HET ZOU VERBODEN MOETEN WORDEN!
OF BEN IK NU AAN HET GEURZEUREN?
Jaar van lancering: 2018
Laatst aangepast: 14/10/19
Om teleurstellingen én ziekenhuis- en gestichtopnamen te voorkomen, lijkt het me voor mezelf beter voorlopig de ketenparfumerie voor een onbepaalde periode te mijden. Welke je ook neemt – Ici Paris XL, Douglas, Mooi; wat is het aanbod toch gelimiteerd.
Terwijl op dit moment de industrie overuren maakt en dus ook in de masstige-sector zoveel andere merken hun geuren presenteren die ook interessant voor de vaste bezoekers van deze ketens zouden kunnen zijn. Wat ik maar gezegd wil hebben: er wordt deze bezoekers zoveel onthouden wat ze ook leuk, lekker enz. enz. zullen/kunnen vinden. Er is echt meer dan Armani, Boss, Chanel, Dior enz. enz. Ben toch echt benieuwd wat de redenen van inkopers zijn om de huidige keuze zo beperkt te houden.
Nog een dingetje waar ik door een opmerking van mijn tuinman weer aan herinnerd werd: de etalages! Die zijn allemaal zo saai-standaard; wordt niet echt werk van gemaakt. En ‘iedereen’ weet toch wat voor een lokeffect met zorg en creativiteit samengestelde showvensters kunnen hebben. Ik noem in Nederland: de Bijenkorf. Ik noem in Parijs Galeries Lafayette en Hermès.
Nou, ik was dus onlangs bij Douglas in Hoogeveen en naast Libre van Yves Saint Laurent zag ik ook L’Interdit, zeg maar de N° 5 van Givenchy. Want het eerste parfum van het merk – gelanceerd in 1957 – werd lange tijd met hetzelfde respect door het merk behandeld. Tot het moment dat het couturehuis – inmiddels overgenomen door LVMH, vandaar – midden jaren negentig voor de versnelling koos: honderden – ik heb geen zin om ze te tellen – Givenchy’s verschenen sindsdien. En als de inspiratie even ontbrak of er moest iets gevierd worden dan werd L’Interdit ‘af en toe’ van stal gehaald.
Anno 2019 weer. Is het een tussendoortje, terwijl ondertussen wordt gewerkt aan een nieuw groots parfum? De laatste in deze is toch echt Very Irresistible (2003); met Ange ou Démon (2006) en Dahlia Noir (2011) werd hoog ingezet, maar de verwachtingen niet ingelost. Ik opteer voor een tussendoortje. Want, tjonge tjonge, wat een luiheid, wat een gemakzucht, wat een ‘feest der herkenning’.
Men neme eerst de boodschap: ‘Een eerbetoon aan de originele L’Interdit en aan vrouwelijkheid. Verbied jezelf niets. Sta geen regels toe. Een uitnodiging om conventie te trotseren en je singulariteit te omarmen’. Hoe vaak hebben we dit cliché-gepruttel niet gehoord? En dan de visualisatie: dertien in een dozijn. Knap meissie gaat zomaar met haar couturejurk de Parijse metro in op zoek naar wat vertier, moet een deur openen waarop L’Interdit staat. Oh, la, la, spannend! Nou, dan weet je het wel, of toch niet? Want ze verlaat na verloop van tijd nog even fris en beautiful gemake-upt de metro alsof er niets is gebeurd.
WAT L’INTERDIT IK EIGENLIJK?
Volgens Givenchy ‘een witte bloem doorsneden met donkere tonen ontketent een gewaagde helderheid die flirt met duisternis. De schokkende kant van chic. De eerste resoluut ondergrondse bloem, om de spanning van het verboden te ontdekken’. Volgens Geurengoeroe een doorsnee witte bloemengeur waar met de ondergrondse bloem volgens hem wordt geduid op tuberoos – ‘la fleur du jour’ bij diverse concurrerende geuren.
Maar ook hier: braaf, glad, zoet en zonder dat je het ware effect van deze ‘G-spot-bloem’ ervaart. Tuberoos wordt meestal ‘gesidekickt’ door jasmijn en oranjebloesem. Hier ook. Wat ik even denk te bespeuren; een vlaag van aldehyden, als hommage aan de oorspronkelijke geur, maar misschien is dat wishful smelling. Nou en dan de basis. Staat er echt: vetiver en patchoeli. Maar dan zo dan ontdaan van hun specifieke, geliefde kenmerken dat je het eigenlijk hebt over blank hout.
‘De schokkende kant van chic’ kun je ook anders interpreteren: achteloos omgaan met je ‘erfgoed’ – L’Interdit gold decennialang als een summum van chic. Terwijl er door het huis zo wordt gehamerd op traditie, ervaring en wat dies meer zij. Verwissel je de huidige L’Interdit met Libre, weinigen die het echt zal opvallen. Toch wel, dan chapeau!
GEURENGOEROE 