LAGERFELD TOVERT MET ZICHZELF EN ZIJN NIEUWE GEUR

Jaar van lancering: 20011

Laatst aangepast: 05/11/11

Neus: Christophe Raynaud

Model: Bianca Balti

Leuke woordspeling Karleidoscope. Vat ‘in één woord alle talenten samen van couturier, fotograaf, designer en artiest Karl Lagerfeld’. Het persbericht vervolgt met ‘doordat hij zijn creaties met subtiele humor doorspekt, kon de man met duizend gezichten niet anders dan geïnspireerd raken – discussie! – door dit magische object bij de creatie van zijn nieuwe geur’. Maar Karl zou niet zijn Lagerfeld als hij deze ‘toverlantaarn’ niet zou personaliseren. Daarom is de cilindervormige flacon uitgevoerd in zwart en goud. Aan één kant afgesloten met een glanzende schijf.

Met daarin zijn aan de andere kant een gefaceteerde lens waardoor dit silhouet twee, vier, zes tot zelfs vierentwintig keer wordt vermenigvuldigd. Kortom, ‘een verfijnde wereld waarin het kleinste detail essentieel is: ondergedompeld in een champagnekleurig bad wordt het buisje in de flacon getransformeerd tot een zwarte lijn, zo strak als de pennenstreek van de couturier, fotograaf, designer en artiest’.

‘Pure elegantie’ is het eindresultaat. Eerlijk gezegd: ik vind dat er op de flacon wat valt af te dingen. Had van mij wat strakker, ‘onvermijdelijker’ en meer ‘design’ gemogen waardoor de associatie met ‘kermis’ en feestwinkel niet te snel voor de hand ligt. De presentatie is te eigentijds, Lagerfeld heeft geen intentie de geur te laten uitgroeien tot een nieuwe klassieker, zo lijkt het.

Maar gelukkig is de geur meer: met Karleidoscope onthult Lagerfeld (voor de zoveelste keer) zijn visie op de vrouw wiens schoonheid hij met één oogopslag uitvergroot. Gepersonifieerd door supermodel Bianca Balti, want zij beschikt over de exacte dosering sensualiteit.

Lagerfeld portretteert haar als een kostbaar en hypnotiserend icoon midden in het hart van een – juist – kaleidoscoop. En wat denkt u van deze observatie van Kaiser Karl: ‘Met haar perfecte, ongekunstelde schoonheid werpt Bianca een steelse blik vermengd met tederheid en toont ze het gezicht van serene en sprankelende vrouwelijkheid’? Ongekunsteld…

Leuk detail? ‘Verstopt’ in de Karleidoscope zit een naar het gezicht van Lagerfeld ‘geknipt’ silhouet van sponsachtig materiaal waarop je de geur kunt spuiten… en dan je in je tas of kast stoppen om altijd en overal van te genieten

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Volgens Christophe Raynaud komen in dit ‘verbazingwekkend poederig viooltjesboeket’ alle facetten van een vrouw samen – het viooltje is de kaleidoscopische bloem bij uitstek’. Dat kun je volgens mij zeggen van elke bloem en of met Karleidoscope alle facetten die in een vrouw schuilen samenkomen… ik mis nogal wat eigenschappen.

In ieder geval: de algehele indruk is zachtzoet, poederig en lichtbloemig. Het viooltje (foto) is opperpresent in de opening begeleid door groen, en ‘muskzwoel” (nauwelijks waarneembaar) engelwortel en fris-bloemig oranjebloesem (duidelijk waarneembaar).

Vervolgens nog meer viooltje waarvan de frisse bloemigheid wordt versterkt door fresia en de zoetheid door heliotroop. Het viooltje komt uiteindelijk in de houtachtige, patchoelibasis tot rust maar zoet blijft het allemaal wel. Hier is, naast benzoë, vooral tonkaboon voor verantwoordelijk.

