GRAAG EEN ZUIVER PARFUMEXTRACT
Jaar van lancering: 2017
Laatst aangepast: 13/10/17
Neus: onbekend
Soms, gebeurt weliswaar steeds minder, krijg je een persbericht voor ogen die je doet verlangen de geur zo snel mogelijk te ruiken. De trigger: in negen van de tien keer meestal de ‘speciaal geselecteerde’ ingrediënten. Leverancier (Lacoste in dit geval), naam (L’Homme) en het verhaal erachter (de inspiratie: ‘de vasthoudendheid van de krokodil’, de slogan: ‘Life is a beautiful sport’) zal me eigenlijk worst wezen.
WAT L’HOMME IK EIGENLIJK?
Kom maar op met die flacon. Want wie is er niet geïnteresseerd in deze opening: mandarijn, sinaasappel, kweepeer en rabarber? Wie niet in de follow up: gember, peper, jasmijn en amandel? De basis, daar heb ik niet zoveel mee. Ik persoonlijk had de gladmakers – vanille, amber, musk – weggelaten om te zien hoe het van zichzelf al zoete hart zich aan het ceder- en akigalahout zal hechten, met het voordeel dat de geur dan ook direct een stuk mannelijker zou gaan ruiken.
Nu heb ik niets tegen androgynie, genderbender of juist genderneutraliteit in de parfumerie. Sterker, ben een voorstander: het gaat om de geur niet om het etiket. Zaten de meeste mannen in de ketenparfumerie ook maar op deze lijn. Die denken toch nog steeds duidelijk in m/v-verschillen en willen dat ook ruiken. Zeker bij een merk als Lacoste – die ondanks de verhipping van de afgelopen decennia – bij veel van deze mannen niet meer is dan een leuk dan wel hip, dan wel klassiek label, degelijk, van goede kwaliteit, enzovoort, etcetera.
In ieder geval en erg leuk voor mijn neus in L’Homme: je ruikt de aandachtstrekkers kweepeer en rabarber goed tussen de andere friszoete noten – mandarijn, sinaasappel. Respectievelijk wrang-zoet en groen knisperend. Zelfs de pit die in het hart wordt toegevoegd – gember en peper – die fuseren elegant, en tonen maar weer eens aan wat neuzen – geassisteerd door de parfumindustrie die altijd zoekt naar voor de branche nieuwe aroma’s en sensaties – voor elkaar weet te krijgen. Alleen een beetje tam, mat. Had van mij meer mogen knetteren.
Dan slaat de geur om met jasmijn en amandel in het hart. Zorgen voor een zoetbloemig-poederige noot, maken L’Homme ambigu. Is lekker maar wordt door de gesuikerde accenten in de drydown versterkt. Met een ‘bijna-boudoir’-effect tot gevolg. Je neemt het hout waar, alleen te bescheiden voor mijn idee.
Let wel: ik vind het een interessante exercitie. De flacon staat nu óók op mijn badkamerplankje. Dat geluk is weinig nieuwkomers gegund. Maar vraag me alleen af hoe alles geroken zou hebben indien gemaakt van de zuiverste ingrediënten. Alsof de compositie voor de L’Art et la Matière-serie van Guerlain gemaakt was. Maar dat wens ik me vaak bij zoveel geuren.
GEURENGOEROE 