GEURENGOEROE

VOYEURISTISCHE VERLEIDING

‘ZOUTBONBON’

Jaar van lancering: 2014

Laatst aangepast: 17/01/15

Neus: Ann Gottlieb

Ambassadeur: Charlie Hunnam (Doutzen Kroes)

Fotografie: Mert Alas en Marcus Piggott

Promoclip: Jonas Åkerlund

Flaconontwerp: Sam O’Donahue (Established), Calvin Klein, Coty’s creatieve team

Door de lens van een fototoestel zien we een stel in een uitdagende omhelzing nadat ze elkaar vanuit tegenover elkaar gelegen appartementen hebben gespot, voyeuristisch hebben geflirt – één blik was genoeg, geen weg meer terug.

Alleen klopt de printcampagne chronologisch niet. Want in Reveal (2014) heeft Doutzen Kroes de bovenkleding van haar vooralsnog tijdelijke lover – Charlie Hunnam – al woest-hitsig losgerukt, is zij al poedelnaakt. In Reveal Men draagt zij een negligeetje, hij (hoe lang nog?) een overhemd en colbert.

Of ziet Geurengoeroe, overmand door spontaan opkomende geile gevoelens, niet meer helder. Goddank blijft zijn reukantenne rechtovereind, want de compositie van Reveal Men is even interessant als Reveal. Met dien verstande, dat de neus vaardig tendenzen uit de nicheparfumerie heeft vertaald voor het grote publiek. Maar dan moet Ann – in dit geval op het randje gefotoshopte – Gottlieb niet een parfumpotje gaan liegen. Doet ze op de site van Coty (heeft nu de licenties van Calvin Klein). Daar beweert ze dat voor de eerste keer een ruw zoutakkoord is gebruikt. Nee dus. Doet niche al langer en zat ook in Reveal.

Boeiender: in Reveal Men komt het contrast tussen zout en zoet beter tot zijn recht zo lijkt het wel. Deze nieuwe kijk op smaak (en geur) is afkomstig uit de ‘haute pralinerie’ waar een nieuwe generatie bonbonmakers met een nieuwe blik naar het metier kijkt door ingrediënten te laten fuseren die ‘étonnées de se trouver ensemble’ zijn.

Zoals een bonbon gevuld met vetiver en besprenkeld met peper. Of een ganache-vulling gemengd met zout. Gottlieb omschrijft deze trend toegepast op Reveal Men als een ‘contrast between a salty top note and a heart that has a touch of gourmand yumminess combined with a beautiful floralcy’.

Hoewel ze een commerciële clichékijk (niets mis mee) op haar vak heeft – ‘One of the greatest challenges in creating a memorable scent is the combination of a unique signature that also has commercial appeal’ – eindigt ze met een interessante observatie: ‘It’s easy to create something memorable, but it’s the commercial appeal that results in a scent that is distinctive but not polarizing’.

Vooral dat laatste bevalt Geurengoeroe, niet polariserend. Want dat is tegenwoordig toch een van de functies van parfum: naast privégenot, comfort en een ‘easy going-sfeer’ uitstralen naar diegenen die ermee in contact komen. Vooral nu zitten we niet te wachten op geuren die negatieve reacties uitoefenen, mensen tegenover elkaar zet. Met alle gevolgen vandien. Geurengoeroe overweegt niet voor niets om tegenover IS zijn in ontwikkeling zijnde PS in stelling te brengen…

WAT RUIK IK EIGENLIJK?

Nu eerst – ‘nou nog eentje dan’ – interessante observatie van Geurengoeroe: Reveal is als je goed doorruikt mannelijker dan de met drie stopwoorden omschreven Reveal Men – fris, zoutachtig, oriëntaals. En haakt in op zijn bewering die hij deed in de beschrijving van Reveal.

Ondertussen plaatst hij opmerkingen bij de omschrijving van enkele ingrediënten. Zoals gekristalliseerd gember (past trouwens ook goed in de bovengenoemde trend) waarmee de geur opent. Is dat nu verse gember ingelegd in een zoetoplossing of gekonfijte gemberbolletjes? Want Geurengoeroe ruikt meer een zoete (geholpen door perenbrandenwijn), dan een prikkelende frisheid met een melkachtige toets (opgeroepen met mastiek).

Dit exotische spoor wordt voortgezet met agave (moet dat geen guave zijn?) en kiwano (tekening) waarover een poederige regen van ruw zout valt. Ann Gottlieb noemt het een ruwe zoutsignatuur die door de zoetheid van de geur snijdt. Vreemd blijft de toevoeging ‘ruw’, aangezien er olfactorisch geen verschil bestaat met geraffineerd keukenzout, of het moet fleur du sel met zijn lichte viooltjesgeur uit Bretagne zijn.

Ook vreemd maar dan anders: kiwano. Dit is een vrucht (Cucumis metuliferus) behept met een zich al millennia aanhoudende identiteitscrisis. Dat komt omdat de ‘gehoornde meloen’ (Nederlandse benaming) afstamt van een komkommer (vader?) en een meloen (moeder?). Zie je aan het uiterlijk, ruik je aan de geur/smaak: balanceert tussen meloen, komkommer en – alsof het al niet ‘doe eens lekker gek’ verwarrend genoeg is – banaan. Nieuw Zeeland heeft zich toegelegd deze vrucht net zo populair te maken als de kiwi, vandaar…

Dit alles verankert in de basis met een flinke shot ‘mannelijk’ vetiver. Die wordt weliswaar eerst gewiegd in ‘vrouwelijk’ vanille (de vintage-variëteit; hoe verzinnen ze het) en amber die samen goed zijn voor de bonbon-associatie, voor de gedroogde wortel zich op het eind echt kan manifesteren. Merkwaardig: Geurengoeroe meent ook, na lang en intensief snuiven, een zachte leernoot te ruiken. Die zit er volgens de Engelstalige sites, naast salie (ruikt hij niet) en tonkaboon (vaak onderdeel van een ambernoot) in.

Hou je Reveal Men onder de neus van jan en alleman, het zal Geurengoeroe niet verbazen dat velen de geur als vrouwelijk zullen categoriseren. Bij Geurengoeroe vliegt af en toe Bonbon (2014) van Viktor&Rolf door zijn gedachten, maar dan minder plakkerig, meer geschraagd.