DE PRIJS VOOR BESTE GEUR IN DE XXX-CATEGORIE
(VUL ZELF IN) GAAT NAAR…
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 11/10/17
Neus: helaas onbekend
Kan d’r ook nog wel bij: het geld dat Katy Perry bijverdient met haar parfumlicentie voor Coty. Een fooi voor haar. Volgens mij merkt ze het niet eens aan haar rekeningcourant. Want volgens Forbes verdiende de popster aan haar Prismatic wereldtournee $ 135.000.000 in 2015.
Aan het einde van 2016 kon ze $ 125.000.00 dollar bijschrijven. Nog een paar van dergelijke globetrotteroptredens en Katy is voor haar veertigste miljardair. Ik gebruik de woorden zelden, maar hier kan ik alleen maar ‘humble’ zeggen: ‘Respect!’
Het verhaal bij Indi: ‘Wat ons onderscheidt van elkaar is ook wat we gemeen hebben: onze uniekheid. In plaats van onze ware ik te verbergen, is het de hoogste tijd om onze diversiteit te vieren en het ‘u’ terug te brengen in individueel’. Ach ja, schattig en zo, maar het zijn woorden die haar jonge fans vast aanspreken, terwijl die – net zoals alle andere bevolkingsgroepen – bijna allemaal hetzelfde denken, hopen en zich vooral uniform kleden. Niemand is graag een buitenbeentje op het schoolplein; je moet stevig in je schoenen staan wil je zelf als puber een carrièreplanning gelijk Kate Perry in gedachten hebben.
Leuk aan Indi op de eerste plaats: de flacon. Toont weer eens aan dat je met weinig middelen een chic effect kunt bereiken. Hebben jullie dat, nichegeur-ontwerpers, goed in jullie oren geknoopt? Het stevige witte glas met marmereffect is aan de zijkanten ‘gestanst’ met de van boven naar beneden lopende slogan – ‘put the u in ind ivid ual’. De dop volgt hetzelfde patroon: ‘kpi ndi kpi ndi’. Deze twee ‘blokken’ worden gescheiden waardoor een gedeelte van het ‘goud’ van de verstuiver zichtbaar is. How close to niche can you get?
WAT INDI IK EIGENLIJK?
Op de tweede plaats: de geur. Laat’m blind ruiken – ik moet me heel erg vergissen wanneer Indi door veel proefkonijnen níet als niche wordt geclassificeerd. Want rijk, vol, smeuïg, cocon, comforting.
Ik kan ze er niet voor stuk voor stuk uit halen, maar de compositie wordt gedragen door elf soorten musk die voor mij in ieder geval voor een prachtig poederige en tegelijkertijd ‘vloeibare’ basis zorgt. Frappanter: je ruikt ingrediënten die niet worden vermeld. Ik: vijg en kokos. Maar dat kan natuurlijk een som der delen zijn – in dit geval pruim, amber, vanille, tonkaboon. Pruim en vijg hebben bijvoorbeeld olfactorisch raakvlakken. Vanille en amber kunnen samen een kokos-feel bewerkstelligen.
Moet wel gezegd: de opening van witte thee, bergamot en cederhout ontgaat me eigenlijk omdat je direct de volle laag krijgt – dit ervaar ik als positief – van het zonet gemelde. En je moet je neus verdomd diep in Indi steken om lelietje-van-dalen en cyclaam waar te nemen. Het is in ieder geval een bloemennoot die garandeert dat de geur zich vanzelf niet ‘dichtplakt’.
Maar dat staat de niche-ervaring niet in de weg. Indi lijkt bijna een vergissing. Wil zeggen: de neus heeft een van zijn formules die hij aan het maken was voor een high end-label per ongeluk verwisselt met een voorstel voor een celeb-geur. Welke klanten van dit prestigieuze label worden nu ‘gefopt’ met…
GEURENGOEROE 