RUIK & VERGELIJK

Heel veel viooltje ruik je dit najaar ook in:

Chloé Love by Chloé Eau Intense (2011)

EN ER IS EEN JARIG, HOERA, HOERA,

EN DAT KUN JE WEL RUIKEN, DAT IS KENZO

Jaar van lancering: 2010

Laatst aangepast: 30/08/10

Neus: Benoist Lapouza, Christine Nagel

Flaconontwerp: Marine Crespin

Kenzo staat dit jaar stil bij het feit dat hij 40 jaar in het vak zit. Niet als parfumeur, maar als chique prêt-à-porterlabel. Nu kan ik zijn betekenis gaan uitleggen, maar dit is geen fashionblog. Heel in het kort: Kenzo, mode en zijn invloed daarop is dat hij samen met andere landgenoten begin jaren zeventig (Issey Miyake, Yoshi Yamamoto) het Verre Oosten met het Verre Westen liet fuseren (is een kwestie van uit welk continent je er naar kijkt).

Ook in de geuren van Kenzo zie je deze samensmelting terug. Nou heel in het kort: hij voegt een stukje ‘verre oosterse’ verstilling en poëzie toe aan de klassieke ‘verre westerse’ parfumwereld. Het is net allemaal even anders, net meer understated. Hij legt alle cliché’s die nog steeds in de parfumwereld bestaan er niet te dik bovenop, laat ze subtiel op de achtergrond meespelen. Eén woord dat alle Kenzo-geuren samenbrengt: verliefdheid… op het leven, op de wereld, op het plezier, op geuren.

Kenzo Femme en Kenzo Homme verschijnen naar aanleiding van het jubileum, zijn limited editions. Verder worden er geen woorden aan vuil gemaakt. Echt een kwestie testen, kopen en van genieten.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Kenzo Femme heeft een originele combi waarvan je denkt: ‘waarom hebben ze dit niet eerder bedacht?’ De zoetheid van de roos, gecombineerd met de frisse fresia en de delicate zijde-zoetheid van magnolia gaan een heel lief en zacht verbond aan.

Dat laatste wordt versterkt door een amandelachtige noot. Ook neem je een lichte poederige nuance waar. Maar denk niet dat Kenzo Femme etherisch in de lucht verdwijnt. Het parfum is mooi vol en rond, komt volgens op conto van de roos die zich in de basis hecht aan het hout. En als je langer doorruikt, lijkt het wel of je met een ouderwets rozenparfum vandoen hebt. Ik moet zelfs denken – please forgive me! – aan Rose Absolue van Annick Goutal (1984).

Kenzo Homme: lekker in zijn eenvoud. Aangenaam transparant-kruidig watertje. Vooral de opening. Je denkt heel veel te ruiken, maar volgens de ingrediëntenlijst alleen maar gember, vetiver en nootmuskaat. Maar ik ruik in de opening een soort zurigheid die doet denken aan rabarber… Of is dat de gember in combinatie met vetiver? En de afloop legt meer de nadruk op het kruidige dan op het houtige aspect.

RUIK & VERGELIJK

De geuren van Kenzo zitten de laatste jaren in een stroomversnelling. De teller staat nu op 25, de zomervariaties van Flower (2000) niet meegerekend. Mijn favorieten, en dat zijn merkwaardigerwijs niet de mannengeuren:

Kenzo Jungle (1996)

Kenzo L‘Eau par Kenzo (1996)

Kenzo Summer by Kenzo (2005)

Kenzo Amour Le Parfum (2008)

MAN? VROUW?

GESLACHT IS ONBELANGRIJK

ZO LANG JE MAAR STIJL HEBT

Jaar van lancering: 2008

Laatst bijgewerkt: 23/11/09

Neus: Emilie Coppermann

Model: Kaiser Karl himself

Art directon: Kaiser Karl himself

Soms kun je je tijd ver vooruit zijn. Je lanceert een mooi concept, maar ‘de wereld’ blijkt er nog niet klaar voor. Zoals in 1994. Toen presenteerde de ontwerper Claude Montana Suggestions. Drie geuren – Eau d’Argent, Eau d’Or, Eau Cuivrée – in een mooi pakketje die je ieder apart kon gebruiken en met elkaar kon vermengen.

