DESIGNED BY WATER, FACONNÉ PAR L’EAU
ZOUT EN HOUT
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 10/10/17
Neus: Aurélien Guichard, Fabrice Pellegrin
Van alle honderden geuren voor mannen die voelen als verfrissende een duik in de wildwoeste golven van de oceaan en/of een verstilde zee far from the madding crowd, zijn er uiteindelijk drie komen bovendrijven als ‘here to stayers’. Correct me if I’m wrong: Davidoffs Cool Water (1987), L’Eau d’Issey Pour Homme (1994) en Allure Homme Edition Sport (2007). Je hoeft ze eigenlijk niet bij (producent)naam te noemen want het zijn merken zijn an sich geworden met een constante wave aan variaties.
Correct me if I’m wrong: elk van de drie heeft in de loop van de decennia zijn eigen niche gevonden bij de man. Cool Water: voor de doorsnee ‘Vaderdagman’. Allure Homme Sport: voor de een beetje modebewuste burger. L’Eau d’Issey: voor de artistiek angehauchte man. ‘Bent u architect, dat zult u wel L’Eau d’Issey dragen’. ‘Draagt u L’Eau d’Issey dan zult u wel architect zijn.’
Heb je als man alle variaties gekocht, dan kun je daar inmiddels een maquette van bouwen voor een prestigieuze, futuristische wolkenkrabber (denk Rem Koolhaas) met op het hoogste punt de flacon van L’Eau Majeure d’Issey.
Knap hoe ‘Issey Miyake’ water telkens anders onder woorden weet te brengen. Ik citeer: ‘De kracht van water, de beroering van de golven’, ‘Water als mannelijk symbool van kracht en beweging’, ‘Water als de bron van schepping’, uitmondend in: ‘L’Eau Majeure d’Issey haalt zijn kracht uit zijn onbegrensde energie verwerkt tot een onberispelijk beheerst gebaar’.
Bij dat laatste, evocatief sterke beeld probeer ik me iets voor te stellen. En dan denk ik aan het ‘waterwerk’ dat zich aan de voet van de nieuwe wolkenkrabber bevindt: een strak gestroomlijnd ‘fonteinkunstwerk’ dat water niet in het wilde weg emotioneel maar geregisseerd, rationeel laat vloeien.
WAT L’EAU MAJEURE D’ISSEY IK EIGENLIJK?
Is de originele versie geïnspireerd op bergrivieren en watervallen, in L’Eau Majeure d’Issey wordt contact gezocht met de oceaan voor ‘een indrukwekkend, verheffend akkoord van zout en hout’. Echt niet meer origineel te noemen. Ik dacht dat ziltige geuren over hun hoogtepunt heen waren. Grappig (moet je dan zeggen): ik associeer L’Eau d’Issey Pour Homme ook nog altijd met de ‘van nature’ ziltige oceaan.
De geur loopt in de opening eigenlijk parallel met de eerste versie: een uitbarsting van klassieke citrusnoten – bergamot en grapefruit. Die eerst zwevend over de oceaan er vervolgens in verdwijnen en beplakt worden met zout. Dan komt de koerswending. Want meewiegend op de golven spoelen bergamot en grapefruit aan op de kust waar ze zich nestelen aan het aangespoelde drijfhout.
Laatste wordt verbeeld door cashmeran geïnjecteerd met zout. Cashmeran is een ingrediënt met een breed spectrum. Want het bergt zowel musk, amber als (zacht) hout in zich. Zelfs bloemige noten. Het is eigenlijk een geur op zichzelf. Reden waarom het zoveel wordt toegepast. Conclusie: L’Eau Majeure d’Issey is een variatie op een vertrouwd thema. Want Issey Miyake weet waarom zoveel mannen nog steeds voor hem kiezen.
GEURENGOEROE 