MARC JACOBS OF WALT DISENEY?
OLFACTIEVE ONSCHULD/VAAG VERMOEDEN VAN BLOEMEN
De lichtgroene tint ligt als een transparante vernis over de flacon, dat doelt – althans daar ga ik vanuit – op de inhoud van de flacon. Dus groene noten. Alleen groen, heeft het ondanks het feit het hip & happening is – denk aan de ‘groenende’ belangstelling voor bio-producten en het greenwashing van milieuonvriendelijke producten – moeilijk in de parfumerie.
Sterker, het ligt op het ‘verdoemplankje’. Dit tot grote teleurstelling van de schrijver deez’ artikel. Viel me afgelopen dagen weer op tijdens het reorganiseren van mijn privé-parfumatelier: al afstoffende, viel het me op dat ik juist die flessen weer opende waarin groene waters met diepere gronden zaten – chypres dus.
Omdat ik niet rook wat ik zag, en ik het persbericht over het hoofd had gezien, ging ik www-en. Kom ik direct bij Marc Jacobs himself terecht. Hij zegt over Daisy Love Spring: ‘A feminine scent, with delicate pink peony wrapped in the sweet and creamy smoothness of fig and fig milk.’ (Moet ik het nog vertalen?)
Hierin ga ik slechts voor een gedeelte in mee. Want ik ruik niet echt vijg. Niet het wrang-groene van het blad, niet de zoetige melknoot van als je in de schil van een niet rijpe vijg prikt, niet het volzoete, sappige aroma van de vrucht op zijn aller rijpst. Nu we het er toch over hebben: de pioenroos ruik ik ook niet echt. Die heeft van nature (tenminste, de ‘nieuwe generatie’ pioenroos is zo goed als geurloos) een roosachtige noot met een kruidig randje (in het beste geval nijgend naar anjer).
Wat ik wel ruik: iets zoets, iets very zoets. Dat kún je associëren met bloemen, maar doet mij eerder denken aan grenadine of een soort van limonadesiroop. Vreemd toch hoe in de masstige-sector gericht op de adolescent/jonge vrouw, geuren steeds minder naar ‘echte’ geuren ruiken. Je ruikt iets onbestemds met een vaag vermoeden van bloemen dat kleine meisjes lekker vinden en dat ze meestal vinden in een Walt Disney-geurtje of ander speelgoedkameraadje met lijnextensies.
Doet me denken aan een vriendin waarvan de kinderen zich te pletter schrokken van de pizza en hamburger die ze zelf een keer voor ze had bereid gemaakt van verse producten – die leken helemaal niet op en smaakten helemaal niet naar die van Domino’s en McDonalds – niet lekker.
Grappig is dat de geur op www.perfumemaster.com (een site die geuren voor de business analyseert), in de omschrijving geen melding maakt van vijg of pioenroos. Die draait als het ware om de brei heen: ‘An aroma highlighted by a bouquet of fragrant fresh, green and milky scented tones that will bring a soft, inviting and comforting perfumed sensation. Examining it closer once applied you will notice a lingering quality of softer fragranced bitter, fruity and floral hints that hide an essence of pleasing, natural and fresh feelings.’
Nou vooruit en dank je wel Google Translate: ‘Een aroma dat wordt benadrukt door een boeket van geurige frisse, groene en melkachtige geurende tonen die een zacht, uitnodigend en geruststellend geparfumeerd gevoel zullen geven. Het nader examinerend, zul je een aanhoudende kwaliteit van zachtgeurige, bittere, fruitige en bloemige hints opmerken die een essentie van aangename, natuurlijke en frisse gevoelens verbergen.’
Pleasing… ja, in de zin van niet hinderlijk. Natural… come again? Fresh… niet in de zin van sprankelend en opbeurend. Eerder flauw en lauw. The upshot being: Marc Jacobs, young girls deserve better, take them more serious!
GEURENGOEROE 