Werd niet echt begrepen. Niet door het publiek. Drie in een keer, dat was iets te veel van het goede. Niet door de ‘kritiek’. Die vond Suggestions ‘te bedacht’ en iets dat een ontwerper nooit verzint, een marketingknul wel. Tien jaar later zie je, mede de door de opkomst van de niche-sector, mensen op een andere manier hebben leren kijken naar parfum. Er wordt op meer manieren genoten van geur.

Zo lanceerde Guerlain in 2007 Garden Sensuel en Oud Sensuel: twee oliën waarmee je favoriete geuren van het huis intensifieert. Annick Goutal deed het met AME (Ambre Fétiche, Myrrhe Ardente, Encens Flamboyant), een trio oosterse basisgeuren die je zowel solo als gemengd kunt gebruiken.

Karl Lagerfeld werkt dit nu verder uit voor de masstigesector. En met het gemak en eenvoud – zo staat in het persbericht – waarmee regen uit de hemel valt. Want: ‘Wanneer de lucht bewegingloos lijkt, voelt Lagerfeld de beweging al aan. Afhankelijk van de omstandigheden beslist hij en bepaalt daardoor de trend’. Komt door zijn profetische blik en vrije geest eigen aan kunstenaars voor wie ‘morgen al vandaag is’.

Omdat Lagerfeld alles hekelt wat pompeus en ‘surplus’ is, gaat hij direct tot de kern. Zie hemzelf: een toonbeeld van elegantie en moderniteit (sommige mensen denken daar sinds zijn radicale afslankkuur en neo-rockabilly-look anders over).

Zijn tegengif tegen de waanzinnige, uitzinnige overdaad van tegenwoordig is de Kapsule-garderobe: drie geuren waarvan je – inderdaad – ook solo of gemengd van kunt genieten. Het prettige volgens Lagerfeld: ‘Het verfrist de kunst en de beleving van geur en geeft ons de zekerheid om altijd in de pas te lopen met de mode en onze wensen’.

Wie is de gebruiker meneer Lagerfeld? ‘Mannelijk? Vrouwelijk? Iedereen heeft één hoofd, twee armen en twee benen. Het geslacht is onbelangrijk, zo lang je maar stijl hebt. Light, Floriëntal, Woody; met drie geuren geef ik de belangrijkste geurfamilies weer. Zie het als een supereenvoudige, maar luxueuze olfactorische paskamer’.

Kun u iets zeggen over de presentatie meneer Lagerfeld? ‘Zuivere lijnen; de flacons zijn in totale harmonie met de inhoud en direct herkenbaar doordat de kleur alles zegt: transparent voor Light, dieprood voor Floriëntal, fonkelend groen voor Woody. En nog iets. De flacons fascineren door hun gedetailleerdheid en eenvoud terwijl ze een comfortabel en vertrouwd gevoel aan de hand geven die ze vasthoudt. Wat zeg ik! Het zijn unieke objecten van schoonheid met een beheersbaar gevoel voor luxe. Als laatste, maar daarom niet minder belangrijk. De naam wiens passie deze geuren creëerden, staat in reliëf op de bodem van de flacons’.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Door Lagerfeld omschreven als ‘sensueel en onverwacht; een geur die naar je lonkt en je liefdevol blijft verbazen’. De neus zegt over Floriëntal: ‘Om zijn identiteit opnieuw te bepalen is de ietwat zware constructie van zijn originele geurfamilie ontmanteld. Hij ruikt moderner, subtieler. Floriëntal presenteert zichzelf gedistingeerd: groen, scherp klimopblad geven de geur structuur.

