindertijd waar je vol van nostalgie aan terugdenkt ondanks het feit dat het is gelieerd met pijn en verdriet. Een gewaarschuwde neus telt voor twee. Cruel Gardénia kan met zijn duivelse kracht een obsessie worden. Tenslotte: de naam. Laten we het zo zeggen: beetje copy-paste van Serge Lutens’ Tubéreuse Crimimelle (1998).
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Damascena-roos met nuances van neroli en perzik zorgen voor een frisbloemige, zachte opening. Dan is het tijd voor de wrede verleidster die in het hart van de geur samen met viooltje en ylang-ylang voor een warm, omhullende sensatie zorgen. Om het overvloedige karakter – zo kenmerkend voor gardenia – te voorkomen, dompelt Guerlain deze bloem vervolgens in een bad gevuld met het fijnste witte musk.
Beetje vreemd: voor de ware gardenia-fan kan een gardenia nooit overvloedig genoeg ruiken. Probleem is ook nog eens dat je de geur niet uit de bloemen kunt extraheren, de neus moet die in het lab nabootsen met andere bloemmoleculen.
En om het zachte, meeslepende effect te versterken voegt Guerlain tonkaboon, vanille en sandelhout toe. Dat is goed gelukt en in de juiste verhouding. Maar het eindresultaat is toch minder ‘cruel’ dan je zou vermoeden, het is eerder un ‘gardénia caressant’ geworden.
RUIK &VERGELIJK
Deze ‘wrede verleidster’ speelt ook de hoofdrol in:
Chanel – Les Exclusifs – Gardénia (1925)
Annick Goutal Gardénia Passion (1989)
Floris Gardenia (1997)
Marc Jacobs Essence (2003)
GEURENGOEROE 