SANDELHOUT OF ‘SANDELOUD’
Jaar van lancering: 2016
Laatst aangepast: 20/04/17
Neus: Irina Burlakova
Ik dacht dat het een geurgrap was toen ik voor het eerst de naam vernam. Toen ik de collectie in real life voor me zag kon ik wederom een lach niet onderdrukken. Mijn hi-hi-hi-ha-ha-ha-verbazing: hoe haal je het anno nu nog hemelsnaam ‘in je hoof’ een parfumhuis op te richten dat oud als zijn fetisjingrediënt proclameert en het ook nog in zijn naam stopt: Amouroud? Ha! Ha! Ha! Ha!
Flauw excuus: het ‘bestaansrecht’: de oprichters – tevens die van The Perfumer’s Workshop als ik het goed heb begrepen, dus Donald en Gun Bauchner – zijn sinds het begin van hun parfumcarrière (1971) al in de ban van oud. Mijn niet meer dan logische reactie lijkt me: waarom dat nu – 2016 – pas gepraktiseerd? Dûh, its the economy stupid! Want laten we wel wezen: oud is het nu het lijdende principe in parfumland en net zoals gourmand een nieuwe volwassen tak geënt op de klassieke parfumboom.
Was van plan verder er geen woord aan vuil te maken. Tot het moment dat zowel de importeur (The Scent Company) als www.parfumaria.com de geuren voor mij begonnen te bewieroken. Ik weet het is in hun belang. Maar ik gaf me gewonnen in de zin van dat ik de filosofie niet in kwestie ging stellen hoewel die erom vraagt – ‘an inter-active concept intended to create conversation and involvement between well-trained fragrance consultants and their customers’ – maar er één ging kopen.
Alleen welke? Want ja, want tja, héhallogaatielekkur, tien stuks. Alle namen klinken, hoewel oriënt-cliché, nieuwsgierig makend. Vooral de echte ouds: Oud du Jour – leuke naam in de zin van ‘mot du jour’ -, Oud after Dark en Agarwood Noir. Maar aangezien ik de laatste tijd te veel ouds heb geroken, bestelde ik Santal des Indes. De reden: ware verwondering want sandelhout uit India mag, wellicht bekend, alleen nog maar gekapt worden voor religieuze doeleinden – denk rituele verbrandingen, denk houtsnijwerk. Dus kom maar op!
WAT SANTAL DES INDES RUIK IK EIGENLIJK?
Nou, een volle overrompelende creatie die helemaal voldoet aan straight forward niche. Dus duidelijk, right in the face, die je de tijd moet geven om zich te ontplooien. Want achter het ‘direct binnen’-effect ruik je een ‘soort van’ gelaagde verfijning. Wil zeggen: het is niche door zijn volheid, maar tegelijkertijd wel een ‘weet je wel oudje’-herkenning want al zo vaak geroken.
Toch, leuk om te zien hoe een beginnend neus met weinig niche-ervaring zo’n volle en ronde geurervaring weet op te roepen. Irina Burlakova doet het met absint en wierook in de top. Het hart: kerrieboom, narcis, Turkse roos en Chinees cederhout. De drydown: sandelhout, leer, musk en vetiver.
Ruik je het allemaal? In het begin even de bittere groenheid van absint (bijvoet, alsem) omringd door een frisse regen die snel wordt overschaduwd door wierookwolken. Hoe kerrieboom (blad? hout? vrucht?, zie foto) ruikt weet ik niet – ik ervaar in ieder geval niet iets anders waarvan ik denk: ‘Dat is dus de kerrieboom!’ De bloemige noten zijn al even moeilijk te detecteren. Wil zeggen: ik ruik een roosachtige sensatie, maar geen narcis.
Komt natuurlijk op conto van de basis, want die is heftig; sleurt top en hart van Santal des Indes mee als een tsunami. Maar het vreemde: ik ruik niet echt sandelhout zoals de naam doet hopen. Eerder een blast van vooral mannelijk vetiver en leer geleidelijk aan zacht gemaakt door sandelhout en musk.
Nog vreemder: ik ruik oud. Zou dit het resultaat van de som der delen zijn, zoals je ook wordt getrakteerd op oud in Sisley’s Soir d’Orient (2015) terwijl er geen melding van wordt gemaakt. Is Santal des Indes diep in je huid getrokken dan komt er een fluwelige, romige zachtheid vrij die je, zoals je wilt, met Indiase sandelhout kunt associëren.
Ik ben benieuwd of ik met Dark Orchid (dank je wel Tom Ford) en Safran Rare een gelijksoortige ervaring zal hebben. Meer oud dan orchidee, meer oud dan saffraan. Mocht dat zo zijn dat doet het huis in ieder geval zijn naam eer aan en rechtvaardigt het hiermee zijn ‘bestaansrecht’ die, wil je meer weten, heel proud en nog meer pr(oud) wordt uitgelegd op youtube door een hele enthousiaste vertegenwoordiger – Donald of Gun Buchner of iemand anders?
GEURENGOEROE 