Vervolgens word je discreet gevangen in een fataal akkoord van viooltje en zwarte theeblad’. That’s it? Yep, that’s it! Opvallend: er is nauwelijks sprake van bloemen en nauwelijks sprake van oriëntaalse noten, zo kenmerkend voor een floriental. Zou dat Emilie Copperman bedoelen met de ontmanteling van deze geurfamilie?

RUIK & VERGELIJK

In 1998 verscheen een geur met dezelfde merkwaardige sensatie van Floriental. Dat wil zeggen: nauwelijks bloemen (beter gezegd geen), wel zwarte thee en net zoals het Kapsule-trio gemaakt voor haar en voor hem.

Bvlgari Black (1998)

VOOR DE MAN MET MAATPAKGEVOEL

Jaar van lancering: 1997

Laatst bijgewerkt: 26/06/08

Neus: onbekend, in samenwerking met Estée Lauder

Art director: Kiton

Flaconontwerp: Kiton

Een geur van Guerlain of Dior overtuigt sneller dan een parfum van een merk dat in de randgebieden van de mode opereert. Dat hebben de mislukte luchtavonturen van hoedenfabrikant Borselino en snelle autoproducent Bugatti duidelijk gemaakt. De naam mag nog zo beroemd zijn, wanneer de gelijknamige geur geen duidelijke boodschap heeft, probeer de wereld dan maar eens te overtuigen dat die wél de moeite waard is.

Ook bij de eerste mannengeur van Kiton, ‘s werelds meest exclusieve kleermakerslabel, ontbreekt het voor leken aan een duidelijke boodschap. Wie-o-wie in hemelsnaam is Kiton? De slogan – wear a legend – en de campagne – een oversized rode knoop – biedt niet echt uitkomst.

Eén ding is wel duidelijk: de geur is lekker, erg lekker zelfs. En als je je verdiept in het verhaal achter de geur, dan blijkt dat de geur naadloos (zoals dat heet in kleermakerstermen) aansluit bij de filosofie van Ciro Paone, de man achter Kiton. Let wel: onderstaande tekst zijn hoogtepunten uit het persbericht van Kiton, de geur. Vanaf de oprichting in 1970 benadert Paone, zoon van een Napolitaanse stoffenhandelaar, het drie-delig onberispelijk.

Uit zijn atelier komen alleen handgemaakte kledingstukken waarin ouderwetse kleermakerstechnieken fuseren met een moderne snit, die garanderen dat de man van de wereld zich helemaal thuisvoelt in Kiton. Toevoeging: het heeft Paone respectabele klanten opgeleverd. Hoewel hij er niet mee te koop loopt, verhaalt de persmap toch van ‘Amerikaanse staatslieden, Britse koningshuisleden en Italiaanse captains of industry’. Let op: Black uit 2007 is de meest recente bijdrage van de kleermaker op geurengebied.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Bij een bedrijf met een klassieke reputatie is een te opvallende geur not done. Net zoals Kitons kleding moet de geur – cliché maar waar – klassiek, bescheiden en geraffineerd zijn. In dit opzicht is Ciro Paone, in samenwerking met de Estée Lauder Company geslaagd. Gelukkig is Kiton geen zoveelste variatie op de lucht- en watergeuren, maar een mooie balans tussen klassieke (roos, citroen, lavendel, jasmijn) en moderne ingredïënten (meloen, limoen) die ‘versterkt’ met koriander, palissander- en sandelhout voor een heldere, maar vooral zachtgestemde geur zorgen.

