GEUREN DIE RUSTEN
Ik zit niet meer zo erg ‘op’ de mode, zoals tien jaar terug. Ik kijk naar het geheel met een meestal van tevoren al vermoeide blik. Als ik niet oppas, gaat het wat mijn fascinatie voor geur betreft dezelfde kant op. Misschien zit ik al in deze transitie, alleen wil ik het nog niet onderkennen.
Ik herken deze vorm van ‘geurjeuk’ meestal wanneer een merk wéér met een geur komt die de liefde omarmt en de vrijheid toejuicht. Ik vraag me dan af, 1: wil je de consument dit? Het antwoord ‘ze kopen het toch?’, is niet voldoende, gezien bijna alle merken meegaan in deze romantisering en ‘liberale’ promotie van het parfum. En gezien er bijna geen andere invalshoek is in de ketenparfumerie – de natuur met al haar olfactorische verwondering daargelaten – rest de volgzame klant met kudde-achtig gedrag weinig anders. Vraag 2, die eigenlijk de eerste had moeten zijn: welk merk, lanceerde in welk jaar voor het eerst een parfum met een romantische en vrijheidslievende boodschap? Is dat belangrijk?
Neem alleen dit mee: als je met deze boodschap in gedachten een geur koopt, ervaar je die dan ook zo? Zou dat ook voor het nieuwe Guilty Love Edition-duo gelden? Ik bedoel, als nu de inspiratie ‘verre oorden’ was geweest, zou zij, zou hij; zouden ze samen er dan anders van genieten? En welke plek op de globe zouden ze dan aanwijzen?
Mag ik zou zo vrij zijn: Guilty Love Edition Pour Femme: ergens in de Toscane, bloemen geuren na, rusten uit bij een ondergaande voorjaarszon achter een poederige nevel van musk-toetsen. Mijn impressie met de blote neus: een ‘non offensive’ bloemengeur. Als je niet zo’n ingrediëntenkenner bent, en je leest ‘het hart bepaalt de complexiteit. Sering contrasteert met roos- en viooltjestoetsen gelaagd met geranium’, dan denk je ‘lekker’. Ben je wel een kenner, dan: ‘Had wel pittiger gemogen, puurder, meer uitgesproken, want sering met roos en viooltje kan een ‘flowerbomb’ tot gevolg hebben.
Want dat bevreemdt me ook aan de geur: ik ruik de nasleep niet zoals bedoeld blijkbaar. Volgens Gucci een ‘een diep natuurlijk duet van patchoeli-oliën gecombineerd met ambernoten’. Volgens mij eerder andersom: meer amber – kan ook een poederig gevoel oproepen – dan ‘diepe patchoeli’; ik ruik niet echt die typische combinatie van aarde, vocht en bos.
Guilty Love Edition Pour Homme plaats ik iets noordelijker, iets hoger qua klimaatgrens – alhoewel die tegenwoordig ook steeds vaker schommelt. In ieder geval meer gesitueerd in een bos gezien de drydown. Wat daaraan voorafgaat, ‘verkent’ de mix van oranjebloesem en lavendel – waarmee volgens Gucci ‘niemand minder dan vrouwenversierder Casanova zijn liefdesbrieven parfumeerde’. De lavendel dus. Samen kunnen die voor een über-fris gevoel zorgen, die nu alleen door drydown getemperd wordt. Sterker, de drydown verwarmt, maakt voor mijn gevoel deze klassieke bloemencombi ‘stoerder’.
Aan de geuren is niets ambigu – iets waar de creative director Alessandro Michele zich in combinatie met het promoten van zijn niet standaard-beauty laat vooropstaan; sterker zich lijkt te hebben toegeëigend. Guilty Love Edition Pour Femme is typisch vrouwelijk. Guilty Love Edition Pour Homme is typisch mannelijk. Wat ze wel verbindt: beide zijn mild; ze laten de ingrediënten als het ware uitrusten in plaats van ze een oppepper te geven.
Voor ik het vergeet: deze love edition heeft een poëtische boodschap. Lees je op de flacons. Op die van hem: ‘we should be together, but we are not’. Op die van haar: ‘we are not together, but we should be’. Zal wel refereren aan, maar niet bij naam genoemde coronacrisis. Of zie ik dat erin? Maar je kunt beide slogans ook op beide geuren letterlijk toepassen aldus Gucci: ‘Apart van elkaar zijn ze al heerlijk, maar samen als partners zijn ze een onverslaanbaar team’.
Hiermee wordt ingespeeld op de visie van Alessandro Michele – hierin staat hij niet alleen, velen gingen hem voor en volgden hem – dat geuren in feite beyond gender (fluïde is trouwens de meest recente omschrijving van de unisekscategorie) en mengbaar zijn. En wat als je de twee geuren daadwerkelijk layert? Welke verhouding je ook kiest, het effect blijft: een beetje van hem, een beetje van haar. Hij wordt er niet vrouwelijker door, zij niet mannelijker. Mocht je daar bang voor zijn. En als volgend jaar Love Edition 2022 verschijnt, dan denk ik dat Guilty de Gucci’s Eternity wordt wat ‘flanker-frequentie’ betreft.