NIEUWE PRIJS: THE BEST FRAGRANCE UNBOXING
Erg populair tegenwoordig naar het schijnt: conspiratie-theorieën. Ik heb het begrip nu al zo vaak gehoord dat ik denk dat het ook de wereld van parfums heeft geïnfecteerd. Maar al veel langer als je goed doordenkt. Maar wie doet dat nou? Geuren zijn toch gewoon gezelli, niet moeilijk over doen? Toch? Weet je wel, weet je niet. Ga ik heel ver in mee tegenwoordig, alleen wat de veronderstelde samenzwering betreft alleen ‘gezien’ door mij, neem dit inzicht, dit ‘woke’-moment toch even mee: heel veel nieuwe nichehuizen zijn eigenlijk helemaal geen nichehuizen.
De presentatie mag dan ‘rijk en overdreven’ zijn en de inhoud eveneens (vanzelfsprekend samengesteld met de best verkrijgbare ingrediënten denkbaar). Maar als je dan de moeite neemt ze te ruiken, dan kun je vaak niet anders concluderen dan: doodgewone niche-middelmaat mee huppelend op trends. Fake news, fake fragrances in feite. Ja, oké, ze ruiken net iets voller en gelaagder dan de gemiddelde parfumerieketengeur. Maar daar is niet zoveel voor nodig. Maar om ze nu uitzonderlijk, buitengewoon en ander met elkaar concurrerende superlatieven te noemen: nou nee.
En je zou denken dat de stroom afneemt, dat de wereld verzadigd is. Nope. Als je wilt kunt je nu een nieuwe niche-(online)winkel openen met geuren níet verkocht door bijvoorbeeld http://www.debijenkorf.nl, www.skins.nl, www.perfumelounge.nl, www.babassu.nl en www.parfumaria.com. Laten we voor de heren de Snuifduif niet vergeten.
Want JezusMariemoedertjehebmelief! Wat komt er allemaal niet dagelijks voorbij op mijn Instagram-account. Vorige week, ben de dag kwijt, waren dat For Men Silver Lake (Bentley, ja het automerk), Bojnokopff (Fort & Manle). A.E.O.M All Eyez On Me (A.E.O.M), 001, 002, 003 (Hudsons), Greatest (Ministry of Oud), Tsuki (diser.essentia), Anima Mundi (Lhasa), Le Sillage Blanc (Dusita), Mon Vetiver (Essential Parfums), Imperia (Rowan Row). Toen vond ik het wel genoeg. Als ik nu mijn Insta-account open, zullen er ongevraagd nieuwe creaties van recent opgerichte merken verschijnen geselecteerd door een kunstmatige intelligentie op basis van mijn interesses en Google-zoektochten. En die mij toch niet goed kent.
Worden deze (voor mij meestal) nieuwkomers ook op YouTube besproken? Even checken. Ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja, ja. En hoe denk je? Kritisch in de zin van een geur op zijn kwaliteit en originaliteit beoordelen? Dikke doei. Is dat een probleem? Tuurlijk niet. Alleen, al deze (on)afhankelijke en enthousiaste parfumpromotors (die misschien stiekem dromen om een tweede of derde Jeremy Fragrance te worden) zorgen ervoor dat je als zoekende bijna alleen maar goede geuren worden aangeraden.
Afgaande op deze zelfbenoemde ‘parfumprofessoren’ (zijn er eigenlijk ook door officiële instanties benoemde professoren) kun je eigenlijk geen slechte geur meer kopen. En dat is ook weer niet leuk, want toch een van de leukste dingen op parfumgebied: een niet lekker vinden en dat uiten op de manier zoals jij dat wilt en/of voelt.
Als je vervolgens even goed doordenkt, dan kun je eigenlijk geen Beste Geur van het Jaar meer uitreiken. In welke categorie dan ook. Want allemaal even… (vul je eigen kwalificaties maar in). En gegeven het feit dat het het eveneens onmogelijk (en overbodig) is geworden al deze nicher-dan-niche-creaties te testen, te beoordelen en vervolgens uit te verkiezen, overweeg ik een nieuwe prijs in het leven te roepen: The Best Fragrance Unboxing. Want daaraan wordt tegenwoordig, zo lijkt het wel, meer tijd besteed dan aan het beoordelen van de inhoud.
Wie maakte een geur het beste, het leukste en het ontroerendste open in 2020? Moeilijk. Moeilijk. En kan hier een televisie-format aan verbonden worden? ‘Naar een idee van Linda de Mol’ desnoods. Ik verlang namelijk, vooral nu in corona-tijden, naar een waardige opvolger van Eurovision (sò gay!, sò nineties!, sò dreary!), wat serieuze meligheid, dronken jolijt en oprechte camp betreft. Mag van mij op anderhalve meter. Twee desnoods. Bij drie word ik echt kwaad, ga ik naar de Dam.