‘DE BESTE IRISGEUR OOIT GECREËERD’
Jaar van lancering: 2001
Laatst bijgewerkt: 15/08/09
Neus: Jean-Claude Ellena
Art director: Thierry de Baschmakoff
Flaconontwerp: Thierry de Baschmakoff
Te koop bij: www.perfumelounge.nl
Annick Goutal, Jo Malone, Serge Lutens, IUNX (inmiddels ter ziele, correctie ik hoorde onlangs dat het zijn eigen ‘niche-je’ heeft bij Hotel Costes in Parijs), Frédéric Malle, Parfum d’Empire, Mona di Oiro.
Het is een groep parfumhuizen dat onder de noemer ‘niche’ valt. Tien jaar geleden had bijna niemand in de reguliere parfumerie nog van dit woord gehoord: nu struikel je er bijna over. En daarom vinden veel van deze nichers dat ze hun werkwijze anders moeten gaan omschrijven. Artisanal is nu hun ‘mot du saison’.
Deze nichers – niet te verwarren met hippe merken als Escentric Molecules en Le Labo – onderscheiden zich bewust van de parfums die in ketenparfumerieën wordt aangeboden door zich in presentatie, verkrijgbaarheid en – het allerbelangrijkste – samenstelling alleen te bedienen van het beste dat te koop is. Je kunt het ook new snobbery noemen omdat deze huizen zich richten op consumenten die zich willen onderscheiden van de doorsnee parfumgebruiker. En daarvoor zijn ze bereid dieper in de buidel te tasten. Deze happy spending consumers weten dat ze naast de exclusieve naam ook kwalitatief hoogstaande geuren kopen die in ‘betere parfumkringen’ als geweldig en bijzonder gelden.
Ook The Different Company valt in deze categorie. Het in 2000 (door art director Thierry de Baschmakoff en neus Jean-Claude Ellena) opgerichte merk omschrijft zich als producent van new luxury met internationale uitstraling. Hoofddoel: parfumcreatie opgebouwd rondom één hoofdingrdiënt.
In 2001 zien drie parfums het licht Rose Poivrée (wat ik van het merk vind, lees je bij de beschrijving van deze geur), Osmanthus en Bois d’Iris die stuk voor stuk enthousiast zijn ontvangen en inmiddels aangevuld met zeven ‘bredere’ geuren. Nu samengesteld door de dochter van Jean-Claude Ellena, sinds hij in 2004 vaste huisneus van Hermès werd. Enne: ben benieuwd wat het bedrijf vindt van een van de geuren uit de Collection Extraordinaire van Van Cleef & Arpels, want die heet…
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Voor Bois d’Iris, werd de meest vermaarde irissoort gekozen: de pallida-iris die groeit op de heuvels van Toscane. Om tot de door Jean-Claude Ellena als ‘houtig, fluwelig, zoet, groen en verfijnde’ omschreven geur te komen moeten de wortels die de geur geven een raffinatieproces ondergaan van acht jaar.
Zegt The Different Company. Prada zegt drie jaar. Maar dan krijg je ook het mooiste iris-abosluut verkrijgbaar die de hoofdrol speelt. En dat ruik je: poederig, aards en ‘stoffig’ omringd met bloemige (bergamot), sensuele (musk, narcis) en groene (geranium, ‘wild gras’) noten. Mooi, lekker en geraffineerd. Maar om het nu ‘de beste irisgeur ooit gecreëerd’ te noemen…
RUIK & VERGELIJK
Je houdt er wel of niet van: pure irisgeuren. Ze verspreiden een fluweelzacht parfum met een opvallend aardse ondertoon. Voor mannen en vrouwen. Vanaf 2000 zien we de opkomst van pure irisgeuren die door elke neus zijn eigen speciale bewerking kreeg. Het is een kwestie van lang ruiken en vergelijken om je eigen irisfavoriet te ontdekken.
Serge Lutens Iris Silver Mist (1994)
Hermès Hiris (1999)
Acqua di Parma Iris Nobile (2004)
Chanel – Les Exclusifs – 28 La Pausa (2007)
Van Cleef & Arpels – La Collection Extraordinaire – 10549AD Bois d’Iris (2009)
GEURENGOEROE 