‘WIE OUD DOET, GOED ONTMOUD’
Jaar van lancering: 2013
Laatst aangepast: 21/10/14
Neus: onbekend
Komt vorige week via email binnen: ‘Dolce&Gabbana Fragrances is verheugd internationaal acteur Colin Farrel aan te kondigen als het gezicht van de nieuwe mannengeur, Intenso. Met het parfum en de bijbehorende campagne maakt Colin zijn debuut voor Dolce&Gabbana. Hij wordt geïntroduceerd als de perfecte getuigenis van de moderne Dolce & Gabbana-man’. En zoals we van het modeduo gewend zijn, zoals bij elke nieuwe ambassadeur/ambassadrice, is het ‘ontzettend blij samen te werken met zo’n groot talent. Toen we dit parfum samenstelden, moesten we meteen aan Colin denken. Hij is de perfecte belichaming van mannelijke kracht en sensualiteit’. Was getekend Domenico Dolce en Stefano Gabbana.
Wat ik me ondertussen afvraag. A: zou het duo echt direct gedacht hebben aan? Maar belangrijker: gaan de twee ontwerpers binnenkort – alleen of samen? – nog een keer de cel in vanwege hun veronderstelde mega belastingontduiking? Niets meer over vernomen. C: ook interessant om te weten – hoeveel toucheert Colin Firth voor deze samenwerking? D: had dat bedrag niet beter in de geur zelf gestopt kunnen worden? Want op dit gebied laat Dolce & Gabbana het de laatste tijd afweten – met name sinds het door Procter & Gamble is ingelijfd. Wat nu onder hun naam aan nieuws in de ketenparfumerie verschijnt is middelmaat, weinig prikkelend – terwijl de overdonderende campagnes het tegendeel suggereren.
En dat ze het wel kunnen èn wel willen, bewijst de Velvet Collection uit 2012. Hun bijdrage aan de inmiddels steeds meer overvoerde nichemarkt. Alleen worden deze prestigeparfums nauwelijks gecommuniceerd – vandaar dat ik er tot nu nog geen aandacht aan had besteed. Viel me ook op afgelopen zaterdag in de Amsterdamse Bijenkorf waar ik als Geurengoeroe perfume profiling deed voor Bvlgari ter promotie van de niche-lijn Le Gemme (bespreek ik binnenkort).
Ik had goed zicht op de klanten. En die liepen meestal regelrecht de Velvet Collection-presentatiedesk voorbij op zoek naar hun mass market-geuren. Toch weten nieuwsgierigen en kenners de lijn in Amsterdam te vinden: sinds de lancering meer dan 140 flacons verkocht aldus de Bijenkorf.
Niet zo vreemd, naast braaf-chique interpretaties (Velvet Sublime is puur hesperide, Vetiver Sublime is – u raadt het al – vetiver in luxe overdrive, Velvet Patchouly inderdaad…) ook meer originele benaderingen van het niche-metier: zoals Velvet Love geïnspireerd op anjers die bloeien langs het Comomeer vervolmaakt met ylang-ylang en peper.
Maar geen niche-collectie compleet zonder oud. Dus werd in 2013 de collectie uitgebreid met Velvet Desert Oud en Velvet Tender Oud. Het zoveelste bewijs dat niche inmiddels ook meer beantwoorden aan de marktbehoefte is en niet ‘de expressie van haute parfumerie’ die gebruikers uitdaagt hun conventionele kijk op parfums een beetje op te frissen. Ook deze oudgeuren zijn ‘niet verkeerd’, meer Europees dan Arabisch oud, meer ander diep hout dan echt adelaarshout. En voor Dolce & Gabbana-fans enigszins nieuw in de zin dat elk belangrijk parfummerk een eigen parfumerie moet vertegenwoordigen met voor elke consument, voor elke smaak wat wils… ‘Mevrouw, mag ik u als Intense– én trouwe Dolce & Gabbana-gebruikster echt eens verrassen?
WAT RUIK IK EIGENLIJK?
In de opening van Velvet Tender Oud ontmoet je een onverwachte gast binnen het oud-repertoire: een amandelnoot die zoet en poederig is maar tegelijkertijd een droog-kruidige ondertoon heeft zonder dat het teveel gourmand wordt, zonder dat de amandel begint te smelten en te ‘versuikeren’. En deze ‘woestijnamandel’ gaat op zoek naar rozen, en vindt ze in damascena-roos en centifoliaroos. Vol en zoet, maar vooral bloemige-sensueel.
De amandel pakt ze letterlijk en figuurlijk in, maken de rozen fragiel en breekbaar zonder al te boudoir te worden. Hiervoor verantwoordelijk: inderdaad oud (zie foto). Die in deze versie meer naar een melange van sterke houtsoorten ruikt – patchoeli, guaiac, cederhout – overgoten met een ‘oud light’-essence, dan echt, ‘klap- in-het-gezicht’-oud. Eigenlijk is dit oud verpakt in amandel in plaats van amandel verpakt in oud.
Meer oud ruik je in Velvet Desert Oud. En dat komt door de extreme droogte van het geheel – alsof je verdwaald bent in de Sahara, alsof je terecht bent gekomen in een mirage, een fata morgana. De zon schiet zijn stralen als pijlen gedoopt in zinderend vuur, droge zandkorrels schuren, branden op je huid. En dat is dus een krachtige wierooknoot die – heel knap – niet doet denken aan ‘kerk’.
Dus meer verbrand, dan gerookt hout en dat komt ‘natuurlijk’ ook omdat de wierook vanaf het begin wordt begeleid door een warm-edele ambernoot met zalvende werking op de wierook en het oud. Velvet Desert Oud is meer intens ‘donkerdroog’ oud dan Velvet Tender Oud. Maar zo ‘ruw Arabisch’ en ‘gaan-we-meppen?’-oud als Montale wordt het nooit. Hoewel voor Europese begrippen en ‘klassieke’ Dolce & Gabbana-fans misschien heftig en overrompelend, toch blijft het beschaafd en verfijnd.