RUIK & VERGELIJK

Kan er niks aan doen, maar ruik ik Kiton dan ruik ik een verre echo van:

Dior Fahrenheit (1988)

ONS HART, ONS KONINKRIJK

Jaar van lancering: 2003

Laatst bijgewerkt: 28/06/10

Neus: Jacques Cavalli

We lezen in het persbericht dat Kingdom een oud Angelsaksisch woord is dat verwijst naar nobele en romantische tijden én naar de grenzeloosheid van de kinderlijke fantasie. Het woord heeft een melancholische klank maar suggereert tevens een heroïsche en machtige wereld. En omdat de geur een persoonlijk ‘geschenk’ van McQueen aan de draagster is, kreeg het de eerste regel van een gedicht mee dat bij elke lijnextensie wordt uitgebreid. Het werd geschreven door de Amerikaan Jorie Graham (in 1996 onderscheiden met de Pullitzer Prize voor zijn The Dream Of The Unified Field). De eerste regel verschijnt bij het parfum en eau de parfum, en luidt: Pierce my heart again. Bij komende lijnextensties wordt het gedicht voortgezet. Het gedicht tot zover:

Pearce my heart again
Step into the burning vein
Flame will have it way
Oh sweet beginning of…
Something must remain

Waarom? Omdat de regel verwijst naar hoe de flacon is gevormd. Maar het vertelt ook veel over Alexander McQueen. Hij vindt het belangrijk emoties teweeg te brengen: ‘Wij moeten intens willen leven en liefhebben, we moeten onze harten openen en onze gevoelens analyseren, zelfs als dit pijnlijk is. We moeten het steeds opnieuw doen. Op elk ogenblik van ons leven. Het koninkrijk ligt in iedereen en binnen ieders handbereik en is gevuld met de donkere en lichte zijden van het menselijk hart’. Akelig om dit met ‘terugwerkende kracht’ te moeten lezen, gezien McQueens’ zelfverkozen dood in 2010.

Let op de bijzondere, zware en ovalen flacon (verpakt in een doos met McQueen-zegel) dat de cyclus van vernieuwing symboliseert: een ontluikende bloemknop van staal dat een bloedrood, hartvormig glas onthult. Ook de (eerste) reclamecampagne is bijzonder. Op afstand denk je een witpaarse bloem te zien die in het donker zweeft. Bij nadere beschouwing blijkt het een ketting van in elkaar verstrengelde naakte lichamen gestreeld door maanlicht.

Merkmaardig: Kingdom is geen succes geworden. Ondanks de zakverstuiver (2004), ondanks de lichtere versie (met nadruk roze peper en jasmijn in het hart, 2005). Je vraagt je af waar het aan ligt. Alle ingrediënten leken aanwezig. Misschien was McQueen te vroeg en nog in te kleine kring bekend om miljoenen harten te veroveren.

Zijn landgenoot (en een ietsie pietsie bekender) John Galliano, heeft tot 2008 gewacht voor hij zijn eerste geur lanceerde. Misschien was het concept toch te moeilijk. Of was de geur zelf niet sexy genoeg? Of werd de gekruide geur niet als zodanig ervaren. Je weet het niet. Wat ik wel weet: de consument beslist uiteindelijk. Jammer voor zo’n uitgebalanceerd idee.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

McQueen over Kingdom: ‘Ik wilde een mix van zeldzame en exotische ingrediënten die een sensuele en seksuele geur vormen met verschillende facetten’. De eerste indruk is een ‘frisse, sprankelende vrouwelijkheid’ die geleidelijk evolueert tot een donkere, ‘bedreigende’ geur. Kingdom wordt bepaald door het heilige sandelhout en opent met Calabrisch bergamot, Siciliaanse mandarijn en Tunesische neroli.

In het hart wordt het zelden gebruikte groen-aardse en stoffige komijn vermengd met roos en jasmijn uit India. In de basis ontwaar je volgens McQueen de dierlijke en seksuele toets: het roomachtige sandel- en copahuhout. En dat explodeert in alle kracht. Laatste is een exotische boom waarvan de bast een peperachtig aroma afscheidt. Voor het extra-sensuele temperament werd vanille en Indonesische mirre toegevoegd. En dit alles besprenkeld met een vleugje gember. Lekker, intrigerend maar niet zo duister als het concept doet vermoeden.

