ZWEVEND TUSSEN LICHT ANIMAAL EN POEDERIG GOURMAND
Jaar van lancering: 1970
Laatst aangepast: 19/10/12
Neus: onbekend
Concept & realisatie: Reminiscence
Ik kan me bijna niet indenken dat de Musc van Reminiscence waaraan ik de laatste paar dagen ruik, exact hetzelfde is als de oorspronkelijke versie uit 1970. Twee twijfels. De eerste: in 1970 was het gebruik van echt en dierlijk musk nog niet verboden – werd toen nog veel in geuren gebruikt. De tweede: Musc ruikt me iets te gourmand voor de periode waarin het werd gelanceerd.
Mocht ik het mis hebben, dan mag deze Musc uitgeroepen worden tot absolute verloper van de gourmandgeuren. En – als onderdeel van Les Classiques – als wegbereider van de trend van huizen om de essentie van één populair parfumingrediënt in te vangen in één geur.
Zoals bijvoorbeeld Yves Rocher het in middensegment met Les Secret d’Essences en Mona di Orio in de de niche-afdeling met Les Nombres d’Or categorie doet. En daartussen bijvoorbeeld, afdeling luxe, zitten Dolce & Gabbana met The Velvet Collection en Hugo Boss met The Collection.
Musc onderscheidt zich van bijna alle andere – witte – muskgeuren omdat het naast de schoongewassen en poederige noot ook een dierlijk accent verspreidt. Door de vlagen van zachtheid, neem je ook een licht animaal spoor waar. Kom daar tegenwoordig maar is om. Niet zo wild en plat als in Musk van Alyssa Ashley uit 1969, maar toch duidelijk present.
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Het gourmand-idee ruik je vanaf de opening. Geen chocolade, karamel en likeur maar een poederzachte wolk van amandel (foto) dwarrelt er neer op de ylang-ylang in het hart. Deze ‘bloem-der-bloemen’ is altijd goed voor het liften van de sensualiteit van soortgenoten. In dit geval een diffuse witte bloemennoot. Als je je neus de kost geeft, ruik je dat goed. Maar het is de combinatie van ‘beschaafd-‘wilde’ musk en amandel die de overhand krijgt.
Is natuurlijk ook de bedoeling. Heel zacht, coconachtig, wat nog eens versterkt wordt door warm amber. Heel eigen is de toevoeging van coumarine (verkregen uit tonkaboom), die geeft zowel een hooi-achtig effect als een rum-achtig effect aan Musc. Eindresultaat: een chique en droge musk, die perfect balanceert tussen zachtgourmand en animaal, en minder plat is dan zoveel andere geuren waarin witte musk de hoofdrol speelt.
RUIK & VERGELIJK
Musc van Reminiscence zweeft als het ware tussen onderstaande twee geuren. Met de eerste heeft hij het dierlijke, met de tweede het poederige raffinement gemeen.
Serge Lutens Muscs Koublaï Khan (1998)
Mona di Orio – Les Nombres d’Or – Musc (2010)
GEURENGOEROE 