EEN MODERNE ROOS, EEN MODERNE GIVENCHY-VROUW
Jaar van lancering: 2003
Laatst bijgewerkt: 09/06/09
Neus: Carlos Benaïm, Sophia Labbé, Dominique Ropion
Model: Liv Tyler
Het couturehuis Givenchy zoekt sinds een paar jaar aansluiting bij een nieuwe (lees: jonge) generatie vrouwen. Nadat oprichter Hubert de Givenchy afscheid van zijn huis had genomen (1995), zorgde de nieuwe wacht voor spectaculaire haute – hot – couture die niet alleen vriend, maar ook vijand verbaasde.
Eerst was de extreme John Galliano, toen volgde de nog extremere Alexander McQueen. Daarna had Julian Mc Donald de eer een frisse, maar meer herkenbare wind door de couturesalons te laten waaien. Hij ontwierp nog wel de outfit die bij deze geur hoort, maar is inmiddels ook weggebonjoured. Nu zit Riccardo Tisci sinds 2005 stevig in het zadel. Dit terzijde.
Nu nog een gezicht om deze verandering zichtbaar te maken bij het kopende parfumpubliek. Er werd gezocht naar een jonge vrouw die als het ware de esprit van het eerste Givenchy-gezicht (Audrey Hepburn) op een moderne manier kon verbeelden. Givenchy keek lang rond en vond in Amerika de geschikte actrice: Liv Tyler. Als je goed kijkt, zie je overeenkomsten. Beide hebben een ‘boyisch charm die ze combineren met een vanzelfsprekende vrouwelijkheid zonder ermee te koketteren’, las ik ergens op een girly lifestyle-site.
Liv Tyler is trouwens erg blij dat ze werd uitverkoren tot ambassadrice van Very Irrésistible. Wie niet zou je denken. En ze voelt zich eigenlijk alleen zoals de naam van de geur wanneer ze die draagt. Maar dan gebeurt er iets bijzonders. Liv: ‘De geur past me als een handschoen omdat hij fris gedurende de dag en gedenkwaardig tijdens de avond is’. Terzijde: erg onweerstaanbaar, kan toch eigenlijk niet? Onweerstaanbaar is al ‘erg’ genoeg – of niet?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
Een roos is volgens Givenchy niet ‘een roos, een roos, een roos’ zoals Gertrude Stein het in haar beroemde gedicht stelde. Nee, de roos is een bloem, zo niet dé bloem die op verschillende manieren haar volle glorie tentoonspreidt. En dat ruik je op aangename wijze in Very Irrésistible. Eigenlijk is een pure rozengeur een van de meest klassieke parfumconcepten denkbaar: zuiver, bloemig en een beetje monotoon als je niet oppast.
De neuzen hebben dat gedaan. Want naast de centifoliaroos – die voor klassieke chic staat – zorgt de pioenroos (foto) voor een jeugdige noot waardoor de centifolia wat toegankelijker wordt. Daarnaast spelen drie ‘droomrozen’ een rol die ieder op hun beurt een Givenchy-gevoel vertalen. Zo staat Fantasia voor levendig en jeugdig (ofwel fris citroenkruid), Emotion voor royaal en rijk (ofwel aromatisch steranijs) en Passion voor… het moge duidelijk zijn. Samen levert dit een zoet, vol rozenparfum op dat door steranijs een heel licht gourmandrandje krijgt. Maar dan meer in de zin van snoep, dan banketbakkerij. Dit alles gegoten in een flacon met een letterlijke twist: als omgekeerd uitroepteken eist hij alle aandacht op. En ik zeg: operatie geslaagd, mooie gelaagde rozenpracht.
RUIK & VERGELIJK
Givenchy laat de roos in Very Irrésistible in de Récolte-reeks (een soort neo-niche) steeds weer anders ruiken. Een les in een rozen herkennen. En sinds 2005 is de geur ook jaarlijks in een zomerse versie verkrijgbaar, waarvan sommige op deze blog worden beschreven.
Givenchy – Récolte 2004 – Very Irrésistible (2005)
Givenchy – Récolte 2005 – Very Irrésistible (2006)
Givenchy – Récolte 2008 – Very Irrésistible (2009)
GEURENGOEROE 