RUIK & VERGELIJK

In de parfumerie is inmiddels een nieuwe generatie mode-ontwerpers opgestaan met een zeer eigenzinnige en zeer persoonlijke kijk op geuren. Wat hen bindt is dat ze parfum als prestigeproduct zien, niet als een fast forward-wegwerpartikel. Zoals:

Marc Jacobs Marc Marc Jacobs (2001)
Agent Provocateur Agent Provocateur (2001)
Stella McCartney Stella (2003)
Viktor & Rolf Flowerbomb (2004)

HERINNERINGEN AAN EEN GELUKKIGE JEUGD

Jaar van lancering: 1988

Laatst bijgewerkt: 17/06/08

Neus: Françoise Caron

Met zijn eerste geur kreeg Kenzo de lachers, maar niet de echte parfumfans op de hand. King Kong uit 1980 werd een megaflop. Acht jaar later revancheert Kenzo met het eenvoudig naar zijn voornaam genoemde Kenzo. Het is een opmaat voor een indrukwekkende ‘geurengarderobe’; een parfumerie zonder geuren van deze Japanse ontwerper is inmiddels ondenkbaar. Opvallend aan alle Kenzo-geuren is dat ze met een duidelijke visie worden gepresenteerd – aan de ‘buitenkant’ zie je als het ware waar het in de ‘binnenkant’ om draait.

En het gemak waarmee de esthetiek van het Verre Oosten zo gemakkelijk fuseert met die van het ‘Dichtbije Westen’. Zo ook in Kenzo. De ontwerper verzamelde in dit parfum geurherinneringen uit zijn jeugd en stopte die in een poëtische flacon waarin het oosten ook weer met het westen versmelt: een ‘oosterse’ steen als flacon met een ‘westerse’ dop in de vorm van een bloem.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Kenzo laat zich omschrijven als een fruitig-bloemige geur met een donkere bosachtige achtergrond. De opening is aangenaam bloemig-citrusfris: mandarijn, bergamot en oranjebloesem. Het hart is origineel: de overrompelende tuberoos (foto) in combinatie met pruim en perzik. De basis van vetiver, patchoeli, eikenmos en amber maakt Kenzo af.

RUIK & VERGELIJK

Eenmaal een Kenzo-parfumfan, altijd een Kenzo-parfumfan.

Kenzo Parfum d’Été (1992)
Kenzo L’Eau par Kenzo (1996)
Kenzo Jungle (1996)
Kenzo Flower (2000)
Kenzo Summer (2005)
Kenzo Amour Eau Florale (2009)

EEN GEURENTRIO DAT JE

GEBRUIKT ALS GARDEROBE

Jaar van lancering: 2008

Laatst bijgewerkt: 14/04/09

Neus: Mark Buxton

Model: Karl Lagerfeld

Art director campagne: Karl Lagerfeld

Flaconontwerp: Karl Lagerfeld

Chanel. Fendi. Chloé. Labels die zonder de creatieve inbreng van Karl Lagerfeld een toontje lager zouden zingen. Dan heb je nog zijn incidentele collecties. Onder meer voor H&M in 2005. In een ver verleden ontwierp hij ook nog een jeanscollectie voor C&A. Het is duidelijk: voor niets en niemand voelt Lagerfeld zich te goed. Ook niet voor zijn eigen label – is er ook nog. En die probeert Lagerfeld met Tommy Hilfiger en Coty nieuw leven in te blazen. De eerste ontfermt zich over de kleding, de tweede over de geuren.

Wat dat laatste betreft: direct drie. Kapsule Light, Kapsule Floriental en Kapsule Woody die volgens Lagerfeld de belangrijkste parfumfamilies vertegenwoordigen. Zie ze als een garderobe met onontbeerlijke stukken die solo of met elkaar gedragen kunnen worden. Het voordeel aldus Lagerfeld: ‘De zekerheid om altijd in de pas te lopen met de mode en onze wensen’. Ook prettig: iedereen kan de drie geuren dragen, want: ‘Mannelijk? Vrouwelijk? Iedereen heeft één hoofd, twee armen en twee benen. Het geslacht is onbelangrijk, zo lang je maar stijl hebt…’. Het mooiste aldus Lagerfeld: ‘Het verfrist de kunst en de beleving van geur’.

De presentatie is simpel omdat Lagerfeld alles hekelt dat pompeus en te veel is. Daarom vormt Kapsule een tegengif tegen de waanzinnige en uitzinnige overdaad zo kenmerkend voor deze tijd. De kleuren van de flacons zijn in harmonie met de geuren die erin zitten: transparant voor Kapsule Light, dieprood voor Kapsule Floriëntal, fonkelend groen voor Kapsule Woody. En ze fascineren aldus Lagerfeld door de gedetailleerdheid en eenvoud van vorm, terwijl ze een comfortabel gevoel van vertrouwdheid geven aan de hand die ze vasthoudt.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Met Kapsule Light begin je de dag stralend. Volgens Lagerfeld de essentie van bedriegelijke bescheidenheid waarvan je zowel in de zon als in de sneeuw kunt genieten. Eerst is er de scherpte van bitter sinaasappelblad (beter bekend als petitgrain) die ‘in vol galop demarreren’. Het geeft de geur frisheid en energie. In het hart vertraagt het tempo tot een draf door beeldschoon in water ondergedompeld jasmijn (hier wordt hoogstwaarschijnlijk hedione mee bedoeld).

De jasmijnblaadjes beginnen te huiveren met de passage van nootmuskaat, kruidnagel en ‘muskusbladeren’ (die aan geen enkele boom groeien en waarmee een sensueel-houtig groene aroma wordt bedoeld) die in het spoor een verleidelijke geur achterlaten.

RUIK & VERGELIJK

Hedione werd in de jaren zestig door geurproducent Firmenich ontwikkeld. Officiele naam: methyl dihydrojasmonate. Met zijn geur van jasmijn geeft het aan andere noten van een compositie warmte en zonneschijn en heeft tegelijkertijd en waterachtige noot. Vandaar de bijnaam waterjasmijn.

Voor het eerst in grote hoeveelheid gebruikt door Edmond Roudnitschka (1905-1996) in Eau Sauvage van Dior. Hedione heeft de moderne parfumindustrie een nieuwe richting gegeven. De neus zag hiermee, net zoals met aldehyden in de jaren twintig, zijn parfumpalet uitgebreid omdat het gebruikt kan worden met heel veel andere ingrediënten. Net zoals Kapsule Light, zouden onderstaande geuren zonder hedione opmerkelijk minder zonnig en bloemig zijn.

Hedione bij mannen:

Dior Eau Sauvage (1966)
Azzaro Chrome (1996)
Dior Dune pour Homme (1997)
Azzaro Pure Cedrat (2002)
Givenchy Pour Homme Blue Label (2004)

Hedione bij vrouwen

Dior Diorella (1972)
Clinique Aromatics Elixir (1973)
Van Cleef & Arpels First (1976)
Kenzo Flower (2000)

Hedione voor mannen en vrouwen:

Calvin Klein cK One (1994)
Comme de Garçons Odeur 53 (1998)

EEN VROUW GENAAMD KELLY, OOK WEL BEKEND ALS PRINSES GRACIA

EEN TAS GENAAMD KELLY, OOK WEL BEKEND ALS DE TAS

Jaar van lancering:  2007

Neus: Jean-Claude Ellena

Model: onbekend

Art director: Hermès

Flaconontwerp: Philippe Mouquet

We leven in een tijd van celebs en personalities. De grootste wedstrijd op dit moment bij niet-bekende personen lijkt wel ‘how to become famous’. Zie de talrijke tv-programma’s hierover. Het nadeel van deze nieuwe generatie ‘hele beroemde mensen’: het ontbreekt ze vaak aan wat een beroemdheid onderscheidt van de rest: talent op een bepaald gebied in combinatie met uitstraling en stijl.

Als één iemand hierover wel beschikte, dan was het de Oscarwinnende actrice Grace Kelly – geboortejaar 1929 – die in 1955 haar filmcarrière vaarwel zei om te trouwen met Prins Rainier van Monaco. En de wereld werd verliefd op dit sprookje van die knappe sportieve Amerikaanse met de stugge, quasi verlegen Europese prins.

Luxemerken vinden dat ze het tegenwoordig niet kunnen stellen zonder beroemde actrices – het is een va et vient – om hun producten nog mooier in de etalage te zetten. Hermès weet dat ook, maar volgt hierin liever zijn eigen koers omdat het vindt dat het boven andere verheven is. Met zijn nieuwe geur verwijst het dus subtiel naar de band van Hermès met hare doorluchtige hoogheid prinses Grace Patricia van Monaco.

Zit namelijk zo: om haar zwangerschap vlak na haar huwelijk verborgen te houden, gebruikt ze een Hermèstas om haar buik onzichtbaar te maken voor de camera’s. Een van deze foto’s verschijnt op de cover van Life.Deze ‘sac à main pour dame’, in 1930 ontworpen door Robert Dumas (schoonzoon van de Hermèsfamilie), was al heel populair. Maar na deze coverfoto stijgt de vraag enorm. Steeds meer mensen vragen in de winkel aan de rue St. Honoré naar de ‘Kelly Bag’.

Sindsdien geldt deze tas als De Tas die zo populair is dat er wachtlijsten voor bestaan. Zegt men. En die kunstenaars heeft geïnspireerd tot de mooiste variaties. Zegt men. In het jaar waarin herdacht wordt dat Grace Kelly 25 jaar geleden overleed, eert Hermès haar, maar vooral haar chique understated uitstraling met Kelly Calèche.

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Jean-Claude Ellena over Kelly Calèche: ‘Vrolijk. Vrouwelijk. Twee woorden. Het begin van een lied. In mijn laboratorium zocht ik naar de akkoorden. Roos, narcis. Toch maar niet. Dan moet ik denken aan de geur die ik opsnoof in de leerateliers van Hermès. De huiden daar verspreiden een bloemachtige geur. Ik heb het omgezet in een geur en noem het cuir d’ange (engelenleer)’.

Het is niet leer zoals we dat kennen, zoals het beroemde Russisch leder dat volgens Ellena ruikt naar verbrand hout. Het is meer verfijnd, gesatineerd en zo zacht dat je het net zoals een dier zou willen strelen. En zo is Kelly Calèche: licht, soepel, als een streling. Ellena: ‘Aanwezig maar luchtig. Overweldigend maar zonder franje’.

Nu de ingrediënten. Eerst de citrusfrisse opening die snel overgaat in een zeer subtiel en zacht boeket van lelietje-van-dalen, mimosa, tuberoos, klimroos en iris. Fris, zonnig, sensueel, bloemig en poederig. Dan komt de ledernoot die al deze bloemen een ‘wilde’ weelde geven.

Let wel even op: je krijgt misschien bij eerste kennismaking niet direct het volle idee van de geur te pakken. Kelly Calèche  vraagt de tijd. Na een tijdje het gebruikt te hebben, begrijp je de subtiele bloem-leer combinatie. Let nog een keer op. In 2008 verscheen het Kelly Calèche-parfumextract en in 2009 de eau de parfum-versie. In beide ruik je de elegante bloem-leergeur nog beter en moet je constateren dat het een goede geur is (geworden). Bescheiden en subtiel. Is dat geen kenmerk van goede smaak?

RUIK & VERGELIJK

We kunnen natuurlijk Calèche uit 1961 voorstellen…. de geur met de voor vrouwenparfums ongewone dosis vetiver. Beter is het om het te vergelijken – puur qua geur – met de cologne van Hermès die is geïnspireerd op de inhoud van een lederen damestas – de Kelly wellicht?

Hermès Eau d’Hermès (1951)